Ondersteboven

Confuus. Verward. Geheel ondersteboven. Naarstig zoek ik naar een bijpassend plaatje, eentje die mijn gevoel goed weergeeft. Een foto, een tekening, een afbeelding van internet afgeplukt.
Plots zie ik er eentje. Een objectoon. Ik heb hem zelf getekend. Opluchting maakt zich van mij meester. Deze ga ik gebruiken. Eén van de knijpers staat op zijn kop en de andere leunt ertegen, net alsof ik mezelf aan het stutten ben. Hoe dikwijls heb ik het niet ondervonden, als ik dreig in mijn eigen gedachten te verdrinken, ondersteun ik mijn persoontje zelf.
Pas als ik hem geplaatst heb, valt het me op.
Het lijkt net of er 69 staat. Standje 69. De knijpers op een matras, is het toeval, of heb ik het destijds bewust zo gecreëerd?
De verwarring slaat weer toe. Het is toch geen plaatje die mijn gemoedstoestand perfect weergeeft.