Voor Begin klik Hier

In mijn hand begon het ding ineens vervaarlijk te trillen.
Euh, help? Ik had toch nog helemaal nergens op geklikt, of wel?
Op het schermpje beginnen enkele nummers te flitsen…
0528 – 9274 – 6632 – 8254
Wat is dit nu weer?

“Akkoord voor portatie”
Het ding SPREEKT???
“Akkoord voor portatie”
“Akkoord voor portatie”
Blijft het maar herhalen.
Snel loop ik richting het tafelblad, en leg de handleiding er op, snel zoekend naar mogelijke menu’s en commando’s. Ik wil weten wat dit ding doet, en liefst voor het dit doet.
“Akkoord voor portatie” zeg ik, vooral tegen mezelf, zoekend naar de zin in de handleiding.

Hoofdpijn, duizelig, misselijk.
Ik voel me alsof ik net ben omvergereden door een tientonner.
Ik ben bang om mijn ogen te openen.
Die had ik gesloten toen er ineens een laag elektrische golven mijn richting leek uit te komen vanuit de porteerpoort. Mijn stem moet het hebben geactiveerd, het “akkoord” was dus blijkbaar gewoon een vocaal commando.
Dit had paps me echt beter veel eerder verteld. Zelf. In plaats van het me te laten ondervinden.
Eigenlijk, nu, is de eerste keer in zeker 12 jaar, dat ik liever zou hebben gehad dat ie m’n hand vast zou houden.
Je even vermannen, zeg ik tegen mezelf, voor ik m’n ogen open doe.
Opgelucht zie ik de handleiding voor de porteerpoort nog steeds voor me liggen.
Wat er ook gebeurd is, deze is van onschatbare waarde. Dat besef ik maar al te goed. Al weet ik nog niet zo goed wat er mee aan te vangen.

Loading full article...