Sinds april vorig jaar na reorganisatie geen werk meer dus druk bezig om mijzelf weer nuttig te gaan voelen. Eerst is er een verwerkingsproces van het ongeloof dat je baan er niet meer is. Dan is het buiten heerlijk weer en denk je alleen aan fietsen en zitten in de zon met een drankje en een boek. Dan komt de zomer en ga je echt op vakantie maar bij terugkomst ben je nog steeds vrij en dan begint het te kriebelen en moet en wil je toch aan het werk.....samen met nog heel veel anderen op de arbeidsmarkt. Dus daar begin je met brieven schrijven maar met 49 jaar pas je bijna nooit in het profiel. Maar opgeven is geen optie dus elke vacature waarvan ik denk dat is wel wat van winkel tot kantoor en van sauna tot thuiszorg ik reageer.