Op 13 maart 2017 heb ik voor het eerst een blog gemaakt op yoors. De reden daarvoor was dat ik niet altijd mijn ei kwijt kon op Facebook. Zo nu en dan heb ik echt wel iets te vertellen en wil ik dingen delen en ik liep dan tegen de beperkingen op Facebook aan. Een van die zaken waar ik tegenaan liep was dat er soms niet genoeg tekens waren om mijn verhaal te kunnen doen. Een ander punt was dat de lay out op Facebook toch wel erg beperkt was om er iets leuks van te kunnen maken als ik dat wilde. Daarbij komt dat niet iedereen van mijn vrienden mijn DIY's boeiend vind en weer anderen mijn maatschappelijke onderwerpen niet interesseren. Door op yoors te schrijven kon ik toch mijn ei kwijt zonder iedereen mijn "te belasten" met de dingen die IK interessant vind. 

Door yoors kon ik nu schrijven en had ik de keuze wat ik wilde delen op mijn eigen Facebookpagina en ik had de mogelijkheid om de schrijfsels te delen met "de rest van de wereld" in andere groepen die passend waren bij mijn blog. Een ander belangrijk punt voor mij was om op yoors aan de slag te gaan was dat ik bijvoorbeeld niet zo maar iedereen toelaat op mijn Facebooksite en een gevolg daarvan is dat de mensen op Facebook "gelijkgestemden" zijn en ik dus eigenlijk wel altijd wist wat de reacties zouden zijn en dat vond ik jammer. Ik had behoefte aan andere mensen en andere reacties. Ik had behoefte aan interactie. En die interactie die vond ik inderdaad op yoors. 

Met interactie bedoel ik niet mensen die het met mij eens zijn of die alles maar mooi vinden wat ik plaats maar gewoon in de ware zin van het woord:"Interactie of wisselwerking is het op elkaar reageren door zaken, processen, personen of organisaties. Het betreft een zeer groot aantal en daarmee zijn er dan ook vele verschillende soorten interactie. Zo heeft sociale interactie betrekking op het handelen van personen dat elkaar beïnvloedt." Ik was benieuwd naar de reacties van andere mensen die objectief (zonder mij te kennen) zouden reageren op wat ik te melden had of wilde laten zien. Dat is ook de reden dat ik schrijf onder de naam DidI'Ms world. Ik wilde dat het zou gaan om de inhoud en niet per se om mij. Ik zocht een zekere oprechtheid maar ook onbevangenheid en ik moet bekennen dat ik dat ook gevonden heb. 

Omgekeerd was dit ook mijn instelling naar anderen toe. Ik reageer misschien niet op alles wat ik lees maar als ik reageer dan denk ik dat ik iets toe te voegen heb waar de schrijver van de blog iets aan heeft. Misschien ook eens over gaat nadenken. En als ik iemand complimenteer dan wil ik ook vertellen waarom ik iets goed vindt of waarom het indruk maakte. En als ik het niet met iemand eens ben dan wil ik ook graag uitleggen waarom ik het niet (helemaal) met iemand eens ben op een manier waarop ik niemand kwets. En dat kon ook altijd tot deze week …….. deze week is dat veranderd en heb ik nog maar 240 tekens om bij iemand te reageren. En dan is niet tof. 

Loading full article...