Leonie schrijft een e-mail
#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.
Leonie zat achter haar laptop. De hele avond had ze het niet uit haar hoofd kunnen krijgen en nu de kinderen in bed lagen, was ze achter haar laptop gekropen om een e-mail te schrijven aan Erik. Dit kon zo niet. Eerst schreef ze de tekst zoals het uit haar hart kwam. Hoe hij het in zijn hoofd haalde om te gaan staan zoenen met ‘die vrouw’ terwijl zijn kinderen thuis waren. Dat zijn kinderen sowieso geen enkel idee hadden wat ze er nou van moesten denken. Wat ‘die vrouw’ zijn vriendin? Een losse flodder? De buurvrouw? Dat hij zich maar eens moest inhouden tegenover zijn kinderen en dat het niet misstaan had als hij haar, de moeder van zijn kinderen, had ingelicht over ‘deze vrouw’, zodat zij het van haar kant ook kon begeleiden, dat ze wist wat er speelde in de levens van haar kinderen. Natuurlijk drukte ze niet op ‘verzend’ toen ze klaar was.
Zo, nu was de woede er een beetje uit en begon ze aan het schrijven van de echte e-mail. Wel met dezelfde strekking, maar met mildere bewoordingen. En met de nadruk op communicatie. Ze mochten dan wel niet meer samen zijn, ze waren nog wel samen de ouders van hun drie kinderen en het is belangrijk elkaar op de hoogte te houden van wat er in het andere thuis gebeurde. Als er nieuwe partners in het spel kwamen, moest de andere ouder geïnformeerd worden zodat het niet aan de kinderen was om die boodschap in het andere huis over te brengen. En zodat de andere ouder op de hoogte was en kon inspelen op de gemoedstoestand van de kinderen. Ze las de e-mail nog drie keer na om te kijken of er ergens nog onbedoelde stekeligheden zaten of bewoordingen die Erik kon opvatten als een aanval. Uiteindelijk was ze tevreden en drukte ze op ‘verzend’.
Ze zou nu wel zin hebben in een wijntje en een luisterend oor. Ze dacht aan Mandy. Die zat aan de andere kant van de wereld, die was een paar dagen weg op een internationale vlucht. Mandy met haar sprankelende energie en haar optimisme zou wel iets weten te zeggen waardoor Leonie weer kon lachen. Ze overwoog om een appje te sturen, maar deed het toch niet. Ze wilde haar tijdens haar werk niet lastig vallen. Bovendien was het al laat. In plaats van een wijntje nam ze een glas appelsap en ging daarna haar bed in.