Het is zover mijn stage van 6 maanden in Australië gaat beginnen. Samen met mijn vriend Tim en mijn ouders rijden we naar Schiphol. Ik word steeds zenuwachtiger eenmaal aangekomen loopt mam mee om mijn koffers in te checken. Normaals is dat eigenlijk niet de bedoeling maar daar luister ik gewoon niet naar. Ik was heel blij dat ze mee ging want er was al gelijk een hobbel in de weg. Toen ze mijn visa checkte zeiden ze dat die niet klopte. Ik hebt namelijk een 0 op mijn paspoort maar het heeft naar mijn mening meer iets weg van een o aangezien het niet even groot is als mijn 6. Normaal gesproken doen ze hier niet moeilijk over maar omdat het om een visum gaat mocht ik niet verder. We werden gestuurd naar een loket wat lastig te vinden was en waar de rest van het werkend personeel ook vrij weinig tot niets van af wist. Het hielp misschien ook niet dat ik hem helemaal begon te stressen en dacht dat ik niet naar Australië kon. Werd er zelfs gewoon misselijk van. Gelukkig konden we het juist loket vinden na een paar ongeduldige medewerkers te hebben gesproken. We moesten 25 euro extra betalen maar het duurde gelukkig niet lang. Ben al lang blij dat we te vroeg waren aan gereden. Anders had ik waarschijnlijk een groot probleem. Koffers in gecheckt en toen kwam het afscheid. Natuurlijk kwamen er tranen. HALLO ik ga weg voor 6 maanden en moet mijn vriend en familie lang missen. Dit is wel even iets anders dan 2.5 maand.
Vliegen ging verder voorspoedig een paar films gezien weinig geslapen gewoon hoe het normaal gaat bij mij. Ik werd opgehaald op het vliegveld door Douglas en Peter. Bij hun verblijf ik ook de komende 6 maanden. Ze zijn erg aardig en behulpzaam dus ik heb het goed getroffen. Ik ben al vaker verder weg geweest maar dit is echt de aller eerste keer dat ik last heb van een jetlag. Wat is dat naar zeg. Heel het weekend moest ik er van bij komen. Moet je nagaan dat ik donderdag avond aan kwam. Gelukkig was mijn jetlag zo goed als weg toen ik moest beginnen met stage. Want ik ga niet een half jaar op vakantie mensen ik ga daar stage lopen dus moet ook gewoon werken.
Het bedrijf voor wie ik werk heet ‘Extra green holiday’. Het is een touroperator die zich vooral op de Aziatische markt richt, ook met toeval (waarschijnlijk geen toeval) gevestigd in China town in Melbourne. Op zondag toen ik er met Douglas heen fietsten om te kijken hoe ik moest fietsen vierde ze massaal Chinese new year en was ik net op tijd buiten om optocht te zien en de draak te spotten. Dit was zo gaaf zelfs in China heb ik dit niet gezien. Maar enfin, over het bedrijf dus. Er werken eigenlijk alleen maar mensen met Aziatische afkomst op het hoofdkantoor en de meeste zijn chinees. Dus er wordt tussendoor ook veel Chinees gesproken. Misschien pik ik wel wat op hiervan. De werk mentaliteit is ook heel anders dan ik ben gewend. Ze raken snel heel gestrest waardoor ze geen tijd hebben om dingen uit te leggen. Maar al vind ik het zelf wel fijn als ik het in het begin allemaal goed uitgelegd krijg zodat ik minder fouten maak. Ik moet hier gewoon even aan wennen waarschijnlijk.
Zoals ik al eerder vermelde fiets ik dus naar mijn werk. Erg optimistisch van mij. Want ik Nederland fiets ik iedere dag 7 minuten heen 7 minuten terug naar station en dit is 40 minuten heen en 40 minuten terug. Dus iets wat ik totaal niet ben gewend met mijn conditie van 0. Je raad het al ik ben iedere dag bek af als ik thuis kom. Maar ook dit zal na een tijd van zelf wennen. Daarnaast kom ik ook lekker fit thuis ook fijn. Wel is het hier allemaal maar vreemd hoor.
1. Ik fiets aan de linker kant.
2. Ik moet een helm dragen
3. en de weggetjes op de wegen zijn soms echt heel smal. Als je een heel dik persoon bent kun je niet met je fiets tussen twee auto’s staan.
Na mijn eerste dag op het werk was ik natuurlijk ook gelijk mijn helm vergeten. Want ja wij dragen dat niet dus dat is ook vreemd voor mij. Gelukkig geen politie tegen gekomen. Wel wat mopperende mensen onderweg. Maar ja heb je wel eens.
Ook leek het me leuk om met wat mensen af te spreken van meer mijn eigen leeftijd. Douglas en Peter zijn namelijk van middelbare leeftijd. Daar is niets mis mee maar het is ook wel fijn om leeftijdsgenootjes om je heen te hebben. Dus ik ga naar couchsurfing en plaats een hangout. Hier leerde ik gelijk al wat mensen kennen en gingen we vrijdag avond naar een bar genaamd ‘Fathers office’. Het leuke van Melbourne is dat je veel bar rooftops hebt dat was hier ook het geval. Het was erg gezellig en doordat de treinen niet meer zo laat reden bleef ik bij mensen op de bank slapen.
De dag erop ging ik weer naar een bar dit keer wel met Douglas en Peter. Dit was alleen een ander soort bar. Het was een hele nieuwe ervaring voor me maar zeker erg leuk. We gingen namelijk naar een Dragshow. Het was zo grappig er waren 3 mannen/vrouwen die de acts deden ze zongen zelf niet echt maar playbackte en eentje was er zo slecht in. Maar dat maakte het juist zo leuk. Kostuums waren ook lekker over de top en het was overal gewoon een erg gezellige sfeer.
Na twee dagen achter elkaar wezen stappen vond ik het een goed idee om te gaan wandelen. Het was super mooi weer rond de 25 tot 29 graden dus het was zonde om binnen te blijven. Ik begon bij ‘Fairfield Boathouse’ hier was ik eerder deze week al met Peter geweest. Je had daar een hele mooie brug eenmaal die over te hebben gestoken kwam ik ook een wandel pad uit ‘Main Yarra trail’. Het was een pad dat langs de Yarra rivier lag dus het uitzicht was heel erg mooi. Maar ik zou mezelf niet zijn of ik was wel iets vergeten of had het anders kunnen doen. Ik wilde er namelijk leuk uitzien dus had een jurkje aangetrokken met een hoedje op en sandalen. Terwijl ik zelfs mijn wandelschoenen mee heb genoemen. Maar nee die deed ik toch niet aan. Dit was echt een typische actie van mij. Tim zou zeggen dat ik weer aan het ‘manonnen was’. Daarnaast was ik ook vergeten om drinken mee te nemen. Dus ja ging lekker. Maar het was er wel erg mooi. Na een tijdje kwam ik zelf allemaal vleermuizen tegen in de bomen. Hierbij moet ik even vermelden dat in het huisje waar ik verblijf iedere avond vleermuizen over ons heen vliegen ze noemen ze hier ‘Flying fox’ omdat ze zo groot zijn. Nou tijdens het wandelen vond ik dus hun slaap plaats overdag. Het waren er meer dan 1000 zoveel. En ze maakt een raar geluid. Het was ook wel een beetje creepy om daar in je eentje te lopen onder al die beesten maar daar in tegen ook super gaaf. Het pad liep ook over in een bepaald bescherm gebied voor de vleermuizen. Wel waar je gewoon mocht lopen maar je mocht niet van het pad afwijken en teveel lawaai maken.
Na een hele wandeling kwam ik aan bij een ander boothuis waar ik lekker iets kon drinken en eten genaamd: ‘ Studley park boathouse’. Het was vergelijkbaar met het boothuis in Fairfield erg schattig en echt iets weg van de vroegere tijd. Toen ik daar eenmaal zat zag ik een groot leguaan achtig beest. Weet niet precies wat voor iets. Maar echt heel groot. Hij zat daar gewoon te zitten. Het was alleen zielig want kinderen zaten hem weg te pesten. Ik zei zo tegen die kinderen ‘He pas maar op dadelijk bijt ie’. Daar schrokken ze wel even van maar niet voor lange duur want ze gingen gewoon weer door met hem weg te pesten. Laat dat beest toch lekker zitten als die dat wilt.
Op de terugweg naar huis ben ik weinig tegen gekomen ik had wel lekker 10km gewandeld mijn voeten deden zeer en was moe. Tijd om naar huis te gaan. Ik heb in ieder geval een goede eerste week gehad in Australië. Melbourne zelf vind ik nu al een erg leuke stad. Er is zoveel te zien en te doen en erg levendig. Ik denk dat ik me hier wel kan vermaken voor 6 maanden.
Hieronder zie je wat impressies met ondersteuning van foto materiaal wat ik vermelde in mijn blog. Laat me weten of je het leuk vond om te lezen of dat je liever andere dingen hoort van mijn tijd in Australie ;)!!
