×
Inloggen
Registreren
Light mode
Post maken
Recent gebruikt door anderen
imamali
6×
schrijfuitdaging
1×
verhalen
1×
sufism
1×
heel snel afvallen
draak
hergebruiken engels
lucca
meest gedeeld yoors
top 10 challenges
Faq
Wat is Yoors?
Voorwaarden
Contact
Help
 Registreren Inloggen
Carmen Verduyn

Lid sinds: 02-01-2016

#poezie
20May2019
Gesmoord met nootmuskaat
Carmen Verduyn
Wij zijn wat hij noemt een "near miss" en soms, in een waas van whiskey en zorgeloosheid, dan noemt hij ons, een onmogelijke vondst.Hij had geen verblijf. Wij hadden veelal geen thuis bij keuze. Parijs. Lissabon. Hongkong. Turijn. Melbourne. Krakouw. Praag. Moskou. Berlijn. Londen. Kaapstad. Wij liepen elkaar 21 jaar mis, zoekende, hoe een thuis te vinden in het nomaden bestaan.Mijn vriend is een…
#poezie
04Mar2019
Babel had er niets op.
Carmen Verduyn
"Ja. Ja. Ja.En het belang van vertalen.Het omsmeden van woorden.Het begrijpen van kreten en gezichtsuitdrukkingen.De zoektocht naar universaliteit in al onze verschillen.Zij zal er niet minder om worden.Opdat liefde van vorm wisselt.Wetende context is immer meer veranderlijk.Dat de wereld al nog zo klein te breed is voor één alomvattende definitie.Er is geen hetzelfde.Nog minder verschil.Er is…
#poezie
18Aug2018
Gierand
Carmen Verduyn
"Het was een prima leven. Een goed leven. Een fatsoenlijk leven. Gewoon, een leven. Maar nooit echt uitgelaten. De heer Gierand verlangde naar weinig tot niets in zijn leven, behalve dan verlangen voelen. Hij was, naar eigen zeggen, geen materialistische man, zijn vrienden, zouden anders beweren. Wist de man veel, dat wat je bezit pas waarde krijgt, als, als het gezamelijk goed wordt. Zo nu en…
#poezie
18Aug2018
Alice
Carmen Verduyn
"Noem haar Alice. Ik zei dat het niet autobiografisch was, dus laten we het karakter gemakshalve een andere naam geven, al is zij zeker even ijdel in naam in tegenstelling tot het uiterlijk. Als een wild kind, een onbeschaafd meisje van de buitenwereld afgesloten opgegroeid, stapte zij de ruimte binnen, hij zat daar, de heer Gierand op twee tafels afstand haar voorkomen te bestuderen alsof het…
#poezie
15Aug2018
Limbo zonder -L
Carmen Verduyn
"Ze droeg de jurk als een zomerse zachterdagnacht schuilende onder een afdak voor de tropische regen, doorweekt langzaam druppende vanaf de puntjes van haar lange lokken haar, even eigenwijs zijnde in het drogen als haar ondeugende glimlach doet vermoeden, en hij, hij hield haar vast alsof zij een mysterie was, greep haar hand vingers strelend en balans verdelende in de verstrengeling alsof het…
#poezie
15Aug2018
On the other side
Carmen Verduyn
"Als het menselijk oog het zou kunnen zien, zó licht, zó scherp, de goud zwarte waas van genoegendoening, van twee die samensmelten, van een botsing met het zachte en liefelijkste karakter dat langzaam de kettingreacties laat ontstaan alsof haar naam, Lot, is.Als het menselijk oor het toch zou kunnen horen, het gezoem en gebrom dat gecomponeerd wordt door de langzaam ontvouwende vleugels van…
#gedicht
26Jul2018
YAI
Carmen Verduyn
"Waar wij in Hemelsnaam een vriendschap op kunnen baseren?"Het lijkt me zo moeilijk om...""Ik weet niet, waar praat je dan over..?""Ik snap gewoon niet... Waar het om kan draaien?"Niets anders, niets anders dan onstilbare nieuwsgierigheid naar wat de ander beweegt, onmetelijk vertrouwen in dat je opgevangen wordt al voor je valt, niets meer of minder dan eindeloos ongerepte én onbegrensde…
#proza
22Jul2018
De Volgeestige Werken - Zonder
Carmen Verduyn
"En alles wat ik weet is, dat ik je ook nog vasthou als ik me eenzaam voel, dat je terug komt iedere keer dat jij jezelf alleen bevindt in de schemerige dallen van een troosteloos hart.En alles wat ik weet is, dat ik je zie wanneer jij mij vasthoudt, het maakt me niets of wij het beeld juist hebben, jij bent mijn best, en ik zou haar alles geven, wij vogelen de rest wel uit.Want oh, oh oh...Alles…
#poezie
22Jul2018
X
Carmen Verduyn
"Hij is met vlagen, zo mysterieus, dat hij zichzelf niet eens begrijpt.De man; spreekt van een nieuwe ontmoeting planning, nadat hij mij dagen heeft laten wachten tot het hoge woord, dan eindelijk gebogen is en met de knieeen de grond aan raakt, "november"; "december", wij tellen dát waar wij onszelf zeker in rekenden.Of ik wacht op het daadwerkelijk uitgeven van een portret dat ik al jaren…
#poezie
17Jul2018
X
Carmen Verduyn
"🔺❤️🔻""En soms lijkt het alsof hij mijn hart en ziel op en af ministeckt, bekijkende vanaf een afstand of deze kleurencombinatie als een verf op nummer wél zeker over het onzekere, écht perfect genoeg bij zijn ooit voor genomen, maar nooit genoten, toch volgeschoten door, maar nooit echt compleet voor warmgelopen, leven past, of enkel een last is. Hij…
#proza
17Jul2018
fort-uit-lijk
Carmen Verduyn
"Het is fortuinlijk, jezelf bevinden in de handen van een man, die zo opeens als magie, hier zijn, kan, munten uit zijn mouw schud, alsof het niets is, de bescheidenheid op zijn gezicht, terwijl hij mij rijkdommen van ongekend formaat, een geschiedenis aan, liefde geeft.De dagen verstrijken, soms als in 'n penseelstreek verborgen, vanzelfsprekend de stelende beweging die zonder wrijving, de kleur…
#blog
17Jul2018
Victoriapark
Carmen Verduyn
""Zoals bankjes, stenen, beton en struikgewas, alledaags lijken, maar vaker blijken te doen denken aan jou.De manier waarop, één sigaret in de stik stervende warmte, mijn haren gekieteld door de wind en 'n paar vermoeide ogen starend in het té veelzeggende niets, toch écht niet hetzelfde zijn, zo zonder jou.Hoe het lachen op de achtergrond, het gedans rondom en de gewisselde blikken, nooit zo…
MEER