OP TWINTIG

Op twintig
Ik zou een bloeiende bloem moeten zijn,
bloeiend,
ongeduldig wachten
voor de volgende dag.

Op twintig,
Ik zou moeten dansen alsof niemand kijkt.
hardop zingen
liefde onvoorwaardelijk en hartstochtelijk,
leven alsof er geen morgen is,
Ik moet
hier willen zijn.

Op twintig,
een hand moet de mijne vasthouden.
Kussen moeten worden geplant,
bedden moeten worden gedeeld,
liefde moet domineren.
Samen moeten we de wereld ontdekken,
samen moeten we herinneringen maken.

Helaas op twintig,
Ik wil een pistool tegen mijn hoofd zetten,
Ik wil voor altijd in slaap vallen,
Ik wil verdwijnen.
nooit meer verschijnen.

In plaats daarvan, op twintig,
tranen branden mijn ogen,
angst voor falen beheerst mijn leven,
eten is de enige troost,
eenzaam en alleen zijn domineert.

Op twintig,
mijn krakende bed is leeg.

Op twintig,
Ik droom van onmogelijke dingen.

Op twintig,
Ik ben niet de persoon
Ik dacht dat ik
toen ik zestien was.

Op twintig,
Ik ben een lachertje
voor onze samenleving.
Ik ben een grap.

Op twintig,
Ik ben een zak met gebreken,
psychologische schema's.
Opgeven klinkt makkelijk,
perfect.

Ik verveel me.
Ik ben alleen..
Ik ben eenzaam.
Ik heb honger..
Ik ben uitgeput
mentaal
en
fysiek.
Ik wil
Ik wil stoppen.
Ik wil opgeven.
Ik wil geen vrienden.
Ik wil alleen slapen
en voedsel.
Ik voel me gebroken
voorbij reparatie.

En zo zou het niet moeten zijn,
Op twintig.

 #gedicht #triest #poezie #joors

Op Twintig (een gedicht)