Mijn eerste week in Australië
Het is zover mijn stage van 6 maanden in Australië gaat beginnen. Samen met mijn vriend Tim en mijn ouders rijden we naar Schiphol. Ik word steeds zenuwachtiger eenmaal aangekomen loopt mam mee om mijn koffers in te checken. Normaals is dat eigenlijk niet de bedoeling maar daar luister ik gewoon niet naar. Ik was heel blij dat ze mee ging want er was al gelijk een hobbel in de weg. Toen ze mijn visa checkte zeiden ze dat die niet klopte. Ik hebt namelijk een 0 op mijn paspoort maar het heeft naar mijn mening meer iets weg van een o aangezien het niet even groot is als mijn 6. Normaal gesproken doen ze hier niet moeilijk over maar omdat het om een visum gaat mocht ik niet verder. We werden gestuurd naar een loket wat lastig te vinden was en waar de rest van het werkend personeel ook vrij weinig tot niets van af wist. Het hielp misschien ook niet dat ik hem helemaal begon te stressen en dacht dat ik niet naar Australië kon. Werd er zelfs gewoon misselijk van. Gelukkig konden we het juist loket vinden na een paar ongeduldige medewerkers te hebben gesproken. We moesten 25 euro extra betalen maar het duurde gelukkig niet lang. Ben al lang blij dat we te vroeg waren aan gereden. Anders had ik waarschijnlijk een groot probleem. Koffers in gecheckt en toen kwam het afscheid. Natuurlijk kwamen er tranen. HALLO ik ga weg voor 6 maanden en moet mijn vriend en familie lang missen. Dit is wel even iets anders dan 2.5 maand.
Vliegen ging verder voorspoedig een paar films gezien weinig geslapen gewoon hoe het normaal gaat bij mij. Ik werd opgehaald op het vliegveld door Douglas en Peter. Bij hun verblijf ik ook de komende 6 maanden. Ze zijn erg aardig en behulpzaam dus ik heb het goed getroffen. Ik ben al vaker verder weg geweest maar dit is echt de aller eerste keer dat ik last heb van een jetlag. Wat is dat naar zeg. Heel het weekend moest ik er van bij komen. Moet je nagaan dat ik donderdag avond aan kwam. Gelukkig was mijn jetlag zo goed als weg toen ik moest beginnen met stage. Want ik ga niet een half jaar op vakantie mensen ik ga daar stage lopen dus moet ook gewoon werken.
Het bedrijf voor wie ik werk heet ‘Extra green holiday’. Het is een touroperator die zich vooral op de Aziatische markt richt, ook met toeval (waarschijnlijk geen toeval) gevestigd in China town in Melbourne. Op zondag toen ik er met Douglas heen fietsten om te kijken hoe ik moest fietsen vierde ze massaal Chinese new year en was ik net op tijd buiten om optocht te zien en de draak te spotten. Dit was zo gaaf zelfs in China heb ik dit niet gezien. Maar enfin, over het bedrijf dus. Er werken eigenlijk alleen maar mensen met Aziatische afkomst op het hoofdkantoor en de meeste zijn chinees. Dus er wordt tussendoor ook veel Chinees gesproken. Misschien pik ik wel wat op hiervan. De werk mentaliteit is ook heel anders dan ik ben gewend. Ze raken snel heel gestrest waardoor ze geen tijd hebben om dingen uit te leggen. Maar al vind ik het zelf wel fijn als ik het in het begin allemaal goed uitgelegd krijg zodat ik minder fouten maak. Ik moet hier gewoon even aan wennen waarschijnlijk.
Zoals ik al eerder vermelde fiets ik dus naar mijn werk. Erg optimistisch van mij. Want ik Nederland fiets ik iedere dag 7 minuten heen 7 minuten terug naar station en dit is 40 minuten heen en 40 minuten terug. Dus iets wat ik totaal niet ben gewend met mijn conditie van 0. Je raad het al ik ben iedere dag bek af als ik thuis kom. Maar ook dit zal na een tijd van zelf wennen. Daarnaast kom ik ook lekker fit thuis ook fijn. Wel is het hier allemaal maar vreemd hoor.
