#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.

Thuis, achter haar eigen voordeur, landde Leonie weer op aarde. Wat was er gebeurd? Met haar vingertoppen raakte ze haar lippen aan. Ze had zojuist met Mandy gezoend! Met een vrouw! Als bevroren stond ze daar in haar gang. Zij, Leonie, had met een vrouw gezoend. En het was zo fijn geweest! Een deel van haar wilde het liefst terug, terug naar Mandy, naar haar zachte, lieve stem, haar liefdevolle handen en die warme lippen. Maar ze deed het niet. Haar rationele deel won. Toch stond ze nog een hele tijd daar in die gang, alsof ze op een kruispunt stond en moest besluiten wat te doen.

Ze dronk een glas water en ging naar de badkamer en terwijl ze zich uitkleedde, besefte ze dat ze helemaal niet zou kunnen slapen en dus trok ze haar yogabroek aan en de grote trui die ze reserveerde voor pyamadagen. Ze schonk nog een glas water in en ging met een fleecedeken op de bank zitten. Wat was er gebeurd? Haar leven was van de rails gelopen. Ineens zag ze allemaal beelden voor zich. Haar kinderen. Hoe moest ze het haar kinderen vertellen? Stel dat ze een echte relatie zou krijgen met Mandy? Zij en Mandy. Wilde ze dat? Haar kinderen zouden haar afschieten! En Julia… die arme Julia die het al zo moeilijk had met de vriendin van Erik. Wat moest ze wel niet denken als haar moeder met een vrouw… Nee, het kon niet! Ze kon en mocht geen relatie krijgen met Mandy! En Erik… ze had hem net de les gelezen dat hij geen rekening hield met zijn kinderen en dat hij haar op de hoogte moest stellen als er zich grote veranderingen voordeden in zijn leven. Straks moest ze hem op de hoogte gaan stellen van het feit dat zijn ex-vrouw nu een relatie had met een vrouw! Weer schudde Leonie haar hoofd. Het kón gewoon niet. Als verdoofd zat ze op de bank.

Ze wilde dat ze kon huilen. De spanning eruit. Haar hoofd zat zo vol dat hij leek te ontploffen. Aan de ene kant zag ze alle mensen waar ze van hield en die haar kenden zoals ze was en aan de andere kant was daar Mandy, die haar lokte naar een heel nieuw avontuur. Een leven zonder hardheid en kou, een leven vol liefde en genegenheid. Voor de zoveelste keer schudde ze haar hoofd. Het kón en mocht gewoon niet. Ze had drie kinderen! Dit kon gewoon niet gebeuren!
Zo zat ze uren op de bank, te peinzen, haar hoofd te schudden. Uiteindelijk viel ze in slaap onder haar fleecedeken. Ze werd halverwege de ochtend doodmoe en met hoofdpijn wakker. Ze had allang op haar werk moeten zijn! Maar ze kon helemaal niet nadenken en besloot zichzelf ziek te melden. Ze was nog lang niet uitgedacht.

Loading full article...