Leonie voelt zich niet zo stoer

Het vorige deel van dit vervolgverhaal kun je hier lezen. Wil je vanaf het begin instappen? Dat kan hier.

Tja, zo stoer als ze die ochtend was geweest, zo raar voelde het nu. Daar lag ze dan, op haar matrasje op de kale vloer, helemaal alleen in het lege appartement. Ze realiseerde zich dat ze nog nooit een nacht alleen in een huis had doorgebracht. Ze was zo vanuit huis bij Erik ingetrokken destijds. De geluiden die ze hoorde, deden vreemd aan. Andere omgevingsgeluiden. Binnen de kortste keren zou het haar bekend zijn, maar nu voelde ze zich niet meer zo stoer. Waarom wilde ze dit ook alweer persé? In het huis waren ze in ieder geval lekker opgeschoten. Haar moeder had wat schoongemaakt in de keuken en de badkamer. Demi was nog even langsgekomen om te kijken, maar die was ook een paar uur bezig geweest met behang afhalen en dat klusje was nu klaar. Nu kon het opbouwen beginnen. Met haar vader had ze verf en behang gehaald bij de bouwmarkt zodat ze daar morgen meteen mee konden beginnen. Het zag ernaar uit dat het allemaal best snel kon gaan.

Aan het begin van de middag was haar broer langsgekomen met zijn drie oudste kinderen. Zijn vrouw Tamara was thuisgebleven met baby Liam, die pas een paar weken oud was. Zo kon zij even haar rust nemen. Alexander woonde in de stad veertig kilometer verderop, dus zo even langsrijden zat er niet in. Hij had daar destijds een baan aangeboden gekregen en ze waren een jaar later die kant op verhuisd. Alexander deed iets in marketing, maar hij vertelde er zo ingewikkeld over, dat Leonie nooit helemaal snapte wat hij nou precies deed. Goed verdienen, dat wel. Tamara was een stuk jonger dan haar broer. Zij was 22 toen ze elkaar leerden kennen, een jaar of acht geleden. Alexander was toen 33. Leonie, en ook haar ouders en haar zus trouwens, hadden er een hard hoofd in gehad, maar de relatie werkte kennelijk goed. Drie jaar na hun ontmoeting werd hun eerste zoon geboren, James. Tamara wilde graag jong moeder worden en had haar baan opgegeven na de geboorte van James. Niet lang na James was ze weer zwanger en in die tijd waren ze naar de stad verhuisd waar Mason werd geboren. Anderhalf jaar later volgde Liv en vorige maand dus was Liam geboren. Gezin compleet? Dat zou je wel denken, maar met Tamara wist je het maar nooit. Want dat haar schoonzus de broek aan had in huize Vervenne, was haar wel duidelijk. Alexander was een watje, een lieverd, een schat van een broer, maar liet zich wel erg overrulen door zijn vrouw af en toe. Maargoed, nu was hij er even met zijn kinderen. James, Mason en Liv renden het appartement binnen en vlogen meteen op opa en oma af. Zij hielden de kleintjes even bezig terwijl Alexander zijn zusje begroette en met een goedkeurende blik rondkeek. ‘Ziet er goed uit, zus’, zei hij, ‘hier kun je wel een paleisje van maken’. Het voelde goed dat hij er was en dat hij het appartement mooi vond. Apart toch hoe dat soort toestemming soms heel belangrijk kan zijn. De erkenning van haar stap ofzo.

Leonie ging nog even haar bed uit. Ze keek nog even aan alle kanten uit de ramen, maar buiten was het donker. Ze ging naar het toilet en dook toen weer onder haar dekbed en hoopte dat ze snel in slaap zou vallen.

Het vervolg lees je hier.