#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.
Iedere keer als er een whatsapp-bericht binnenkwam, wist Leonie niet hoe snel ze haar telefoon moest pakken om te kijken van wie het was. Voor haar gevoel had ze inmiddels honderden berichten ontvangen van iedereen, behalve het berichtje dat ze wilde hebben. Van Mandy. Ze was inmiddels ontzettend ongerust over wat er aan de hand kon zijn. Wat had deze verandering teweeg gebracht? Waar waren de schalkse berichtjes gebleven, de knipoogsmileys? Vanwaar deze stilte? En toen het berichtje dan eindelijk kwam, wist Leonie niet of ze blij moest zijn. Eindelijk was daar het bericht van Mandy, maar zonder knipoogsmileys en zonder dubbelzinnige opmerkingen. Het was kort en de woorden voorspelden weinig goeds: ‘laten we afspreken. We moeten praten’. Maar het was een bericht van Mandy en toch maakte Leonie’s hart een sprongetje. Ze reageerde meteen: ‘zeg maar wanneer!' Dit keer wel een snel antwoord van Mandy: ‘wanneer zijn je kinderen weg?’ ‘Morgenavond”, antwoordde Leonie. ‘Okay, eten bij mij thuis, ik kook’. ‘Is goed. Ik verheug me erop’, antwoordde Leonie en voegde een lachende smiley toe. Maar er kwam geen antwoord meer. Het was weer even stil als het in de dagen ervoor was geweest.
Ze maakte zich zorgen. Over Mandy, over haar en Mandy. Over of er iets gebeurd was, de laatste keer dat ze haar had gezien. Ja, er was wat gebeurd, Ilse had aan de deur gestaan terwijl Mandy en Leonie in badjas op de bank zaten. Maar dat kon toch niet de reden zijn van de ijzige stilte van de kant van Mandy? Leonie begreep er helemaal niets van.
Op haar werk probeerde ze haar aandacht erbij te houden, vandaag zouden de kinderen uit school weer naar Erik gaan. Erik, die ook al boos op haar was. Wat was er toch allemaal aan de hand? Lag het aan haar? Ze besloot Erik toch nog maar een antwoord te sturen op zijn boze reactie. ‘Sorry, mijn reactie was misplaatst, mijn excuses’, stuurde ze hem. Ze hoopte dat ze hiermee het leed wat verzachtte. Dat was ook het enige dat ze ermee wilde bereiken, want eigenlijk stond ze nog steeds achter haar eerste berichtje, ze was nog steeds boos over de shopactie van Suzanne. Maar haar aanval was op zijn minst onhandig te noemen.
Toen ze uit haar werk kwam, maakte haar hart een sprongetje toen ze Mandy’s auto op de parkeerplaats zag staan. Gelukkig! Ze was er. Ze ging even snel naar haar eigen huis, om zichzelf op te frissen, maar kon eigenlijk niet wachten om naar Mandy toe te gaan. Ze merkte dat ze blosjes op haar wangen had. Tegelijkertijd was ze ook bang voor de ontmoeting. Wat had Mandy te vertellen over de dagenlange stilte? Leonie stond in de badkamer met de parfum in haar handen die ze van Mandy gekregen had, klaar om wat parfum in haar nek te spuiten, maar ze twijfelde of ze het wel zou doen. In plaats daarvan spoot ze wat van de heerlijke geur in de lucht, het voelde niet goed om de geur te opvallend bij zich te dragen.
