De donkere delen van je ziel toelaten

Dan kom je op een moment in je leven waarbij je dacht dat je het allemaal al onder controle had, en dan blijkt er toch weer een deel naar boven te komen wat geheeld mag worden. We willen dit niet zien of voelen, maar we zullen het toch onder ogen moeten zien om het te kunnen helen. We willen ook helen, onze ziel wil dat diep van binnen. Want juist die stukken helen…waar jij misschien wel niet aan wilt geloven, brengen jou dichter bij jezelf. Het is soms even graven en het is soms weer de pijn voelen en doorleven, iets wat je zo goed weggestopt had. En volgens velen is het iets wat weg mag blijven, of juist wel prima zit in een donker gedeelte van jou bewustzijn. Maar het zal jou niet het geluk brengen waar jij naar op zoek bent, als jij die dingen, die processen, die ervaringen en pijntjes niet toelaat. Het lichaam is namelijk als een heel intelligent systeem die jou in elk proces kan helpen, maar door alle ervaringen, opvoedingen, overtuigingen en programma’s die jij in jou systeem hebt lopen runnen, ben jij ergens jouzelf gaan tegenwerken. We hebben muren van beschermingsmechanismes opgebouwd en we hebben lagen van pijn en verdriet weg gestopt, waardoor we een bepaalde overlevingsstrategie hebben opgebouwd die ons door het leven heen helpt en ons beschermt tegen alles wat dicht bij ons hart komt. Een bepaalde vorm van dissociatie wordt er dan gecreëerd, waardoor jij jezelf ontkoppeld van alles en niet meer goed bij het diepste deel van jou ziel terecht kan komen. Waarom is dit belangrijk zal je misschien denken? Nou als jij altijd al in jou leven op zoek bent naar wat jou doel is in het leven en altijd maar zoekende bent naar wat je nou werkelijk wilt, dan is het eerst belangrijk om contact te krijgen met jou hart en ziel. En om daar te komen, zal je eerst die lagen en programma’s in jezelf moeten oplossen, helen en re-programmeren.

Je kan niet meer vluchten voor jezelf