Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Ze is net gescheiden en verhuisd naar haar eigen appartementje, waar ze een nieuw leven opbouwt, samen met haar drie kinderen waarover ze het co-ouderschap deelt met haar ex-man. Je kunt het verhaal vanaf deel 1 lezen via deze link.
Wat aan dit deel vooraf ging, lees je via de link hieronder. (link wordt later geplaatst)
“Ha meisje, leven mijn aardbeien nog?” Judith knipoogde vanaf de overkant. Hun bureaus stonden tegen elkaar aan. Leonie schoot in de lach. “Ik zit middenin een verhuizing en een scheiding en jij denkt aan jouw aardbeien?” Leonie schudde haar hoofd. “Eerlijk gezegd heb ik geen idee, ik weet eigenlijk niet eens meer waar die pot staat. Misschien op het balkon tussen het afval…” provoceerde ze. Judith barstte in lachen uit, die wist wel beter.
“Ik maak het goed met je, ik ga een cappuccino voor je halen”. Judith stond op en liep naar het keukentje. Leonie grinnikte nog wat na en startte haar computer op. Eens kijken of haar mailbox uitpuilde na haar afwezigheid. Toch wel fijn om weer op haar werk te zijn. Een omgeving waar niks veranderd was, in tegenstelling tot haar privéleven.
Leonie zat net van de cappuccino te genieten die Judith had gehaald, toen haar werkgever binnenkwam en naar haar toe liep. “Ah, je bent er weer. Alles een beetje op orde?” vroeg hij. Ze had het redelijk getroffen met haar werkgever. Hij was op zich heel geïnteresseerd en menselijk, maar kon zich ook hard opstellen. Vandaag trof ze hem in een goede bui. Ze vertelde kort over de verhuizing, zakelijk, zonder emotionele details.
Om drie uur trok Leonie de deur van het kantoor weer achter zich dicht. Nu op naar school om de kinderen te halen. Julia zou straks ook weer terug komen uit school. Ze had haar vanochtend nog een appje gestuurd over het brood smeren dat ze moest van haar vader. Ze had het gelaten bij ‘ow? apart’. Julia zou er straks ongetwijfeld over beginnen. Ze had het vandaag in haar hoofd laten rondzingen, wat moest ze hiermee? Dit soort dingen zal ongetwijfeld vaker voorkomen en wellicht ook nog wel andersom. Ze wilde begripvol reageren naar Julia toe, maar ook het gezag van Erik niet ondermijnen.
Ze had het fijn gevonden weer aan het werk te zijn. Gewoon te doen waar ze goed in was, even terugvallen op haar vaardigheden. Judith had er verder ook niet veel over gezegd, die had wel begrepen dat het voor Leonie nu even fijn was om zich even puur op het werk te storten.
