#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Ze bouwt na haar scheiding een nieuw leven op met haar drie kinderen. Haar ouders wonen vlakbij en haar zus verwacht haar tweede kind. Haar vriendin Ilse heeft relatieproblemen en met haar buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt!  

Tja. Het was best een lastige situatie. Leonie begreep heel goed dat Dagmar het lastig vond om het voor alle partijen goed te doen. “Hoe denkt Michiel erover?” Had ze haar zus gevraagd. Die had er uiteraard ook iets over te zeggen. “Michiel laat dat eigenlijk aan mij over. Hij en Demi gaan best goed samen”, zei Dagmar, “maar het is niet haar vader natuurlijk. En Michiel heeft altijd alleen gewoond, dus ik ben wel een beetje bang dat het een beetje teveel van het goede is als we straks ineens met zijn vieren in één huis wonen.” Dagmar zag er ineens wanhopig uit. Leonie pakte over de tafel heen Dagmar’s hand beet. “Ik begrijp je wel”, sprak ze haar zus toe. “Het is allemaal een beetje veel, dit had je niet zo gepland en nu is er ook nog een deadline, want dat kind komt eraan!” Leonie knikte in de richting van Dagmar’s beginnende buikje. Dagmar knikte. “Maar Michiel laat de keuze dus aan jou, dat is natuurlijk heel erg goed. Demi heeft laatst tegen mij gezegd dat ze niet bij jullie gaat wonen als de baby er is, dat ze dan op kamers gaat, dus ik denk dat het wel opgelost gaat worden”. Dikke tranen biggelden over Dagmar’s wangen. “Ik weet dat je het allemaal goed wil doen voor iedereen” zei Leonie, “en dat doe je ook. Deze situatie is er nu eenmaal, daar heb jij ook niet voor gekozen, Demi begrijpt het heus”. Leonie zag een klein glimlachje op Dagmar’s gezicht. “Het komt echt goed. Ga je bij Michiel wonen? Hebben jullie daar al een idee over?” Dagmar veegde de tranen weg met de rug van haar hand.

“Uiteindelijk willen we een huis kopen, samen” zei Dagmar, “maar ik denk niet dat dat allemaal lukt voordat de baby er is. Tot die tijd gaan we dan waarschijnlijk bij hem wonen. Of bij mij. Dat ligt ook aan wat Demi wil en gaat doen”. “Heb je het al met Demi besproken?” vroeg Leonie. “Nou, eigenlijk nog niet echt concreet. Ik kreeg het niet duidelijk in mijn hoofd en ik ben bang dat ze zich afgewezen voelt. Maar ik denk dat ik dat vanavond maar even ga doen”. “Goed zo”, zei Leonie “Ik denk dat zij er ook mee in haar hoofd zit en er misschien onzeker over is. En wat je zegt, je hebt wel een deadline in je buik”. Nu moest Dagmar weer lachen. “We zijn nog op zoek naar een naam, Deadline…. het begint ook met een D, dan houden we die traditie tenminste in stand!”

Loading full article...