Lttlered

Het is alweer een maand geleden dat ik arriveerde in Australië. Hoe mijn eerste week vergaan is heb je misschien al gelezen in mijn vorige blog, zo niet en je bent benieuwd neem gerust een kijkje:   https://yoo.rs/lttlered/blog/mijn-eerste-week-in-australi-1550401351.html In dus tussen tijd heb ik weer veel dingen gezien en meegemaakt. En ja hoor ik heb gelukkig ook kangoeroes en koala’s gespot. Even was ik bang dat ik straks weer terug  naar huis zou gaan en gewoon geen van de twee tegen zou zijn gekomen. Dat zou echt schandalig zijn. Om te beginnen ben ik vanuit mijn werk Extra green Holiday met een tour meegegaan naar Philips Island. Hier keek ik echt heel erg naar uit. De tour bestond uit 3 delen. Als eerste gingen we naar het Dierenpark Maru Koala. Waar je op de foto kon met een koala. Dit wilde ik heel erg graag doen het probleem was alleen dat we niet zo veel tijd hadden om in het park te zijn. En daarnaast duurde het een half uur voordat de foto klaar was. Gelukkig vonden de mensen die daar werkte het niet erg om op mij te wachten en kon ik om half 4 op de foto met de koala en hem aaien etc. Helaas had ik wel de pech dat hij sliep maar alsnog was die wel erg schattig. Verder waren er in het park typisch Australische dieren zoals kangoeroes, walibi’s, emoes, dingo’s en wombats. Helaas sliep de wombat maar de rest heb ik wel kunnen aanschouwen. Je kon zelfs in het verblijf komen van de kangoeroes. Het is een beetje zo’n kinderboerderij idee dat je bij de geitjes en schaapjes kan. Het was een groot verblijf en ook een plek waar de kangoeroes met rust gelaten konden worden.   Daarna gingen we weer verder naar de volgende locatie dit was al op Philips Island ‘ Penny chocolate factory’. Was wel grappig om te doen je kon zien hoe chocolade werd gemaakt ook kon je een cacao boon proeven zonder suiker (dit is niet aan te raden). Ook was er een hal waar je spelletjes kon spelen en balletjes kon verzamelen die je daarna in kon ruilen voor echte chocolade. Aan het einde kon je ook nog zelf chocola maken.   Ten slot gingen we richting het leukste gedeelte. Namelijk naar een plek waar je pinguïns kon spotten. Echte pinguïns die daar in het wild leven. Ook wel Fairy pinguïns genoemd. Daarnaast was het uitzicht ook schitterend. We begonnen bij ‘ The Nobbies’ hier had je een prachtig uitzicht op de het water en de bergen het was gewoon schitterend. Ook had ik hier een pinguïn van dichtbij gespot erg schattig. Onderweg van ‘The Nobbies’  naar de Pinguïn parade kwamen we verschillend wilde wallaby’s tegen. Zo schattig we zaten natuurlijk wel in de bus maar er waren er echt veel te zien op het eiland.  Als stagiaire had ik natuurlijk wel wat voordelen. Eerder de dag mocht ik al gratis op de foto met de koala en bij de pinguïn parade kreeg ik een stempel wat je toegang geeft tot de beste plek om beestjes te spotten. Dit vond ik natuurlijk niet erg en ik kon mooi genieten van die kleine pinguïns. Want toen ze eenmaal aan kwamen lopen en echt letterlijk in een parade achter elkaar van de zee uit richting de kant. Met van allerlei struggles om over de rotsen te komen. En sommige struikelden over hun eigen pootjes het was gewoon zo schattig. Hier kon ik echt van genieten. Helaas was het verboden om foto’s te maken want de flits zou schadelijk zijn voor de pinguïns. Dus hield ik mij netjes aan de regels. Dat beeld blijft me waarschijnlijk toch wel eeuwig bij. Het was gewoon te schattig.      De dag erop fietste ik samen met Douglas naar de plek waar hij werkt voor zijn master op de Universiteit. Onderweg kwamen we allemaal leuke wilde vogels tegen. Zoals Kakatoe’s en de typisch Australische vogel Kookaburra. Ik ben zelf niet zo’n grote vogel fan en vaak bang voor vogels maar ik moet toegeven het is echt heel leuk om dit soort vogels in het wild te spotten. Altijd als ik naar mijn werk fiets zie ik ook altijd van die kleine papegaaitjes. Je word er gewoon vrolijk van. Tenminste tot het moment dat ze me gaan aanvallen en dergelijke, maar zolang dat niet gebeurd vind ik het leuk. Enfin ik fietste dus naar de Uni met Douglas met het idee om daar naar een nationaal park te gaan. Het was deel van de Universiteit en erg was ook niet echt een entree prijs. Je mocht gewoon zelf bepalen hoeveel je uit zou geven. Het was een leuke wandeling maar de dieren konden we niet spotten. We hoorden ze alleen maar. Dus uiteindelijk zagen we onderweg er naar toe meer dieren dan in het park zelf haha. Tijdens mijn verblijf hier ben ik achter een leuke  site/app gekomen die ze hier gebruiken genaamd ‘Meet up’. Erg leuk zeker een aanrader als je ergens heen gaat in je eentje. De naam zegt het al je spreekt af met mensen. Van te voren geef je, je voorkeur aan van interesses en zo kun je in een groep terecht komen met mensen met dezelfde interesses. Echt een leuke manier om mensen te leren kennen. De eerste Meet up die ik zou doen ging niet helemaal volgens plan ik kon de mensen niet vinden en dus ging maar weer terug naar huis. Maar het is me gelukkig wel gelukt bij de tweede. We gingen namelijk naar het ‘ Roze meer’. Het leuke hiervan is dat het meer maar een korte tijd roze is dus dan is het juist leuk om er heen te gaan. Al moet ik toegeven toen ik het meer zag vond ik het meer paars achtig dan roze. Dit kwam waarschijnlijk omdat het een beetje bewolkt was de avond dat wij gingen. Nu denk je waarschijnlijk waarom is het roze. Dit komt om dat het meer vol zit met bacteriën en na een bepaalde temperatuur veranderd het water in een roze substantie. Best wel nice om te zien, maar aangezien er zoveel bacteriën zijn kun je ook wel bedenken dat het er niet zo heel fris ruikt haha. Maar door deze meet up heb ik wel weer meer mensen leren kennen waar ik zo nu en dan weer iets mee afspreek dus dat is ook nog een bonus. Naast het ‘Roze meer’ ben ik van de week ook nog naar een andere meet up geweest. Het was toevallig vanuit de zelfde groep georganiseerd dus de persoon die het regelde herkende ik gelijk. Ik ging dit keer naar een gratis comedy avond. Waar 6 a 7 aantal komedianten een kleine act doen. Het was een leuk avondje met veel gelach. Daarnaast was het ook op een hele mooi locatie langs de Yara rivier in de stad. Ook tof om dat te zien als het donker is. Als je in een stad bent is het soms wel handig om te weten wat nou waar is en wat leuk is. Dus besloot ik op een zondag ochtend op een dag dat het 38 graden werd ( erg heet de thermometer heeft zelfs de 40 een keer aangetikt) om mee te lopen met een gratis wandel tour door de stad. Waar ze ons de geschiedenis van Melbourne vertelde. Zo ver die er is natuurlijk voor de gene die geschiedenis studeren en denken Australië is helemaal niet zo oud zoveel geschiedenis is er niet. Maar iets wat ik niet wist en misschien jullie ook niet is dat het 8 uur per dag werken is begonnen in Australië – Melbourne. Er staat zelfs een monument met 888 erop. Wat inhoudt 8 uur werk  8 uur vrije tijd en 8 uur slaap. Hé dat is toevallig dat maak 24 uur;) Tijdens de tour kwam ik ook op veel plekken waar ik al eerder had gelopen maar niet zo goed wat het nou was. Dus dit was ook erg handig voor mij om daar achter te komen. Ook kregen we tips waar je lekker kon eten en niet al te duur en leuke plekken waar je kon stappen. Ow  en trouwens ik heb kaartjew gekocht de toneel voorstelling van ‘Harry Potter and the Cursed child’. Het was nog even spannend of het me ging lukken want de kaart verkoop ging erg hard maar het is gelukt. Ik ga nu in Juli naar beide delen!! Waarschijnlijk ben ik heel wat vergeten om te vertellen, maar er gebeurd hier ook zoveel het is zo’n levendige stad. Ik wil zoveel mogelijk doen in de tijd dat ik hier ben. Wees gerust ik hou jullie op de hoogte!! Maar nu moet ik toch echt even aan school werken. Want ja ik ben hier natuurlijk wel voor mijn stage en die verslagen schrijven zichzelf niet helaas. 

Lttlered

Het is zover mijn stage van 6 maanden in Australië gaat beginnen. Samen met mijn vriend Tim en mijn ouders rijden we naar Schiphol. Ik word steeds zenuwachtiger eenmaal aangekomen loopt mam mee om mijn koffers in te checken. Normaals is dat eigenlijk niet de bedoeling maar daar luister ik gewoon niet naar. Ik was heel blij dat ze mee ging want er was al gelijk een hobbel in de weg. Toen ze mijn visa checkte zeiden ze dat die niet klopte. Ik hebt namelijk een 0 op mijn paspoort maar het heeft naar mijn mening meer iets weg van een o aangezien het niet even groot is als mijn 6. Normaal gesproken doen ze hier niet moeilijk over maar omdat het om een visum gaat mocht ik niet verder. We werden gestuurd naar een loket wat lastig te vinden was en waar de rest van het werkend personeel ook vrij weinig tot niets van af wist. Het hielp misschien ook niet dat ik hem helemaal begon te stressen en dacht dat ik niet naar Australië kon. Werd er zelfs gewoon misselijk van. Gelukkig konden we het juist loket vinden na een paar ongeduldige medewerkers te hebben gesproken. We moesten 25 euro extra betalen maar het duurde gelukkig niet lang. Ben al lang blij dat we te vroeg waren aan gereden. Anders had ik waarschijnlijk een groot probleem. Koffers in gecheckt en toen kwam het afscheid. Natuurlijk kwamen er tranen. HALLO ik ga weg voor 6 maanden en moet mijn vriend en familie lang missen. Dit is wel even iets anders dan 2.5 maand. Vliegen ging verder voorspoedig een paar films gezien weinig geslapen gewoon hoe het normaal gaat bij mij. Ik werd opgehaald op het vliegveld door Douglas en Peter. Bij hun verblijf ik ook de komende 6 maanden. Ze zijn erg aardig en behulpzaam dus ik heb het goed getroffen. Ik ben al vaker verder weg geweest maar dit is echt de aller eerste keer dat ik last heb van een jetlag. Wat is dat naar zeg. Heel het weekend moest ik er van bij komen. Moet je nagaan dat ik donderdag avond aan kwam. Gelukkig was mijn jetlag zo goed als weg toen ik moest beginnen met stage. Want ik ga niet een half jaar op vakantie mensen ik ga daar stage lopen dus moet ook gewoon werken. Het bedrijf voor wie ik werk heet ‘Extra green holiday’. Het is een touroperator die zich vooral op de Aziatische markt richt, ook met toeval (waarschijnlijk geen toeval) gevestigd in China town in Melbourne. Op zondag toen ik er met Douglas heen fietsten om te kijken hoe ik moest fietsen vierde ze massaal Chinese new year en was ik net op tijd buiten om optocht te zien en de draak te spotten. Dit was zo gaaf zelfs in China heb ik dit niet gezien. Maar enfin, over het bedrijf dus. Er werken eigenlijk alleen maar mensen met Aziatische afkomst op het hoofdkantoor en de meeste zijn chinees. Dus er wordt tussendoor ook veel Chinees gesproken. Misschien pik ik wel wat op hiervan. De werk mentaliteit is ook heel anders dan ik ben gewend. Ze raken snel heel gestrest waardoor ze geen tijd hebben om dingen uit te leggen. Maar al vind ik het zelf wel fijn als ik het in het begin allemaal goed uitgelegd krijg zodat ik minder fouten maak. Ik moet hier gewoon even aan wennen waarschijnlijk. Zoals ik al eerder vermelde fiets ik dus naar mijn werk. Erg optimistisch van mij. Want ik Nederland fiets ik iedere dag 7 minuten heen 7 minuten terug naar station en dit is 40 minuten heen en 40 minuten terug. Dus iets wat ik totaal niet ben gewend met mijn conditie van 0. Je raad het al ik ben iedere dag bek af als ik thuis kom. Maar ook dit zal na een tijd van zelf wennen. Daarnaast kom ik ook lekker fit thuis ook fijn. Wel is het hier allemaal maar vreemd hoor. 1.       Ik fiets aan de linker kant. 2.       Ik moet een helm dragen 3.       en de weggetjes op de wegen zijn soms echt heel smal. Als je een heel dik  persoon bent kun je niet met je fiets tussen twee auto’s staan. Na mijn eerste dag op het werk was ik natuurlijk ook gelijk mijn helm vergeten. Want ja wij dragen dat niet dus dat is ook vreemd voor mij. Gelukkig geen politie tegen gekomen. Wel wat mopperende mensen onderweg. Maar ja heb je wel eens. Ook leek het me leuk om met wat mensen af te spreken van meer mijn eigen leeftijd. Douglas en Peter zijn namelijk van middelbare leeftijd. Daar is niets mis mee maar het is ook wel fijn om leeftijdsgenootjes om je heen te hebben. Dus ik ga naar couchsurfing en plaats een hangout. Hier leerde ik gelijk al wat mensen kennen en gingen we vrijdag avond naar een bar genaamd ‘Fathers office’. Het leuke van Melbourne is dat je veel bar rooftops hebt dat was hier ook het geval. Het was erg gezellig en doordat de treinen niet meer zo laat reden bleef ik bij mensen op de bank slapen. De dag erop ging ik weer naar een bar dit keer wel met Douglas en Peter. Dit was alleen een ander soort bar. Het was een hele nieuwe ervaring voor me maar zeker erg leuk. We gingen namelijk naar een Dragshow. Het was zo grappig er waren 3 mannen/vrouwen die de acts deden ze zongen zelf niet echt maar playbackte en eentje was er zo slecht in. Maar dat maakte het juist zo leuk. Kostuums waren ook lekker over de top en het was overal gewoon een erg gezellige sfeer. Na twee dagen achter elkaar wezen stappen vond ik het een goed idee om te gaan wandelen. Het was super mooi weer rond de 25 tot 29 graden dus het was zonde om binnen te blijven. Ik begon bij ‘Fairfield Boathouse’ hier was ik eerder deze week al met Peter geweest. Je had daar een hele mooie brug eenmaal die over te hebben gestoken kwam ik ook een wandel pad uit ‘Main Yarra trail’. Het was een pad dat langs de Yarra rivier lag dus het uitzicht was heel erg mooi. Maar ik zou mezelf niet zijn of ik was wel iets vergeten of had het anders kunnen doen. Ik wilde er namelijk leuk uitzien dus had een jurkje aangetrokken met een hoedje op en sandalen. Terwijl ik zelfs mijn wandelschoenen mee heb genoemen. Maar nee die deed ik toch niet aan. Dit was echt een typische actie van mij. Tim zou zeggen dat ik weer aan het ‘manonnen was’. Daarnaast was ik ook vergeten om drinken mee te nemen. Dus ja ging lekker. Maar het was er wel erg mooi. Na een tijdje kwam ik zelf allemaal vleermuizen tegen in de bomen. Hierbij moet ik even vermelden dat in het huisje waar ik verblijf iedere avond vleermuizen over ons heen vliegen ze noemen ze hier ‘Flying fox’ omdat ze zo groot zijn. Nou tijdens het wandelen vond ik dus hun slaap plaats overdag. Het waren er meer dan 1000 zoveel. En ze maakt een raar geluid. Het was ook wel een beetje creepy om daar in je eentje te lopen onder al die beesten maar daar in tegen ook super gaaf. Het pad liep ook over in een bepaald bescherm gebied voor de vleermuizen. Wel waar je gewoon mocht lopen maar je mocht niet van het pad afwijken en teveel lawaai maken. Na een hele wandeling kwam ik aan bij een ander boothuis waar ik lekker iets kon drinken en eten genaamd: ‘ Studley park boathouse’. Het was vergelijkbaar met het boothuis in Fairfield erg schattig en echt iets weg van de vroegere tijd. Toen ik daar eenmaal zat zag ik een groot leguaan achtig beest. Weet niet precies wat voor iets. Maar echt heel groot. Hij zat daar gewoon te zitten. Het was alleen zielig want kinderen zaten hem weg te pesten. Ik zei zo tegen die kinderen ‘He pas maar op dadelijk bijt ie’. Daar schrokken ze wel even van maar niet voor lange duur want ze gingen gewoon weer door met hem weg te pesten. Laat dat beest toch lekker zitten als die dat wilt. Op de terugweg naar huis ben ik weinig tegen gekomen ik had wel lekker 10km gewandeld mijn voeten deden zeer en was moe. Tijd om naar huis te gaan. Ik heb in ieder geval een goede eerste week gehad in Australië. Melbourne zelf vind ik nu al een erg leuke stad. Er is zoveel te zien en te doen en erg levendig. Ik denk dat ik me hier wel kan vermaken voor 6 maanden.  Hieronder zie je wat impressies met ondersteuning van foto materiaal wat ik vermelde in mijn blog.  Laat me weten of je het leuk vond om te lezen of dat je liever andere dingen hoort van mijn tijd in Australie ;)!!  

Lttlered

Het is alweer een hele tijd geleden dat ik iets heb gepost. Maar er is me laatst iets overkomen waar ik perplex van stond. Ik ben benieuwd hoe jullie hierover denken. Wat vinden jullie ervan als mensen vragen stellen. Vragen die niet zomaar vragen zijn, maar dat je verder kunt met een bepaalde opdracht of handeling. Dit is toch handig daar kun je toch dingen van leren? Daarnaast is mij ooit verteld geen enkele vraag is dom. Er zijn alleen maar domme antwoorden.   De reden dat ik hierover begin is omdat ik schijnbaar irritant genoemd wordt omdat ik vragen stel.  Dit vond ik best wel pittig om te horen. Ik vind het namelijk gewoon fijn om te weten waar ik aan toe ben dus stel ik vragen. Als ik denk dat ze niet interessant genoeg zijn voor de hele klas vraag ik ze gewoon apart aan de docent. Kijk nou naar laatst. De nieuwe periode was net begonnen en ik vroeg me af wat we precies moesten leren voor onze examens en hoe ze eruit zouden zien. Dus nadat ik dit had gevraagd vroeg de docent of de rest hier ook geinteresseerd in was. Een aantal zeiden ja, nee dat is niet nodig dit kunnen we zelf lezen op Blackboard (Een online platform van school). De rest deed zoals gewoonlijk niet hun mond open. Ik had er geen probleem om het zelf op te zoeken is maar een kleine moeite. Maar hier komt het namelijk een dag later zaten er dus studenten te klagen dat ze graag zouden willen weten wat we voor het examen moesten doen. Toen brak mijn klomp, had gewoon je mond open gedaan die andere dag. Maar nee het moet allemaal via de app. Ik wordt hier soms zo moe van. Ik heb het daarna met meerder mensen besproken. Hier ben ik tot de conclusie gekomen dat het juist goed is om vragen te stellen hier leren andere studenten die dit niet durven ook weer wat van. Daarnaast vinden docenten het ook fijn dat ze interactie hebben in de klas. Als niemand zijn of haar mond open doet is het voor hun ook geen bal aan.  Wat vinden jullie. Zijn vragen stellen wel goed of niet. Irriteren jullie je ook wel eens aan mensen die vaak vragen stellen. Ik hoor het graag.  Hieronder kunnen je vrienden zich aanmelden. Jullie krijgen beiden gelijk een beloning van 125 Yp. Je kunt het helemaal bewerken en op maat maken.Weghalen is ook heel eenvoudig met het rode kruisje als je er met je muis op gaat staan. Word lid en beloon de maker en jezelf! Aanmelden

Lttlered

Iedere dag blijf ik me toch weer verbazen van alle verschillen tussen China en Nederland het zijn er namelijk  zo veel.  Het is best plezierig om het van dichtbij mee te mogen maken, moet ik toe geven.  Laatst gingen we met de scooter ergens heen. Onderweg was de weg afgesloten omdat er aan die weg een school zat die examens hadden.  Wij Mochten er wel heen aangezien een scooter niet zo hard toetert haha. Echt geniaal dit dat Ze gewoon agenten en al in huren voor het afsluiten van een weg voor schoolexamens.   Omdat autos te veel hun claxon gebruiken.         Verder gingen we deze week naar een bruiloft. Nou ja het feestmaal van de familie van de bruid.  De bruid en bruidegom waren zelf niet aanwezig zij waren bij de familie van de bruidegom. Onder een tent stonden veel tafels klaar. Ze gingen  iedere tafel af en naar je klaar was moest je klaar maken voor de Volgende groep die kwam eten. Het zat allemaal strak in elkaar erg grappig om mee te mogen maken. Er was daarna ook geen feest of dergelijke alleen een eet festijn.  De Volgende dag gingen we weer naar de familie van de bruid dit keer met de lunch. Het bruidspaar was vandaag hier aanwezig.  Helaas heb ik Ze weer gemist aangezien we ons moesten haastte voor yoga les. Als er in China een baby word geboren gaat de kraamvisite  ook iets anders. Op de 30ste dag na de bevalling komt iedereen langs met geld en gaan Ze ook eten. Dit is dan beetje hetzelfde idee als bij een bruiloft.  Dit doen Ze op de 100ste dag nog een keer over. Maar Jojo vertelde mij dat de 30ste dag drukker word bezocht. Ja in China houden ze erg veel van eten. En nee het is niet alleen maar rijst of noodles maar ja wel vaak hahs. 

Lttlered

Tenminste zo voelde het toen ik de Bukhamsan berg beklom in Korea.  Ik kreeg de mogelijkheid om 4 dagen naar zuid Korea te gaan. In mijn vorige blog kun je hier meer over lezen. https://yoo.rs/lttlered/blog/seoul-wat-was-je-toch-mooi-1495873406.html  Aangezien mijn programma goed vol zat maak ik er twee blogs over. Hier vind je het vervolg. Dag 3: Vandaag gingen we de Bukhamsan berg beklimmen.dit is de grootste berg in Seoul dus we besloten vroeg op te staan. Bij de bus verkochten ze ook handschoenen,  Ali had gehoord dat het laatste deel van de berg erg stijl was dus misschien wel handig om die even aan te schaffen.  (Hier was ik na afloop erg blij mee). Mijn voeten deden al zeer van de vorige dag maar we gingen met goede moet en energie beginnen. Er waren erg veel mensen, wat best irritant lopen was. Dus bleven we even op een grote steen wachten tot het wat rustiger was. Ali zag hier ook een hakenkruis wist je dat dit oorspronkelijk een teken van boeddhisme is?  Ik wist dat van te voren niet best interessant.  Aangezien je als je boven op de berg bent zo'n teken luid en duidelijk kan zien.  Tijdens de wandeling kon je ook verschillende dingen zien die niet helemaal op de route lagen. Ik ging even  in mijn eentje naar een tempel. Verder kon je nog de kasteel gracht zien. Maar dan kwamen er weer 4 km bij. Daarvoor kozen we al eerder voor de langere route hahah. Uiteindelijk kwam het einde eindelijk in zicht en ja hoor het werd stijl. Je moest je letterlijk omhoog trekken  aan een ijzeren touw. Wat was ik blij met die handschoenen.  Het werd na een tijdje ook echt eng.  Ik durfde eigenlijk niet verder. Ali keek me aan met het gezicht van meen je dat nou, het is nog maar een kwartier.  Na veel vermoeide stappen kwamen we uiteindelijk aan de top 836 meter hoog. We hadden er maar 7 uur over gedaan. Hahaha.  (Onthou dan wel even dat we vaak een omweg namen, en we hielden van zitten zo nu en dan hihi ). Maar mensen wat was het toch mooi. Dit is zeker de moeite waard als je naar Seoul gaat. Op de andere berg zag je mensen de berg beklimmen en afdalen dat was ook gaaf om te zien. Dan ook echt beklimmen met zekeringen en dergelijke. Het was een pittige toch maar heb er absoluut geen spijt van.  Toen we weer besloten terug te gaan kwamen we onderweg een andere Nederlander tegen Erik.  Voor degene die het niet weet Ali komt uit Iran. Hij reisde net als ons ook alleen dus besloten we samen naar beneden te gaan. DAt ging een stuk vlotter. Eenmaal aangekomen gingen we op zoek naar de eerste beste bushalte . Dit was natuurlijk ook nog een half uur lopen ach ja kon er nog wel bij na 10 uur. Tussendoor kregen we honger dus zagen we een gezellig local restaurant.  Ze waren eerst heel blij maar tot dat  ze ons niet verstonden en stuurde ze ons uiterst vriendelijk het restaurant uit. Ach ja hebben we dat ook eens meegemaakt haha. Uiteindelijk vonden we wel een restaurant hier had ik weer bibimbap op. Dit keer helaas wel pittig dus kreeg het niet helemaal op. Daarna namen we afscheid van elkaar. Ali ging morgen ook ergens anders heen dus morgen ga op m'n eigen houtje op pad. Dag 4: ik wilde nog heel graag naar de Bonguensa tempel. Het is buiten het centrum van Seoul maar ook zeker de moeite waard. Aangezien ik nu alleen was en niet vast aan een schema zat nam ik rustig de tijd. Het was een hele grote tempel erg kleurrijk net als de Jogyesa tempel maar een stuk groter.  Ook kon je voor 10.000 won een wens doen en deze aan de muur hangen in een zakje.  Ik vond dit wel een mooi idee dus dacht waarom niet. Na het bezoeken van de tempel ging ik even eten, en opzoeken  wat ik daarna wilde doen.  Het was vandaag  maandag, dit hield in dat veel was gesloten. Waardoor ik niet naar de andere dingen  kon  dus na even te hebben rond gelopen ging ik terug naar Itaewon.  In mijn hostel waar 2 Nederlandse meiden bijgekomen dus ik ging met hun even rond dwarrelen in Itaewon.  Het was een rustige dag, maar dit vond ik niet erg na zo'n druk weekend.  Bij deze wil ik nog zeggen wil je op vakantie gaan in Azië maar vind je Thailand te standaard dan is Zuid Korea echt een aanrader.  Wat was het hier mooi. Had het voor geen goud willen missen. 

Lttlered

Je hoort niet veel mensen zeggen dat ze naar Zuid Korea op vakantie gaan. Hierbij moet ik toegeven dat het ook nog niet eerder op mijn lijstje had staan. Ik ging 4 dagen naar Seoul. Want mijn visa in China was verlopen.  En serieus het is echt de moeite waard het was zo prachtig.  In de 4 dagen dat ik er was heb ik zoveel gedaan. Maar het was zo de moeite waard. Dag 1: alles is heel makkelijk te bereiken in Seoul met de metro dus zorgde ik ervoor dat mijn hostel dicht in de buurt van een metro station was. Eenmaal aangekomen in Itaewon was een vrouw zo vriendelijk om mij te helpen met het vinden van mijn hostel. Veel mensen in Seoul spreken Engels dus dat is al fijn. Nadat ik me had In gecheckt ging ik naar het war memorial. Het was niet zo ver weg. Aangezien dit ook de eerste keer is dat ik echt helemaal alleen op vakantie was bleef ik de eerste dag lekker dichtbij huis. Zodat ik daarna alles rustig kon gaan plannen.  Onderweg kwam ik een jongen tegen uit Iran, Ali. Hij vroeg of ik de weg wist naar het war memorial, waarbij ik antwoorde nee, maar ik ga er ook heen. Het klikte al heel snel. Hij vertelde zijn plannen die waren vergelijkbaar met de mijne.  Dus spraken we af om samen naar de plekken te gaan.  Het war memorial was groot en mooi zeker als je van geschiedenis houdt. Verder hadden we niet zoveel gedaan we waren naar de bekende rivier gegaan van Seoul 'Han Gang rivier'. En Door Itaewon gestruimd, aangezien er morgen veel op de planning stond maakte we het niet te laat. Dag 2: Vandaag gingen we naar Gyeongbokgung  palace. Hier wilde we de wisseling van de wacht zien. Tussendoor zagen we veel meisjes en een paar jongens in de traditionele kleding van korea 'hanbok' het zag er zo mooi uit. Dus na de wisseling van de wacht heb ik voor 2,5 uur een Hanbok geleend. Om 11 uur gingen we mee met een Engelstalige tour over het paleis en ondertussen had ik wat foto's gemaakt met mijn mooie hanbok. Na de tour zagen we dat ze wilde beginnen een een traditionele koreaanse thee ceremonie,  hier kon je je bij aansluiten. Het was allemaal in het Koreaans en het ging stapje voor stapje dus ik was wel te laat met het inleveren van mijn kleding waardoor ik 8 euro meer moest betalen.  Maar dat was het zeker waard.   Na het paleis gingen we naar ' Bukchon  Hanbok village. Dit was een oud dorpje in de buurt van het paleis ook zeker de moeite waard om te zien. Het was er allemaal schattig oud. We  bleven er alleen niet lang want we hadden honger. We hadden bibimbap op. Traditioneel Koreaans eten. Ik hoefde het niet pittig maar Ali vroeg er wel pittige saus bij. Die is meer gewend dan de Nederlandse keuken haha.   Na de lunch gingen we naar de tempel ' Jogyesa' dit was zo'n mooie tempel ook erg kleurrijk. We liepen hier even rond en bleven toen nog even gezellig kletsen. Best boeiende gesprekken heb veel over het land Iran geleerd hoe her allemaal is en dergelijke . Weer richting het metro station kwamen een vrouwtje tegen ze vroeg ons of we plannen hadden in de avond. Die hadden we niet we waren moe en gingen morgen een berg beklimmen. Ze nodige ons uit om mee te gaan naar een ritueel hier kon je wensen doen voor je familie.  Ach ja waarom niet dachten we , we kregen er ook eten bij. Toen we daar aankwamen moesten we weer in traditionele kleding Ali dit keer ook. Ondertussen vertelde ze mij tijdens het omkleden dat je je verschillende poses moest aan nemen en maar aan  je familie moest blijven denken. Het ging allemaal heel vlug dus snapte het maar half. Uiteindelijk moesten we dus heel veel buigen kleermakers zit omhoog, buigen volgende pose. Het ging allemaal zo snel ik hield het niet helemaal  vol. Ik dacht alleen maar holy moly wat ben ik aan het doen. Nou dit 15 minuten lang doen voelde echt als een work out was kapot.  We kregen wat eten maar hier was het addertje.  Om er voor te zorgen dat de organisatie ook voor jou familie bidden moest je een donatie doen. Ik keek bij Ali wat hij gaf dat was 10.000 won (€8,- ) ongeveer. Nou dat was redelijke prijs we betaalde eigen dus gewoon voor het eten. We gingen nog even naar de supermarkt om benodigdheden te halen voor het maken van een sandwich en Namen daarna afscheid.  Het word een zware dag morgen. Maar dat lees je in mijn volgende blog!

Lttlered

Aller eerst fijne moederdag iedereen hoop dat het geslaagd was. Heb mijn mama vanochtend even een video bericht gestuurd dat ik aan haar zal denken.Vandaag heb ik de 1e Verjaardag van Jordy gevierd het kleine zusje van Jojo. Verjaardagen gaan hier wel iets anders maar ook zijn er vergelijkingen. Wij Nederlanders staan er om bekend om met z'n allen aan tafel te zitten en te kletsen en te eten. Dit vinden veel landen blijkbaar vreemd. Maar in China doen ze daar ook aan. Het eten is alleen anders bijna iedereen helpt mee met koken. De mannen zorgen voor het vlees en de vis, en de vrouwen bereiden de groentes voor en de noodles. Het is hier namelijk gebruikelijk om noodles te eten op een verjaardag. De dag ervoor eten ze ook altijd dumplings. Verder staat er nog genoeg ander eten op tafel dus als eenmaal de noodles klaar zijn zit je al bijna vol. Tenminste daar had ik last van. Natuurlijk doen ze hier ook aan taart het was een echte prinsessen taart erg schattig. Wat ook best bizar was dat het niet uitmaakt hoe oud je bent om alcohol te drinken. Een meisje van 11 had een soort breezer is dan maar 3,8% maar kom op 11. Dat is wel erg jong. Wat ook nog grappig was is dat we even ijsjes gingen halen we hadden er denk ik een stuk of 30 als het niet weer was. Je raad nooit wat de prijs was 50 yuan, dat is €6,50 dat is toch niet normaal!Verder heb ik deze week gezwommen. Naarmate alles hier goedkoop was, was het zwemmen best prijzig. Aangezien ze ook niets speciaals in het zwembad hadden geen glijbanen of golven. Maar het was wel even lekker om te zwemmen, had ook een charmante badmuts op. Aangezien niemand hier bruin wilt worden kun je wel bedenken dat we naar een binnen zwembad gingen. Hier zei Jojo steeds tegen mij 'ow my God your so white'. In tegenstelling tot iedereen hier wil ik wel bruin worden maar met mijn gevoelige huid gaat dat eenmaal niet zo snel, nadeel aan een roodharige.Afgelopen donderdag heb ik ook mijn eerste Chinese les gehad. Hiervoor ging ik weer naar Tianjin. Ik heb vooral de basic zinnetjes geleerd zoals mezelf voorstellen en dingen die ik regelmatig probeer te vragen maar dat lukt niet want niemand snapt me nog. Dus het is wel handig om die zinnetjes ook in het Chinees te leren. Als huiswerk moet ik iedere dag de zinnetjes inspreken en naar Tina doorsturen. Zo zitten ze er dadelijk helemaal in voor de volgende les. Na mijn les hadden we een lunch met 3 mensen van Marco Polo. Ik wilde namelijk graag naar Mongolië als ik het land uit moest vanwege mijn visa. Daar wilde ik dan ook een paar dagen blijven. Is dan net zo handig lijkt mij vliegen moet ik toch. Het probleem was alleen dat ze Mongolië te gevaarlijk vonden. Ze wilde mij ook daarom liever naar Zuid Korea sturen. En dat ik ook dezelfde dag weer terug zou vliegen. Want ze hadden liever niet dat ik tijdens het programma op vakantie zou gaan. Eventueel mocht ik nadat het programma was afgelopen naar Mongolië, maar dan moet ik wel zelf mijn vliegticket naar Nederland betalen dit werd te prijzig. Dus we zijn uiteindelijk met de oplossing gekomen dat ik naar Zuid Korea vlieg. Daar mag ik 4 dagen blijven (op eigen kosten uiteraard ) en als het programma dan af is gelopen ga ik weer naar huis. Ik heb namelijk ook afspraken staan eind juni. Maar ik ga dus naar Zuid Korea 19 mei echt super gaaf! Hier zal ik ook wel een mooi verslagje voor uit typen😉!Verder was het een rustig weekje.

Lttlered

MygirlyLife bedacht de RandomWord-uitdaging. Met een willekeurig door haar aangewezen woord een verhaal (gedicht, tekst, whatever) maken dat tussen de 300 en 500 woorden lang is. Dat RandomWord moet dan minimaal drie keer gebruikt worden. Klik hier voor meer informatie of als je er ook aan mee wilt doen.Kun je raden met welk woord ik aan de moet! Vandaag was het weer een heerlijk mooie dag hier in Shengfang. Tegenwoordig heb ik ook voort een Chinees nummer dus mag ik alleen op straat rond lopen. Ze waren namelijk bang dat ik anders zou verdwalen. Op zich is dit niet onterecht, in het verleden ben ik ik namelijk verdwaald op een rechte weg. Afin.Aangezien het hier over de 30 graden is moet ik natuurlijk wel goed drinken. Dus heb ik zo'n drinkbus aangeschaft. Zo hoef ik niet iedere dag een flesje water te kopen. Hier in China is er dus ook een overvloed aan drinkbussen, in verschillende soorten en maten. Die van mij is gezellig roze met hello kitty erop! Nou ik ging vandaag dus op pad met een doel voor ogen. In de eerste week dat ik hier was reden we langs een verlaten kermis. Het griezelige soort kermis wat je wel eens in de film ziet. Ik wilde hier wel eens een kijkje nemen. Dus ging moedig op pad. Na eenmaal 45 minuten te hebben gewandeld en ik had het nog steeds niet gevonden, liep ik maar weer terug. Wel probeerde ik nog een zijstraatje. Ondertussen belde jojo mij op dat ik terug naar huis moest komen. Dit kwam goed uit want ik moest mijn hello kitty drinkbus even bijvullen. Ik vertelde haar over de verlaten kermis en zei dat die dichtbij een tante van haar was. Niet veel later werden we door haar tante opgehaald en warempel geloof het of niet zij werkte in de straat waar ik heel de tijd ronddwaalde. Ik moest gewoon nog iets verder lopen.Dus gingen voor jojo naar school moest even een kijkje nemen bij de kermis. Het was hier niet helemaal het griezelige idee wat ik voor ogen had. Want er waren wel wat mensen maar ach joh. Ik maak mijn foto's gewoon duister niemand die het weet hahah.Weet jij wat mijn random word is? Let me know in een reactie!