Dit heb ik gebruikt:

De bodem.

Voor de bodem heb ik de roomboter eerst in blokjes gesneden in een kom, het speltmeel en de beide suikers erbij gedaan. Toen heb ik alles net zolang gekneed en door de vingers gewreven tot er een deeg ontstond. Op het laatst kon ik door het ei toe te voegen een deegbal maken die ik als een platte plak in de koelkast heb laten opstijven.

De vulling.

Ondertussen heb ik de pompoen met de gecondenseerde melk en de speculaaskruiden in ongeveer een 15 minuten gaar gekookt. Er moet ook nog water bij en dat kun je mooi gebruiken om het laatste restje melk uit het blikje te spoelen. Toen ik er een blikje bij had gedaan stonden de stukjes pompoen net onder. Pas op dat je het niet over laat koken, dat gaat natuurlijk heel makkelijk met melk in de pan. Als de pompoen zacht is heb je het zo met een staafmixer tot een smeuïge massa gedraaid. Ik heb het maar niet in de pan laten zitten, want dan moeten de eieren er nog door en daarvoor moet het voldoende afgekoeld zijn. Heb de raad van het originele recept ook maar opgevolgd en het mengsel bedekt met wat folie om velvorming te voorkomen.

En dan kan de taart in elkaar gezet worden.

Terwijl de vulling in een teiltje koud water staat af te koelen heb ik het deeg uitgerold en er een springvorm van 26 cm mee bekleed en nog een mini springvorm, omdat ik verwachtte dat de vorm te klein zou zijn. Wat een vooruitziende blik toch weer.

Om ergernis te voorkomen van een taart die niet heel uit de vorm komt heb ik de springvormen eerst van bakpapier voorzien.