Politiepost (Vervolgverhaal fles)
Mijn boek krijgt vorm, mijn eerste boek, een leesboek waarvan de pagina's zich hier uitrollen, jullie zijn mijn proeflezers en geven mij feedback, ik heb er steeds meer zin in, om straks een echt boek te gaan publiceren!
Wil je vanaf het begin lezen, klik dan hier.
Weer loop ik naar de politiepost, in de hoop dat daar nu iemand is. Waarom heb ik steeds die twijfel, waarom vraag ik mij inmiddels zelfs af of het verstandig is om naar de politie te gaan? Is deze wereld dan niet meer te vertrouwen? Of, is deze wereld dat misschien wel, maar vraag ik mij af, in hoeverre de politie in staat is om alles wat daarbeneden gebeurt op de juiste waarde te schatten. Zelf kom ik er namelijk niet uit.
De politiepost is open, ik zie mensen lopen. Nog steeds twijfelend loop ik ernaartoe. Onderweg wordt ik al aangesproken.
„Kann ich dir mit etwas helfen? Ich sehe, dass Sie auf unseren Posten gehen, ist etwas passiert? "Een vriendelijke Duitse jongedame in uniform spreekt mij aan.“Mein Deutsch ist nicht so gut, ich hoffe das ich es ihnen erzahlen kann”
“Sag es mir auf Niederländisch, das verstehe ich”.
