Goedemorgen,

Oei, oei…”liegen, dat mag niet”, dat zeiden ze vroeger toch altijd?

In de loop der jaren heb je het zelf wel eens ervaren en misschien heb je het zelf ook eens toegepast: een leugentje om eigen bestwil.

Hoe hard, werkelijk en/of confronterend kan de waarheid zijn…? In wat voor situatie en op welk moment weeg je af of je de waarheid kan zeggen of niet?

Loading full article...

Ik haat leugenaars!!! Mijn moeder deed/doet niks anders. Het heeft heel wat kapot gemaakt!
En ik herken een leugen zo goed. Het is of ik het ruik, alsof een ik er een censor voor heb.
Ik ga niet liegen, maar spreek soms niet echt de waarheid uit!
Ik denk dat het soms beter is om de waarheid een beetje te verzachten.
De vraag is: is de waarheid verzwijgen ook liegen?
Het is soms een dunne koord. Ik hou van eerlijkheid en oprechtheid.
Maar als iemand vraagt: vind je deze jas mooi? Ga ik ook niet zeggen: ze is spuuglelijk.
Ik geef eerlijk toe dat ik niet altijd zo eerlijk ben als ik zou moeten zijn. Smoesjes wanneer ik een afspraak gewoon vergeten ben, gebruik ik weleens. Ligt aan de situatie. Vind het overigens wel gewoon heel moeilijk om te liegen en de mensen die mij kennen zien het ook direct aan mij.
ja mensen zien het aan je...
Ik ben liever eerlijk bij voorkeur. Alleen is het de kunst om dingen zo neutraal mogelijk over te brengen. Maar eerlijkheid is wel het beste. Ik heb 1 vriendin en hebben nog maar 1 keer een woorden wisseling gehad. Dat kwam weliswaar door mij. Maar zijn... Show more