Liefde kan, nog alle dagen
‘Wakker worden, slaapkop!’
Verschrikt knipper ik met mijn ogen. Het is donker om me heen, heb geen benul van tijd en waar ik me bevind. Het pijnigen van mijn hersenen helpt ook geen sikkepit.
Welke dag is het vandaag? Wat staat er op het programma? Hoe laat is het? Heb ik me verslapen? Waar ben ik en… van wie is die stem? Die stem, die zou ik moeten kennen, maar zo streng, normaliter is haar timbre liefderijker.
‘Werk aan de winkel, mijn zoon,’ klinkt het ineens heel fluweelzacht. Luxaflex worden opengetrokken en het gezicht van mijn moeder doet me gelijk opveren.
Loading full article...
Comment with a minimum of 10 words.