het is woensdag 8 februari. dat de telefoon bij mij gaat
me stiefmoeder aan de lijn
pris het gaat helemaal niet goed met je vader . kun je zo bij me komen met de thermometer .
want hij zegt zulke rare dingen vannacht .
ik snel daar heen en ja hoor 41,5 graden koorts
ik gebeld naar de huisarts. ja mevrouw hij heeft griep en longontsteking en daar heeft hij medicatie voor gekregen hij moet gewoon uit zieken en komt wel weer goed mevrouw.
waarop ik zeg dat ik direct een arts wil zien bij hem thuis om dat hij leukemie heeft en hij al meer dan 2 weken zo ziek is
naar lang en breed ja hoor de dokter is er ik duidelijk gezegd dat hij naar het ziekenhuis moet dokter controle doen   een hartslag boven de 270 ambulance er bij en niemand die mee mocht ik met eigen auto er achter aan gereden door naar de spoed is hij opgenomen allemaal medicijnen gehad maar mijn gevoel zij dat hij niet meer thuis kwam elke dag naar het ziekenhuis het was zondag 12 februari in de  ochtend dat de telefoon weer ging pap had een hartstilstand gehad en lag op de ic en was in kustmatige coma gebracht en die avond kreeg ik al wee telefoon zijn nieren zijn uit gevallen en hij ligt nu aan de   nierdialyse toen wist ik het zeker die nacht kon ik helemaal niet meer slapen en ja hoor de telefoon ging om even over vijf morgens ik mijn dochter waker gemaakt wil je mee naar opa want het gaat helemaal niet goed . ja mama ik wil mee . dat is het enige wat ik nog voor opa kan doen . is goed lieverd wij met een gang van 150 naar het ziekenhuis naar de ic en kwam de dokter er aan alles valt uit zij de dokter. je moet iedereen bellen om afscheid te kunnen nemen. dus ik mijn broer gebeld krijg ik als antwoord nee ik kom niet regen het zelf maar. ik mijn zus gebeld en kreeg als antwoord nee ik kom niet . dus ik iedereen verder gebeld en wie zijn gekomen mijn vriend en mijn neef . toen ik de beslissing moest nemen om de stekkers er uit te laten hallen vervolgens bel ik mijn broer en mijn zus en waar beginnen ze over geld spullen enz enz wat werd ik boos hij lag nog warm op bed en toen begon de ellende al geen van beide waren op crematie of wat dan ook
ik ben zo boos zo boos ik kan niet eens huilen en elke keer maar weer krijg ik alle messen in me rug gestoken
en dan durft de dochter van mijn zus ook nog een briefje aan mijn dochter te geven waar letterlijk op staat jij hebt opa vermoord school wou er werk van maken maar mijn zus werk niet mee die zij letterlijk tegen school dat is de waarheid dat kind en haar moeder hebben hem vermoord . waarom kunnen mensen niet normaal doen in zo situatie
dit is verschrikkelijk. ook voor een meisje van 12 jaar en dan krijgt ze dat ook nog op haar brood gesmeerd en elke keer bij school tegen haar zeggen moordenaar van je opa . mijn moederhart huilt die mensen zijn geen familie meer van mij .
wanneer stopt die onzin
dit is een ondraagbare pijn ik ben al zo veel belangrijke mensen kwijt geworden in mijn leven
#dood #rouw #verdriet #overlijden #familie #pijn