Leonie stort haar hart uit bij haar vader

In het blog hierboven lees je wat hieraan vooraf ging. Deel 1 van Leonie vind je hier.

Leonie had de kinderen buiten opgewacht. Ze had ze kort verteld wat er was afgesproken, ze probeerde het zo luchtig mogelijk te brengen, maar aan hun reacties zag ze wel dat ze begrepen dat er ruzie was geweest. Ze had ze geknuffeld en ze binnen gelaten en was zelf naar haar appartement vertrokken. Daar aangekomen barstte ze in huilen uit. Verdorie, waarom moest het nou zo? Waarom was het nou zo verdomde moeilijk? Waarom reageerde Erik zo? Ze wist dat hij verdriet en pijn had, maar dacht hij nou echt dat zij dat niet had? Of had gehad? Dacht hij nou echt dat zij haar kinderen verdriet wilde doen? Ze snapte het niet en ze snapte het maar al te goed. Ze zou blij zijn als ze een jaar verder waren. Als de scherpe kantjes van de pijn af waren, als Erik ook los van haar was, zoals zij al een hele tijd emotioneel los van hem was. Als de kinderen aan de nieuwe situatie gewend waren, als iedereen weer blij was en het verdriet een beetje vergeten was, het verdriet dat zij haar gezin had aangedaan.

Ze besloot bij haar ouders langs te gaan en te vragen of haar vader haar de volgende dag kon helpen met het ophalen van de bank en de eethoek en de dozen die klaar stonden.

Uiteraard was dat geen probleem. Zoals haar vader al had gezegd: hij stond tot haar beschikking. Leonie stortte haar hart uit bij haar vader. Zo was het altijd geweest, haar wijze vader die haar begreep. Haar moeder daarentegen was een lieve vrouw, maar die gevoelsband was met haar altijd heel anders geweest. Ze was lief en hartelijk, maar ook wat afstandelijk. Waar haar vader zijn planning direct omgooide en nergens een probleem van maakte, was haar moeder stil en vertrok ze naar de keuken om koffie te maken, of desnoods te gaan afwassen, om maar geen mening te hoeven hebben, om haar gevoel maar niet te hoeven uitspreken. Neutraal, koel en afstandelijk, dat was haar moeder.

Leonie voelde zich opgelucht na het gesprek bij haar ouders, morgen vroeg zou ze met haar vader naar Erik’s huis gaan om de meubels te halen.