Een grijze mistige dag, maar aan zee maakt grijsheid alles nog mooier, geheimzinniger. We wandelen dwars over het eiland, van zee naar zee.
Op het strand vind ik een aangespoelde zuringplant met een lange, gebleekte wortel. Een speciale soort of alleen maar vervormd en verkleurd door het zoute water? Het lijkt wel een magisch alruinmannetje. Ik draag hem even mee, maar laat hem dan achter op een rode rots in de branding. Het voelt wel aan, alsof ik iets waardevols achterlaat.

Wortelmannetje op Sandhamn