De eerste week van #januari is voorbij weg met de #kerstgedachte, #gelukkig-nieuwjaar terug naar de #bittere-waarheid van #armoe en #op-een-houtje-bijten.
Steenrijk ben ik niet, zelfs geen beetje zoals je ziet.
Rijk zit niet langer in mij, niets maakt nog blij.
Jan-met-de-Pet en middenmoot zijn voor mij te groot.
Minima, de kleine man, is heel wat rijker dan
de gekorte mens, die onder minimum bestaansrecht moet leven.
Maakt jarenlang studeren uit als je hebt afgedaan,
armoe lijdt terwijl iedereen er op vooruit is gegaan?
De broekriem weer aangetrokken, wij hebben het zo goed,
liegt volgevreten Willem, die zelf niet weet hoe dat moet.
Maakt u zich geen zorgen, het is voor het goede doel,
al die kansarme mensen, ver over 's lands grenzen.
Zij die na honderd jaar, alleen maar hebben geleerd,
dat wanneer je zielig doet en hard schreeuwt, je nooit wordt overgeslagen,
alleen de Hollander, durft nooit te vragen,
kreeg met de paplepel ingegoten: te wachten, bidden en... hopen.
Kom er ook bij
Dit #schrijfsel doet mee aan #140-woorden januari 2019
