Kleigrond, een zegen of een ramp. Wat jij ervan maakt.

Een moestuin op kleigrond is fantastisch, maar ook lastig.

Door te spitten en/of te frezen, wordt tuinieren op klei vooral lastig.  In de grond zit het vol bacteriën die op hun beurt weer vol water zitten (net als jij en ik, zo'n 95%). Stel ze voor als een heleboel ondergrondse waterballonnen. Door te spitten of frezen worden ze blootgesteld aan UV licht en gaan dood. De waterballonnen worden plat en de grond stort in. Weg zuurstofkanaaltjes.  Daarbij wordt een heel netwerk van nuttige schimmeldraden vernietigd. Zonde.

 De klei wordt keihard. Lastig. Laat je kleigrond 'met rust' en breng je elk jaar compost aan, dan wordt je moestuin fantastisch.

Bij kleigrond heb je maar 1 methode die het beste is: compost. Compost, compost, compost. Nooit spitten. Als je gaat spitten, rakel je alleen maar duizenden zaden op die nu in de bodem liggen te wachten tot ze worden opgegraven, zodat ze weer kunnen ontkiemen. Je zult zien dat je dan alleen maar een veld met onkruid hebt gecreëerd. 

 Heb je een half jaar of paar maanden de tijd, doe dan voorbereidend werk.  Bedenk waar je je paden wilt hebben en niet meer op de bedden lopen/staan. De paden kun je alvast bekleden met houtsnippers. Bemesten waar je bladgroenten gaat zetten (wanneer je dat een winter laat liggen werkt het als mulch) en voor het overige groenbemesters. Waarschijnlijk heb je het meeste aan gele mosterd omdat die diepe penwortels krijgen. Mulchen werkt natuurlijk ook uitstekend. Dat kan met herfstbladeren, plantenafval, hooi, stro en ander organisch materiaal. Je geeft daarmee je bodemleven wat te doen. Die gaan er de komende maanden lekker van smikkelen, poepen stikstofrijke hoopjes uit en maken je grond lekker los. De wormen zullen dankbaar gebruik maken van de wortelkanalen van de groenbemesters en andere wortelresten. Ergens in maart kun je bij de meeste gemeentes op een bepaalde dag gratis compost halen . Klei is best lastig, omdat het langer duurt voordat de bodem zich mengt met de kleine organische deeltjes (later organische stof). Er zijn toch mensen die op klei mulchen, de bodem de tijd gunnen en er hele mooie resultaten mee behalen. Kleigrond te moeten spitten is ook niet een fijn klusje waar je jaarlijks verlangend naar uitziet. (Buiten dat spitten natuurlijk echt echt slecht is voor de bodem).