#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Ze bouwt na haar scheiding een nieuw leven op met haar drie kinderen. Haar ouders wonen vlakbij en haar zus verwacht haar tweede kind. Haar vriendin Ilse heeft relatieproblemen en met haar buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt!
Leonie’s telefoon ging, het was Dagmar. “Ow, het is zo’n leuk huis!” hoorde ze haar zus enthousiast aan de andere kant van de lijn. Dat was ook zo, Dagmar en Michiel waren wezen kijken bij een huis! Leonie kreeg niet de kans om ertussen te komen, want Dagmar ratelde al verder. “Het is precies goed voor ons! De keuken is helemaal wat ik leuk vind en de vloer is prima! Boven zijn er drie slaapkamers en er is een tuin…” Dagmar had altijd met Demi in hetzelfde huurappartementje gewoond en had nooit een tuin gehad. Michiel woonde ook in een appartement, dus een tuin was Leonie’s zus niet gewend. “Klinkt goed, hebben jullie een bod gedaan?” “Dat gaat Michiel morgen doen, dit is zo’n leuk huis!” “Dat vind ik fijn om te horen! Wanneer zouden jullie erin kunnen?” “Dat is een dingetje, dat duurt nog een maand of drie”. “Oké, dat is op te lossen. En Demi?” vroeg Leonie. “Demi is niet enthousiast omdat het in Michiel zijn woonplaats is, daar wil ze niet wonen eigenlijk. Met het openbaar vervoer is het een stuk omslachtiger om op school te komen. Maargoed, ze zoekt nog steeds naar een kamer, het wordt vast opgelost. En anders kan ze altijd nog bij mam en pap wonen”. Dagmar liet expres een stilte vallen. Leonie barstte in lachen uit. “Ik ben benieuwd hoe dat zou bevallen uiteindelijk.” “Mij ook. Demi is niet meer de peuter van weleer en ook niet de heilige die mama af en toe van haar maakt. Misschien dus maar beter om haar in die waan te laten”. Daar was Leonie het mee eens. Demi was inmiddels een volwassen vrouw en om dan bij je opa en oma te wonen…
Martijn kwam de keuken in lopen toen Leonie het gesprek beëindigde. “Wie was dat?” vroeg hij. Kinderen wilden altijd precies weten met wie je praatte. “Dagmar, Michiel en Dagmar zijn bij een huis wezen kijken waar ze kunnen gaan wonen als de baby komt”. Martijn schonk een glas limonade in. “Oja, die vanilleijsbaby”, zei Martijn. Heel veel interesse had hij er duidelijk niet voor. Ondertussen kwam er een berichtje binnen op Leonie’s telefoon. Automatisch pakte ze haar telefoon om te kijken. Het was een berichtje van Demi. “Ben je vanavond thuis?” luidde de boodschap. Demi wilde vast even kletsen met haar tante over het huis. Martijn stond naast Leonie met een schuin oog naar haar scherm te kijken. “Je nicht Demi, kun je het zien zo?” grinnikte Leonie. Ze woelde met haar hand door haar zoons haar. Martijn glimlachte. “Ja, dat zie ik”, zei hij. “Bij papa mag ik nooit op het scherm kijken, maar hij zit altijd te lachen als hij op z’n telefoon zit”. Martijn vertrok met zijn limonade de keuken uit. Leonie bleef peinzend achter. Moest ze nu doorvragen bij Martijn? Zat Erik met die vrouw te appen? Maakte Martijn zich zorgen en wilde hij dat ze ernaar vroeg?
