Misschien is dit een goed moment om uit te sterven. Het uitsterven van het menselijk ras door vrijwillig stoppen van voortplanting zal er voor zorgen dat de Aarde en haar Biosfeer weer gezond kunnen worden.

Het toerisme is teruggekeerd naar Afrika.

Eva Meijer: Over het verlangen naar uitsterven Misschien is dit een goed moment om uit te sterven, zei G. vorige week. M. had het ook al gezegd, en S. schreef me erover. Ik vind uitsterven op zich geen slecht idee, maar het gaat over het algemeen met veel lijden gepaard, en hoe we ons als soort gedragen is contingent. We kunnen het anders doen. Het ligt alleen misschien niet in de lijn der verwachting. Er bestaan verschillende verenigingen die het uitsterven bepleiten, zoals de Beweging ter Vrijwillig Uitsterven van de Mensheid en Stop Having Kids. Deze organisaties richten zich vooral op het niet krijgen van kinderen. Die positie wordt ook wel ‘antinatalisme’ genoemd. Ze hebben daarvoor goede argumenten. De mensheid vernielt de planeet omdat we met te veel zijn, en het aantal mensen blijft groeien. Daar nieuwe mensen aan toevoegen maakt het slechter voor iedereen – voor de mensen die al leven, voor de andere dieren, voor de rest van de levende wereld. Bovendien is het leven niet voor iedereen een vrolijk cadeau. Veel mensen lijden ernstig, en een deel daarvan was liever niet geboren. Het is problematisch om iemand geboren te laten worden als er een kans is dat diegene zo’n leven moet leiden, aangezien de ongeborene geen toestemming kan geven. Deze twee argumenten samen leiden tot een derde: we leven in een tijd waarin door ecologische crises het leefklimaat steeds slechter zal worden, wat het lijden globaal zal doen toenemen. Depressie is, zoals ik eerder schreef, ook een sociaal en politiek fenomeen. Dat laatste argument, dat de kwaliteit van menselijk leven na een periode van voorspoed in de komende decennia voor iedereen achteruit zal gaan, ontbreekt vaak in discussies over het krijgen van kinderen. Ook in deze krant werden onlangs mensen geïnterviewd over dit onderwerp.

De geïnterviewden hadden wel nagedacht over de milieubelasting die hun kinderen op zouden leveren, maar het ging niet over de vraag of je kinderen deze wereld aan kunt doen. Net als het eten van dieren is het krijgen van kinderen echter geen privézaak. Er zijn ook andere levende wezens met belangen in het spel. Als je graag voor kinderen wilt zorgen, kun je ze adopteren of pleegmens worden, of een baan zoeken in die richting. Er zijn genoeg wezens die liefde en een goed thuis kunnen gebruiken. Net als met huisdieren is het zaak om goed te zorgen voor wie er al is, en geen nieuwe wezens in het leven te roepen. In dit verhaal is anticonceptie overigens geen kwestie die alleen vrouwen aangaat. Veelgebruikte voorbehoedmiddelen zoals de pil en het spiraaltje kunnen veel bijwerkingen hebben, niet alleen lichamelijk maar ook psychisch – een kwestie waarvan helaas lang nog niet iedereen op de hoogte is. Sterilisatie van mannen is een goed alternatief. Dit hoeft niet tot een einde aan de familie te leiden. ‘Make kin, not babies’, schrijft Donna Haraway. Maak je vrienden en huisdieren tot familie, zorg voor kinderen en ouderen met wie je verbonden bent in vriendschap, draag bij aan de wereld door je werk, deel je tuin met bijen en kikkers, of zonder je af, dat is ook volkomen legitiem en begrijpelijk.Uitsterven klinkt waarschijnlijk leuker dan het is, en ik schat de kans dat het zal gebeuren voorlopig niet hoog in. De vraag naar de toekomst is er vooral een naar andere manieren van voortbestaan, die er trouwens allang al zijn. En, zoals altijd, naar zelf bedenken wat belangrijk is, los van wat de maatschappij van je verwacht.

Eva Meijer is schrijver en filosoof. Ze schrijft om de week een column.


Loading full article...