#briefwisseling @Karin.van.der.straaten
Dag Karin,
Hartelijk dank voor jou brief aan mij. Hoe leuk is dat!
Ja, Yoors heeft me veel gebracht, een mooi theelepeltje, ik bewaar hem in de kast, netjes in het doosje, bij de andere verzamelde lepeltjes. Ik ben er nog verguld mee en dankbaar voor!
Ook het contact met jou broer Roland. Wat een enorme zegen en wat mooi te zien dat het werk in Boskoop vordert en uitgebreid wordt. Mooie initiatieven daar en goed te zien dat de visie ook daar zijn vruchten begint af te werpen. Het heeft zo allemaal goede dingen gebracht, het contact op Yoors en daar ben ik erg blij mee.
Nu we het toch even hebben over het hart, over hartgesteldheid, wanneer we ons hart openstellen voor de ander, dan kunnen daar zeer mooie dingen ontstaan. Dan komt er ruimte voor elkaar. En ondanks we elkaar nog nooit echt hebben gesproken, is er dan toch dat ene speciale plekje voor de ander in ons hart!
Zoals je nu de muur aan het schilderen bent, mooie kleur ook dat oranje, en de boel aan het opruimen, blijft er altijd een plekje in het hart dat de kleur heeft gekregen, die de ander er aan heeft gebracht. En hoewel het soms van kleur veranderd, soms kan oranje ineens rood worden en stopt er een vriendschap of een contact, er blijft altijd een kleurtje in ons hart. Op die manier wordt ons hart dan ineens een kleurpalet en heeft elke kleur zijn eigen plekje en sommige plekjes overlappen elkaar dan weer. Een mooie deken van kleuren, een levend schilderij in ons hart.
Ik ben er dankbaar voor en soms ga ik daar bewust even voor zitten, om naar al die mooie kleuren te kijken en met liefde, maar soms ook met een rouwrandje door vervlogen vriendschappen, te kijken en te bewonderen al die mooie kleuren en het pallet wat zo ontstaan is. Het leven heeft zo verschillende kleuren en dat maakt het zeer interessant, soms zijn er ook schaduwzijden, we kennen ze helaas allemaal wel. Maar zolang de zon erop schijnt, is er een levendige kleur, die het leven zin geeft en het bestaan zijn glans.
Zo is het nu ongeveer met mij ook, aan de ene zijde van het leven schijnt daar de zon, de liefde van een alles omvattende liefde die enkel God kan geven, anderzijds is daar de schaduw van het leven, met zijn vallen en zijn opstaan.
Het leven kent zijn pijnen, maar de meest pijnlijke van deze is de zielenpijn! De pijn die diep in het binnenste van onze binnenkamer zit en soms tot een heftige uitbarsting komt. Deze zielenpijn is niet een pijn van gemis, maar de pijn die het geloof in Christus in onze binnenkamer heeft aangebracht.
Het is de pijn die ik voel op het moment dat ik de TV aanzet, op FaceBook rondkijk, de radio beluister en het journaal hoor verkondigen dat jongeren, jeugdigen, sommige slechts 13 jaar, met wapens en messen rond gaan als een briesende leeuw, kijkende wie zij verslinden kunnen. Ik den kaan de 64 jarige man uit Hoofddorp, die door een brute overval is neergestoken om een paar rotcenten uit de pinautomaat. Ik denk aan de jonge knul in Leeuwarden (of was het Drachten…?) die door een knul van slechts 13 of 14 jaar is neergestoken.
Mijn hart gruwelt ervan en de pijn die het oproept is de meest pijnlijke die ik ook bedenken kon! Ja, wat dat betreft leven we in een gebroken wereld, wie dat toch eens helen kon!
We zijn allen slechts reizigers op het pad van het leven en onderweg naar ‘thuis’, het thuiskomen bij God de Vader, de Schepper van Hemel en aarde.
Het is op dit moment van worsteling. Een strijd die gaande is binnen in mij. Zoals Jacob vocht met God bij de rivier, zo voel ik soms de kracht van de bron van de rivier in mij opwellen en moet ik waken dat ik niet wankel en val, ten onder ga of meegesleurd in de kolkende massa van de rivier. Het is een gevecht met God, waarin ik slechts kan vragen: God komt het nog goed met deze maatschappij? Kom mijn ongeloof hierin tegemoet.
Laten we maar van het positieve uit blijven gaan en gericht met ons hart op de ander, om zo ruimte te scheppen en de ‘Schilder van het leven’ zijn werken door ons heen te blijven doen.
Voor nu, een groet vanuit Julianadorp, met liefde en een knuffel,
LWAlmanak,
Peter
Bovenstaande is een brief in het kader van deze blogpost hier op Yoo.rs. Stuur jij mij ook een open brief terug en gaan we het gesprek samen aan? Als je reageert, gebruik in je brief dan de tagg @LWAlmanak, dan krijg ik de melding dat jij mij hebt geschreven/genoemd in een bijdrage.
