"Somebody remembered that we existed, and somebody cared enough .......................... ", elke keer als ik deze zin hoor dan stokt mijn adem. Dit komt deels omdat ik het gevoel herken maar ook omdat ik mij realiseer dat dit ook een gevoel van herkenning is voor heel veel mensen waaronder ook heel veel kinderen. En dat laatste vind ik een heel verdrietig idee. Het idee dat er kinderen op deze wereld leven die denken dat ze onzichtbaar zijn. Dat zou niet mogen. Ik vind de openheid van Oprah mooi en ik denk dat we met z'n allen hier wat meer stil bij mogen staan en onze ogen mogen openen.

Laten wij onze ogen openen en om ons heen kijken maar ook registreren wat wij zien. Laten wij niet langer wegkijken. En laten wij een hand uitsteken, om dat te doen hoeven bij geen non te zijn, zodat niemand meer het gevoel heeft dat hij of zij onzichtbaar is.

I wish you all a sharing Christmas!

Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:

Loading full article...