Ooit in een niet zo ver verleden was ik dat meisje dat dacht dat ze van de aardbol zou verdwijnen als ze zich buiten de ring van Amsterdam zou begeven. Dat een bakfiets het hoogst haalbare was in het land der burgelijkheid en dat je me met nog geen tien stokken kon verjagen uit mijn geliefde hoofdstad. Het vlees was zwak en de ruggengraat week. Maar er bleek leven, er bleek leven na de stad.