2
Op de foto staat een erfstuk van mijn vader. Een telefoon-redelijk-oude-stijl. Zo’n belattribuut waar nog een kabel en een snoer aan zit. Het is een voorbeeld uit de categorie herinneringen-als-zovele.
Mijn vader had het niet zo met computers. Hij was een man van de oude stempel. Degelijkheid, betrouwbaarheid en bereikbaarheid… maar dan wel binnen de grenzen van het gewone, van het normale. Vrij basic, denk ik.
Mobieltjes en het continu bereikbaar zijn gaven hem wel een onrustig gevoel. En dat zou ook voor mijn moeder gelden, als ze langer geleefd had. Zij had trouwens meer met de telefoon dan mijn vader. Zij kon honderduit gesprekken voeren, waar mijn vader toch wat korter van stof was.
Toch was de telefoon een razend belangrijk onderdeel van het leven. Zeker toen wij als kinderen het huis uit waren en live contact lastiger werd.
Deze herinnering aan de oudere telefoon omvat precies 140 woorden.
Het kernwoord kalebas is verwerkt in deze bijdrage in de uitdaging onder leiding van @Dewaputra.
