#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.

De volgende ochtend om half tien ging Leonie’s bel. Ze lag nog in bed. Het was de vorige avond wederom laat geworden. Het duurde even voor ze zich realiseerde dat het haar deurbel was. Snel trok ze haar ochtendjas aan en liep naar de deur. Voor de deur stond Mandy, met een ingepakt kado in haar hand. Goud met roze en veel linten. Mandy zag dat Leonie naar het kado keek. “Voor jou”, zei ze zachtjes. “Ik had het al gekocht, in de taxfree, toen ik begreep dat je jarig was geweest. Ben ik niet te vroeg trouwens? Ik wilde eigenlijk al om acht uur vanochtend komen, ik kon niet meer wachten, maar… sliep je nog?” Mandy was nu stil en keek Leonie verwachtingsvol aan. Die schoot in de lach, de spanning was meteen weer weg. “Eeh.. ik sliep nog ja, maar dat geeft niet. Wil je koffie?” “Graag”, zei Mandy. Ze liep achter Leonie aan naar de keuken.

Mandy stak het kado vooruit. “Voor jou, pak uit!” zei ze. Leonie pakte het glimlachend aan en begon de wirwar van linten te ontwarren. Het was een fles parfum. Leonie haalde de dop eraf om eraan te ruiken. Het rook heerlijk! Zoet, maar niet te zoet, licht en bloemig. Het was niet het parfum dat Mandy altijd op had. Deze was zo mogelijk nóg lekkerder! “Ow, wat heerlijk! Dank je wel!” riep Leonie uit. Ze keek naar Mandy en twijfelde even. “Ik ga je gewoon een kus geven”, zei Mandy die de twijfel ook voelde. “Een kus is geen huwelijksaanzoek tenslotte!” Ze sloeg haar arm om Leonie heen en kuste haar op haar wang. “Gefeliciteerd liefje”, fluisterde ze in Leonie’s oor. De zoete geur van Mandy, haar kriebelende haar en haar zachte stem, Leonie wenste dat ze voor altijd in dat moment kon blijven. “Dank je wel”, zei ze en keek Mandy aan. “Koffie nu dan maar?”

Even later zaten ze aan de eettafel met een kop koffie. “Je ziet me nou niet op mijn voordeligst”, zei Leonie, die zich ineens realiseerde dat ze net uit haar bed kwam, haar haren alle kanten op en gekleed in haar yogabroek en ochtendjas. Mandy grijnsde. “Jij bent altijd mooi, ik zou je nog veel vaker zo willen zien.” Leonie moest ervan blozen. Mandy keek naar Leonie terwijl ze met twee handen haar koffiemok vasthield. “Sorry, dat soort dingen moet ik niet tegen je zeggen.”

Loading full article...