DE POORT VAN WELEER…
Jouw zinken top, schittert inmiddels in de zonnegloed.
Haar driehoekig lijf toont contouren van ons eigen erfgoed.
Ja, dat is waar, maar niet alleen háár lijf, nee nee…jouw totale aanwezigheid toont een knipoog naar ons eigen verre verleden.
Jij brengt een nostalgische herinnering, terwijl wij toch echt wel en vooral zeer zichtbaar leven in het heden.
Tholen gaat begrijpelijk en onvermijdelijk met de moderne ontwikkelingen mee.
Jij brengt een totale verandering in onze skyline en stemt daarmee velen, maar helaas niet iedereen tevree...
Maar weet je,
Jij bent een nabootsing van de poort van weleer.
Jij weerspiegelt de rederwoningen van vroeger en nog zoveel meer.
Ja, jij laat ons weten, dat er ooit eens een toren voor opslag van buskruit bij ons in Tholen heeft gestaan.
Zij was een belangrijk onderdeel van de verdedigingslinie en zonder haar aanwezigheid was onze prachtige stad misschien wel een hele andere toekomst ingegaan.
Ik vind het altijd mooi om nostalgie te benoemen
en daarom wil ik jou, ondanks strijd van ‘enkele’ omwonenden toch heel even roemen.
Jij bent De Kruittoren van Tholen, jouw zinken top schittert inmiddels op maar liefst 36 meter hoogte in de zonnegloed.
Jij toont een hyper modern jasje, maar voor wie net even iets verder kijkt, toon jij een weerspiegeling van ons eigen erfgoed.
door: een Stem van Gedachten
www.angelienahuis / info@angelienahuis.nl
Foto: Rien Burgers #tholen#zeeland#gedicht#gedichtje#gedichtjes
