Steffen van atelier Lizzzart: "Ik ben een flierefluiter"
Steffen Hylkema (Lizzzart) woont met zijn vriendin Mariëlle (33) in Ede. Samen hebben ze een zoontje Duuk (4) en, vertelt hij glunderend; ze zijn in blijde verwachting van een tweede kindje!
Het atelier waar hij zijn kunst tentoonstelt en ook workshops geeft bevindt zich aan de Kampstraat 9 in Ede.
“Jongeren doen gewoon iets, omdat ze dat willen doen en dat vind ik mooi”
Naast kunstenaar is hij jongerenwerker in jongerencentrum JOP in Harskamp. Hij biedt jongeren activiteiten aan en hoopt hen laagdrempelig een plek te bieden waar ze zichzelf kunnen zijn. Op een eerlijke manier wil hij een sfeer creëren waar jongeren het fijn vinden om te komen. Hij krijgt energie van de dynamiek van jongeren en houdt ervan hoe zij in het leven staan. Het houdt hem fris en helpt hem buiten de paden te denken, in het nu te leven en om zich geen zorgen te maken over morgen. Steffen wil hen mee geven, dat ze hun eigen pad moeten volgen en authentiek moeten blijven.
“Je moet je niet conformeren aan de samenleving maar dicht bij jezelf blijven. Met jou is er niets mis, misschien is er met de maatschappij wel iets mis. Dat wil ik ze laten inzien”
Zoeker
Als kind heeft hij nooit lang een vast “thuis” gehad. Eerst woonde hij bij zijn moeder. Toen heeft hij 6 jaar in een pleeggezin gezeten. Vervolgens woonde hij weer bij zijn vader en zijn broer. Doordat hij zo vaak verhuisde, bleef hij altijd zoeken. Maar door alles wat hij heeft mee gemaakt, heeft hij zijn leven een positieve draai weten te geven en begrijpt hij jongeren beter die ook zoekende zijn. Ook geeft zijn verleden hem de inspiratie om wat hij ziet op doek te krijgen.
Hij had graag de kunstacademie willen doen en is hier ook op gesprek geweest. Helaas had hij nog niet genoeg werk om te kunnen laten zien. Hierdoor werd hij niet aangenomen. Wel werd er gezegd, dat hij talent had. Achteraf is Steffen blij dat hij nooit de kunstacademie heeft gedaan. Doordat hij geen les heeft gehad kon hij puur diep vanuit zichzelf zoeken wat bij hem paste en werd hem niets opgelegd.
Schuur
Als klein jongetje tekende hij al veel. Portretten van mensen uit zijn klas, schetsen, strips, mensen natekenen op Hoog Catharijne. Pas heel laat is hij gaan schilderen. Dit kwam eigenlijk door de geboorte van zijn zoon Duuk. Hij verhuisde toen naar een woning met een schuurtje en zat, omdat zijn zoontje niet alleen kon blijven, wat meer aan huis gebonden. Zo begon Steffen als dagbesteding te schilderen en Street-art te maken met een spuitbus in de schuur. Hij merkte al gauw dat dit erg ontspannen werkte en goed was voor zijn work-life balance. Hij werd er een vrolijker mens van en functioneerde beter op andere gebieden in zijn leven. Dat was niet alleen voor zichzelf heel prettig, maar voor iedereen. Steeds meer mensen begonnen zijn schilderijen mooi te vinden. Hij werd ook steeds vaker gevraagd voor opdrachten en zo breide zijn werk zich langzaam uit tot wat het nu is. Maar naast al die enthousiaste mensen heeft Steffen ook behoefte aan een kritische blik. Zo staat hij ingeschreven als aspirant bij het Platform Edesche Kunstenaars. Daar zitten veel kunstenaars bij die wel de kunstacademie hebben gedaan en hem beoordelen en tips geven. Dit helpt hem om scherp te blijven.
