#Leonie is een vrouw van tegen de veertig, ze zou je buurvrouw kunnen zijn. Na haar scheiding bouwt ze haar nieuwe leven op. Met buurvrouw Mandy heeft ze eetafspraken van het goede soort: Mandy kookt! Ook de liefde komt weer om de hoek kijken, met alle gevolgen van dien.

Er werd weinig gezegd die avond. Iedere keer als Leonie haar mond open deed om iets te zeggen, maande Mandy haar om stil te zijn. Van de koffie werden maar een paar slokken gedronken. Kennelijk had Mandy zich voorgenomen om Leonie deze avond in te wijden in de geheimen van de vrouwenliefde. Leonie had zich onzeker gevoeld, ze had hier geen ervaring mee. Mandy had haar bezwaren weggewuifd. “Ontspan. Geniet. Voel.” Fluisterde Mandy in haar oor. Haar warme adem alleen al bezorgde Leonie rillingen van genot. Mandy’s mond vond Leonie’s oorlel en Mandy’s gemanicuurde, zachte handen masseerden haar nek en schouders. Leonie probeerde zich te ontspannen en deed haar ogen dicht. Ze herhaalde in haar hoofd de woorden die Mandy gefluisterd had: Ontspan. Geniet. Voel. Ze besloot ernaar te luisteren. Ontspan. Heel bewust liet ze de spanning in haar schouders los. Geniet. Haar aandacht ging naar Mandy’s handen. Zo zacht. En Mandy’s mond was warm en zorgde voor tintelingen in Leonie’s hele lichaam. Voel. Leonie voelde Mandy’s handen op haar schouders. Ze voelde hoe Mandy de knoopjes van haar blouse losmaakte en de blouse van haar schouders liet glijden. Hoe Mandy’s kundige handen de blote huid van haar schouders streelde en hoe die handen daarna langs haar rug afzakten. Mandy pakte Leonie’s hand beet en fluisterde in haar oor: “Kom”. Leonie stond op en liet zich door Mandy naar haar slaapkamer leiden. Nu had ze wel even haar ogen open gedaan. In de slaapkamer stond een bed met een wit metalen frame met daarop een witte dekbedhoes van broderie.

Voor het bed bleef Mandy staan. Leonie stond daar in haar beha en ook Mandy liet haar blouse op de grond vallen. Mandy streelde Leonie met beide handen door haar haar, haar handen zakten langzaam naar beneden tot ze stopten op Leonie’s rug en aan haar beha-sluiting frummelden. Toen ook die op de grond viel, fluisterde Mandy: “je bent prachtig”. Leonie lachte verlegen. Mandy kleedde zichzelf snel uit tot op haar wit kanten slipje en trok Leonie het bed in. “Ontspan. Geniet. Voel.”

Leonie deed haar ogen open en knipperde. Waar was ze? Toen wist ze het weer. Ze keek naast zich in bed, daar lag Mandy, opgekruld als een kat, met een glimlach om haar mond te slapen. Het klokje op Mandy’s nachtkastje gaf aan dat het drie uur ‘s nachts was. Leonie staarde naar het plafond en zuchtte zachtjes bij de gedachte aan wat zich gisteravond allemaal had afgespeeld. Mandy had haar laten ontspannen, genieten en voelen! Ze keek nog eens naast zich, naar Mandy, hoe ze lag te slapen met haar haren als een waaien om zich heen. Ze zuchtte nogmaals en sloot haar ogen om verder te slapen.

Loading full article...