Verdrietig zit hij voor zich uit te kijken,

Zo zie je hem niet iedere dag.

Normaal heeft hij een grote lach maar vandaag heeft hij een verdrietige dag.

Het zit hem soms tegen in het leven en dan kan hij even niet vrolijk zijn.

Dan gaat hij wandelen dat vind hij fijn en vergeet dan vaak zijn verdriet en pijn.

Op het bankje in de zon laat hij zijn verdrietig even gaan dan komt er een traan. Die veegt hij weg want hij is een clown en wil graag vrolijk zijn al heeft hij verdriet en pijn.

Loading full article...

Mooi gedichtje.
Dat is het dubbele van clown zijn...
Mooi geschreven, Diana!
Er zijn gelukkig ook altijd mooie dingen!
Hans van Gemert o ja zeker te veel om op te noemen maar je moet het wel willen zien dat kunnen mensen vaak niet