Mitja JM

50, De reis van het leven vijftig nu en steeds sneller komen de inzichten, de klappen van het leven worden niet minder, het verlies, van dierbare, vriendschappen, relaties, nog steeds zijn ze pijnlijk. Het verdriet word niet minder, de confrontatie steeds iets groter, zeker met de mensen die overlijden en ziek zijn je zit nu eenmaal in een leeftijdsgroep waarop die kansen groter zijn. Zoveel tranen al vergoten, zoveel verdriet gevoeld, toch voel ik groei! De groei die het leven je geeft, de inzichten het omgaan met pijn en verdriet. De groei in de waarde van de prachtige klaprozen aan de kant van de weg, zo slank kwetsbaar en toch oersterk, staan ze daar op schalen grond, harde wind enorm sterk te zijn. Ja de reis van het leven, nog steeds onderweg! Gesteund deze maand door alle klaprozen langs de weg.

Mitja JM

Al dagen gaat het niet lekker! En het bericht dat mijn oudere zus ernstig ziek is maakt dat mijn donkere, wanhopige  kant ruimte pikt.De hele dag huil ik al tranen over mijn wangen.Vecht tegen alles het zware het donkere het stervende gevoel in mij.Dapper besluit ik boodschappen te doen, iets in mij bedenkt buurvrouw vragen of ze ook wat nodig heeft kan ze meerijden. Bedankt heb net mijn spullen binnen.Stap ik de auto, twee tassen vol legen flessen om terug te brengen.Zet de muziek kanonnen hard, in de hoop de stem niet te horen, nog harder zing ik mee, ik haal de supermarkt, lever de flessen in paar boodschappen en terug naar huis.Weer staat de muziek hard, waarom hoor ik die klote stem! Gil mee met het liedje, de stem hoor ik nu niet meer, een enorme angst maakt meester van me de stem zet zich om in handelen! Mijn voet drukt op het gaspedaal, de auto schiet vooruit. Mijn ogen zoeken naar boom paal mijn handen sturen het wiel nog harder trap ik.Nee nee nee gil ik! Stop stop stop de auto neemt aan snelheid af bijna thuis gelukkig bijna thuis. Nu op de bank, tranen over mijn wangen, ik heb het gehaald. Moet het opschrijven, al vind ik dat dood eng. Het voelt zo verloren, Vecht al zo lang!  Echt bang.

Mitja JM

Steeds weer komt hij langs de donkere kant van mijn leven, in nachtmerries, flachsbacks lichamelijke pijn, in stemmen die niets goeds te zeggen hebben in boosheid en in pijn.Steeds weer bevecht ik deze demonen, uit mijn verleden die het nu nog steeds zo zwaar en zwart maken.Die de momenten van klein geluk, onderuit proberen te haken.Hoe vertel je iemand, met een veilige basis, die hij als kind heeft meegekregen, waarop hij geliefd was, welkom was beschermd en veiligheid heeft ervaren de fundering van een gezond bestaan.Waarom je in je verdere leven geborgenheid, zelfvertrouwen, identiteit hebt om te bouwen aan een toekomst.Waarop je keuzes zijn gemaakt op een basisveiligheid als kind al verworven, liefst nog een beetje met ouderlijke trots, zodat je stevig goed en evenwichtig gevormd bent dat je weet ik ben oké, er word van mij gehouden, ik mag er zijn ze zijn blij met mij en bovenal ik word beschermd en ben veilig!Hoe leg je uit aan "gezonden mensen" de rijkdom die ze hebben van zoveel geluk!Dat niet ieder mens dat heeft gehad.Hoe leg je uit aan mensen die oordelen de oplossingen al klaar hebben, ga sporten, werken doe iets met je leven!Dat je keihard werkt om te leren wat zei al meegekregen hebben.Hoe leg je uit?Waarom voel ik dat moet ik me verdedigen?Ik wil dat niet meer!Als ik boos ben denk ik wil je ruilen, mijn angsten, flachsbacks de pijnen in mijn lijf.De donkere kant van mijn bestaan?Oordeel niet geloof me ruilen wil je niet!

Mitja JM

.Grappig als ik mensen vertel over wat ik fijne momenten vind,Bijna 50 en nog steeds kan ik enorm genieten van de keren dat ik werd voorgelezen in bed, zo met je hoofd op iemand buik of nog lekkerder heerlijk met je neus in zijn oksel, echt van die geluksmomentjes.Kopje koffie in bed, of samen in bad met koffie heerlijk.Gek het zijn nooit de vakanties​ waar ik aan terug denk als het om fijne momenten gaat altijd, dat kleine, knusse fijne.Samen tv kijken, kriebels door je haar, of warme hand op je billen.Het bad aan zetten voor de ander, of dat vervelende,pukkeltje weg halen.Ja die fijne kleine momenten, ik weet er zoveel.Denk er graag aan terug.Zeker in dagen, dat ik het moeilijk heb bedenk ik me ik heb ze gehad, dat pakken ze me nooit meer af.

Mitja JM

Daar zit ze dan mijn nichtje prachtige vrouw van 39 jaren niet gezien. Ze moest komen wat ik nu gehoord had dat kon niet, mag niet ga niet aanhoren en niets doen. De keuze van foute mannen, het gaat al generaties door want wat je niet meegekregen hebt in je kinderjaren warmte liefde, van een vader, hoe moet je dat weten als volwassen vrouw. Haar jeugd was van de zelfde soort, haar mama mijn zus , weer een generatie verder waar vernederen, geweld, minachting misbruik de boventoon was. De woede die ik voel, bij het horen van haar verhaal, tranen over mijn wangen, ligt ze met haar duim in haar mond tegen mijn borst, ik houd haar stevig vast aai haar zachtjes over haar hoofd, we huilen, lieverd hier ben je veilig. Je had dood kunnen zijn! Ik ga niet toekijken oké hij zit nu achter slot en grendel, voor doodslag, jij hebt hulp nodig! Ze huilt, zo hard, het verhaal komt met kotsend woorden uit haar mond. Alles wat ze wilde was iemand die van haar houd echt van haar houd. Wat ze kreeg was blauw geslagen ogen kapot geramde lippen en gebroken ribben kast. Zocht alleen iemand die van me houd! Mijn hart doet pijn, we zoeken hulp lieverd. Ik kijk naar haar, zie me zelf, aai haar, druk haar stevig tegen me aan haar duim nog steeds in haar mond, hier ben je veilig lieve meid. Mijn mooie nichtje, lieve nichtje, het te vrolijke kind vroeger. Bellen regelen hulp komt lieverd !! Ik doe me best!  

Mitja JM

Vaak heb ik me dingen afgevraagd in het leven, steeds meer weet ik wat mijn pijnpunten zijn, waar ze vandaan komen. Steeds duidelijker word mij ook dat volgens andere ik een andere kijk op relaties heb dan de meesten mensen!?! Vraag me zo af of dat werkelijk zo is, of ik zo hopeloos ouderwets, of anders denkend ben over relaties dan andere. Me de afgelopen jaren op het dating pad gewaagd, Helaas zonder al te veel succes. De man die zegt nee ben niet getrouwd, even vergeten is dat zijn trouwring toch echt een spoor op zijn hand achter laat. Het is er één uit handje vol die denken dat ik achterlijk ben. En dan is dit nog mijn meest bescheiden voorbeeld. De enorme snelle wat ben jij leuk geweldig! Bijzonder kusjes enz het is te simpel en goedkoop! Ik weet heel goed wat ik zoek! Zijn mijn verwachtingen zo raar? Een relatie, bestaande uit eerlijkheid, respect, mogen zijn wie je bent, openheid ook over zaken die moeilijk zijn, geen onderwerp wat niet besproken zou kunnen worden, gewoon luisteren naar elkaar, veel knuffelen, ben nu eenmaal echte knuffelkont. Samen lol hebben, angsten delen, of in je broek pissen van het lachen, trots zijn op elkaar, omdat je elkaar mooi mens vind, met alle plussen en minnen. Dat je ruzie kunt maken, boos op elkaar kunt zijn en zoveel om elkaar geeft dat je het met net zoveel liefde weet uit praat (en dan lekker vrijen) Zijn mijn verwachtingen, nu echt zo anders? Dat je samen, dingen onderneemt, omdat je ze beide leuk vind, soms iets doet voor elkaar, omdat het de ander zo blij maakt, en elkaar de  persoonlijke ruimte geeft waar die nodig is? Is het werkelijk zo dat ik een verkeerd, ander beeld heb van relaties? Waarin je de moed hebt om te zeggen he lieverd, ben nu toch tegen zo'n leuke vent aan gelopen, of andersom en daar over kan praten? Zodat juist die openheid er is, waardoor je er vaak achterkomt, wat er werkelijk speelt! Ben ik echt zo anders?  Uit mijn persoonlijke ervaringen lijkt het daar wel op! Of heeft het te maken, met dat ik mijn eigen tekortkomingen, verlangens angsten, passie gewoon durf te zeggen? Dat ik zo vrije in mijn lijf zit eindelijk, dat ik durf te delen, mensen in mijn ziel laat kijken, mijn verlangens, dromen passie. Ja denk ik echt zo anders over relaties ? Mijn ervaring tot nu zie?  Ik zou  bijna denken van wel! Maar is dat ook zo?

Mitja JM

Al weer 19 jaar geleden, en nog steeds zal ik het moment niet vergeten.Na jaren, ziekenhuis in een uit de ene na de andere arts was ik eindelijk zwanger!Het was gelukt!Iets wat gespannen want mijn dochter van toen negen was ruim twee maanden te vroeg gekomen en had echt al een valse start.Dus dat er wat spanning was vonden we niet zo gek. Na drie maanden werd je jonge meid verteld je krijgt een broertje of zusje! Gek werd ze al jaren schreeuwde ze ik wil een broertje!Iedere Sinterklaas in haar jonge jaren was steen vast de vraag aan Sint en met stip op nummer 1 broertje. Dat we haar en jongens pop kado gedaan hadden"poppen broertje" was niet de oplossing.Dus ja de zwangerschap was zo welkom, het kindje nog meer!Door mijn voorgeschiedenis, werd ik scherp in de gaten gehouden dus wat een geluk regelmatig het hartje horen en prachtige echo's Vier maanden werden werden groot gevierd dochter was ook nog jarig en het weer was prachtig, zie meenzelf nog zitten een heerlijk zonnig weertje, zes spelende kinderen en mijn kleine ronde buik. Wat voelde ik me goed!Bij de volgende controle, huppelde ik naar binnen, buik nog iets meer uitstekende​ want de wereld mocht het zien!Gaat u maar liggen, trots kroop ik op de tafel buikje ontbloot, echo apparaat op mijn buik, doet hij het wel? Er viel een stilte, en pijnlijke stilte, waar bleef het lichtje, waar was het geluid? Ik dacht het, mijn ex nu zei het! Mijn woorden :'doe niet zo gek:'!Alsof er een vloek werd afgeroepen.Is er wat? Momentje even iets nakijken, ze liep de kamer uit, de minuten leken uren, twee mensen in een kamer de enorme stilte, kan die eenzaamheid nog voelen, ze kwam terug, nu met arts erbij, gaat u maar weer zitten hoor, (lag al die tijd nog met mijn buik bloot op de tafel). Helaas heb ik een heel naar bericht, u kindje leeft niet meer, zwart werd het voor mijn ogen, ik stammende iets van dat word dus een curettage  nee helaas is dat het kindje veel te groot voor, wij hopen op een spontane bevalling met wat medicijnen die u mee krijgt, ik hoorde het niet meer! Totaal kapot, zoveel jaar zoveel verlangen de dreun was te groot. Mocht er de aankomende dagen wat gebeuren kon ik bellen, anders over twee weken de bevalling opwekken.Twee weken afscheid nemen van jou de hel en de hemel tegelijkertijd. Wat heb ik gehuild, tegen je gepraat, boos geweest je kwam niet ook niet met medicijnen.Voor mij lieve meid ben je er altijd geweest. Al waarschuwde ze ons het kan er heel erg naar uit zien, na een lange hele nare weg ben jij het enige kindje dat ik zelf op de wereld heb gezet. En wat was je klein! Alles er op en er aan bijna alles. Ook dat is weer een verhaal apart. Wat was je mooi! Bijna doorzichtig, glanzend, Mini mensje. Niets van enge klomp! Als een klein mensen engeltje uit een ei! Er gaat geen jaar voorbij dat ik niet aan je denk, de dagen voor jou komst zijn gevuld, met de ervaringen, gedachten, gesprekjes met jou, de briefjes die ik naar je schreef, waarvan ik wist je zal ze nooit lezen, en je boom die ik voor je geplant had in de tuin. Die erg moest omdat hij te groot werd, het beeldje dat ik toen voor ons hebt gekocht. Vandaag was ik in het bos, en daar stonden al " mitja bomen in bloei" ze hebben van mij deze naam gekregen jou bomen groot en sterk. Voor altijd in mijn hart liefs mama

Mitja JM

Het was een prachtige dag, de zon scheen al vroeg in de ochtend, vandaag luie dag. Ze keek in de spiegel heel niet zo beroerd voor 40 jarige. In de bloei van haar leven toch woonde ze alleen. Vriendjes waren er geweest hoor! Ze zou er heel wat over kunnen vertellen, toch waren het er niet veel waar ze nog wel eens aan terug dacht. De enkeling die wel bij haar waren, als fijne warme herinnering zag ze nooit meer. Ze kamde haar haren, ach moet er gewoon uit mompelde ze in zichzelf. Gewoon even echt ontspannen. Naar de sauna leuk haar goed plan, ze pakte snel haar badjas, badslippers, handdoek en een boek. Zo even dagje helemaal voor haar zelf. Met de radio aan, vrolijk mee zingend vlogen de 40 minuten reistijd zo voorbij. Ze trok haar kleding uit, nou niet mee meest sexy slipje aan vandaag, door die gedachten schoot ze in de lach, meid niemand die het ziet, je loopt naakt hier. Ze zocht een fijne ligstoel, gelukkig lag haar leesbril nog in de auto, en dook heerlijk in haar boek. Na drie kwartier vond ze het eens tijd worden douche en er voor gaan. Ze waste haar lijf met koud water haar tepels sprongen prachtig naar voren, stevig nog best wel. Het badzout, was nu aan de beurt, gek even dacht ze een bekende te zien. Nadat haar lichaam heel warm en glad aanvoelde, liep ze richting zwembad, eerst eens een paar baantjes zwemmen. Ze voelde tijdens het zwemmen, alsof iemand naar haar keek, ogen die ze als warme tintelingen op haar rug voelde, omdraaien om te kijken zou jammer zijn, het voelde heerlijk! Kwam het omdat het al weer even geleden was, of was de tinteling van een oude bekende? Met het gevoel van de warme ogen nog in haar rug, stapte ze het bad uit, toch nog even liggen maar. Ze lag heerlijk op haar rug, haar ogen dicht, beetje na te genieten van dat warme gevoel, toen het er plots in alle hevigheid weer was, ze voelde hoe de ogen langs haar lichaam gingen, eerst naar haar gezicht, haar mond werd wat natter, langs haar nek, wat heerlijk voelde, waardoor haar borsten zo snel reageerde, dat ze het er warm van kreeg. Ze voelde de tintelingen al in schaamstreek. En zacht stroompje vocht voelde ze richting haar billen gaan. Liggen blijven, niet kijken, dit voelt zo lekker......

Mitja JM

Het was nodig, mezelf even vrij geven van al het zware moeilijke wat er de afgelopen 2 jaar allemaal omhoog is gekomen. Even niet praten, de diepte in want wat is het hard werken. En het is voor een eerste poging best aardig gelukt, gewandeld met mijn zus in het bos, wat heerlijk voelde dat. Met dochter naar de Efteling kleine meid ook mee (wat een geluk prachtig weer, rustig en wachttijd 1x 15 min). Zag er best klein beetje tegen op zoveel mensen dus je begrijpt mijn dag kon niet meer stuk! Zelf gewandeld en lunch kado gedaan, waarop ik toch nog onverwacht heerlijk, eerlijk, mooi en verdrietige dingen besproken heb. Met een vriend die eigenlijk geen vriend kan zijn. Wie weet later daar ooit eens meer over. Het voelde goed fijn, vertrouwd en oprecht. En ja blijft mooi mens. Het was zijn beslissing om toch te komen. Ook daar is moed voor nodig. Ja en dan komt de dag weer dichterbij, dat er weer gewerkt moet worden aan wat er toen allemaal gebeurd is. En al zou ik het willen wegdrukken, doen alsof het er nooit was dat lukt niet! Mijn lichaam laat mij weten, vluchten kan niet meer! De nachten worden onrustiger, de nare dromen komen weer. Voor nu ben ik blij dat ik het even op pauze heb kunnen zetten, mogen zetten voor mezelf. Dat is mooi, liefdevol kadootje voor mezelf.  En mogen weer praten!