De grote zwarte auto stopt voor mijn hek. De haastig uitstappende bestuurder herken ik als de problematische ex van mijn 'te dikke, rokende' vriendin.
https://yoo.rs/soberana/blog/wat-is-erger-te-dik-zijn-of-roken-1561525453.html?Ysid=11672
Anders dan ik had verwacht, is het niet mijn vriendin die uitstapt, maar hun beider dochter voor wie hij, met een galante buiging en uitgestoken hand, het achterportier openhoudt.
Ondanks haar handgebaar van 'wegrijden' blijft hij kaarsrecht naast zijn auto staan, totdat ik haar bij mijn voordeur verwelkom.
Ik verwacht bijna dat hij gaat salueren, maar hij werpt haar een kushandje toe: Zij ziet het niet, ik wel!
Een majestueus ogende dame. Ik kan me voorstellen dat ze in de rechtszaal indruk maakt.
Voor mij heeft zij een pak stroopwafels uit NL meegebracht:
'Ik wil u bedanken dat u een klankbord en steun bent voor Mamita en dat terwijl u zelf net bent gescheiden. Had u een goede advocaat?'
Nee, zijzelf doet nooit echtscheidingen, daar zit geen uitdaging in.
Ze is maar voor een week op het eiland: 'om te checken of Mamita wel goed gesettled is, maar vooral om die pendejo (klootzak) te straighten!'.
Als ze mij ziet fronsen, duidt ze haar vader verder aan als 'Tata' (het formele woord voor 'vader'), haar moeder noemt ze, met een vertederde glimlach 'Mamita' (mamaatje)
Zij voert het bevel en geeft hen marsorders.
Ze heeft hen vanmiddag op een 'trip down memory lane' gestuurd:
Tata heeft van haar de opdracht gekregen Mamita eerst mee te nemen naar de plek waar hij haar voor het eerst heeft gezoend: het bordes van zijn ouderlijk huis. Het huis is nog steeds familiebezit, dus niemand kan bezwaar maken.
Daarna naar het kleine verlaten strandje waar Tata destijds Mamita achter een rotsblok heeft ontmaagd.
Als ze mij naar adem ziet happen (wie weet er nu zoiets van zijn ouders...) lacht ze: 'ik ben erg goed in verhoren.'
Als kers op de taart moeten ze naar de plek waar zij is verwekt: een klein houten huisje, verscholen in de mondi (wildernis). Grote kans dat de mondi is opengekapt en het huisje is afgebroken; in dat geval moeten ze samen gaan staan op de plek waar zij haar leven begon.
'Die carajo (lul), ehm... Tata ...had zes weken later alsnog de 'guts' om aan Mamita te vragen, waarom zij niet aan de pil was. Blijkbaar straal vergeten dat hijzelf, op het 'moment supreme' had geroepen dat hij een kind ging maken!'
'Er waren in die tijd, ondanks de anticonceptiepil, legio stelletjes die 'moesten' trouwen, zoals dat toen genoemd werd', probeer ik het intieme prive-leven van haar ouders naar een ongevaarlijk zijspoor om te leiden. Tevergeefs:
Ik heb een respectabele staat van dienst achter de rug, maar tegen deze weledelgestrenge furie ben ik niet opgewassen.
Met een mengeling van beroepsmatige bewondering en persoonlijk afgrijzen, luister ik naar haar pleidooi, dat meer weg heeft van een requisitoir.
Wordt vervolgd:
https://yoo.rs/soberana/blog/herstart-vroegere-relatie-een-weledelgestrenge-furie-deel-2-1561952446.html?Ysid=11672
