#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.
Leonie sloot haar eigen voordeur achter zich en probeerde terug te schakelen naar haar kinderen. Ze was helemaal in hemelse sferen. Zo kon ze haar kinderen niet onder ogen komen. Ze besloot eerst maar even naar de keuken te gaan om af te koelen en koffie voor zichzelf te maken. Terwijl ze wat in de keukenkastjes aan het rommelen was, stond Julia ineens achter haar. “Waar kwam jij nou net vandaan?” vroeg ze. Leonie schrok, maar herpakte zichzelf. “Mandy had even eeeh… hulp nodig bij iets”, zei ze. Ze drukte op de knop van de Senseo en besloot over een ander onderwerp te beginnen. “Lekker geslapen? Zal ik een eitje voor je koken?” Julia keek tevreden. “Met twee geroosterde broodjes en een kopje thee?” vroeg ze met haar hoofd schuin. Leonie lachte. “Uw bestelling is genoteerd, mevrouw”. Julia verdween naar de woonkamer en Leonie maakte neuriënd een ontbijtje voor haar dochter.
“Waarom was je nou bij Mandy zei je?” vroeg Julia toen Leonie haar haar ontbijtje overhandigde. Leonie kreeg het alweer warm. “Eeeh… ze had even hulp nodig”, stamelde Leonie. Ze hoorde hoe ongeloofwaardig het klonk en zocht naarstig naar een duidelijker antwoord. “Ze had batterijen nodig en die had ze niet. En ze moest weg. Dus die heb ik even gebracht.” Julia knikte en nam een hap van haar geroosterde broodje. “Waarvoor had ze batterijen nodig dan?” ging Julia verder. Tjonge… “Eeeh… weet ik veel, voor een klok geloof ik. Maar ze moest weg, dus ik heb ze alleen even gegeven.” Ze draaide zich om en liep terug naar de keuken, wegvluchtend voor het kruisverhoor.
Even later plofte ze weer op de bank en dook in haar laptop. Ze was wat lusteloos aan het rondhangen op social media terwijl ze ondertussen dacht aan Mandy en aan de stiekeme kuspartij van vanochtend. Ze herbeleefde die paar minuten keer op keer. En ze maakte zich zorgen. Hoe moest dit nou verder? Ze was duidelijk verliefd en begon verslaafd te raken aan Mandy, ze wilde bij Mandy zijn, haar handen voelen, met haar zoenen, kletsen, lol hebben… maar dan dacht ze weer aan haar kinderen en haar familie, hoe moest het nou? Ze zou met Mandy kunnen stoppen nu ze dat nog kon. Gewoon zeggen dat ze het niet wilde, het contact verbreken. Als ze daaraan dacht riep haar hele wezen heel hard ‘nee!’, ze wilde het niet, ze kon het niet. Dan moest Mandy voor de buitenwereld maar een heel goede vriendin worden, niemand hoefde te weten dat het verder ging dan alleen een vriendschap. Friends with benefits… ze vond het altijd zo’n stomme term.
