Pa pad neemt het ervan terwijl ma pad hem zwoegend een heuvel opduwt.
‘Opschieten, schatje!’ roept pa pad. ‘We zijn er bijna.’
‘Ik met mijn goede ideeën,’ kreunt ma pad. Eenmaal boven op de top laat ze zich uitgeput neerzakken. ‘Ik hou er mee op,’ zucht ze. ‘Ik ben er klaar mee!’
‘Ik heb je ook niet meer nodig,’ zegt pa pad. ‘Vanaf hier zal het helemaal op rolletjes gaan.’
Hij zet zich af en langzaam rolt pa pad naar beneden, tenminste in het begin. Zijn snelheid neemt echter hand over hand toe tot hij zo snel gaat dat de wind hem om de oren fluit.
‘Ho, ho, ho!’ roept hij.
Maar de op hol geslagen paddenstoel op wieltjes dendert onverminderd door.
‘Je moet springen!’ gilt ma pad.
Angstig kijkt pa pad om zich heen. Dan waagt hij de sprong...


Loading full article...