Gek word je van die hormonen( De overgang )
![]()
Bloggerda Dit is een oude blog, het was zomaar verdwenen, nu in een nieuw jasje gestoken. Toen schreef ik nog lange blogs. Over dit onderwerp zijn al zoveel boeken geschreven en ook al zo vaak is er iets op tv geweest en nu schrijf ik er weer over. Want immers, je raakt er niet over uitgepraat en er zijn steeds weer mannen en vrouwen die het overkomt. Mannen en vrouwen die eigenlijk niet weten wat hen overkomt, zo raar is het. Laat ik eens met ons vrouwen beginnen. Vrouwen maken nogal wat mee in hun leven, zijn ze de puberteit net goed en wel door, beginnen ze nu toch echt vruchtbaar te worden en bij het ouder worden spelen jongens, mannen, een steeds grotere rol in hun leven. Nu heb ik het over hetero vrouwen natuurlijk, voor lesbische vrouwen geldt het omgekeerde, hun oog valt op vrouwen. Op een gegeven moment worden vrouwen zwanger en dan rommelen de hormonen weer behoorlijk alle kanten uit. Je voelt je net een stuiterbal, zo ben je vrolijk en happy en zo barst je in een huilbui uit en als het kindje geboren is, denken de hormonen, kom, ik doe er nog even een schepje bovenop. En weer zit je in een achtbaan van gevoelens. Ga er maar aan staan, al die tranen, van geluk en meteen er achteraan, van verdriet. Arme mannen, die begrijpen er niks van en proberen te troosten waar ze kunnen maar elk goedbedoeld woord valt verkeerd. Dan vinden vrouwen het soms raar, dat de mannen blij zijn, dat ze weer aan het werk mogen. Ik snap dat wel, nu wel, toen natuurlijk ook niet, haha. Als de jaren verder gaan en alle menstruaties zijn doorleeft, komt er een tijd dat de hormonen hun kracht verliezen, ze zoeken een soort evenwicht in ons lichaam. De menstruatie wordt ineens heel onregelmatig en soms denk je dat het nu echt afgelopen is en daar komt er dan zomaar weer eentje. In je tasje heb je dan altijd maandverband bij je want je weet maar nooit. Niet leuk. En dan opeens is het zover, de menstruatie blijft voorgoed uit en dat was het dan. Eindelijk! De vlag mag uit want we zijn verlost van de maandelijkse feestdagen! Nou en dat is nou een woord wat echt nergens op slaat want het was alles behalve feest. Voor veel vrouwen is het zo erg dat ze in die periode zo gespannen zijn, chagrijnig zijn dat er geen land met ze te bezeilen is. PMS heet dat en echt, je hebt dan moordneigingen en je bent totaal on- relevant en onredelijk daar komt nog bij dat de buikpijn heel heftig is. Je kunt maar beter wat uit hun buurt blijven en na een week is het weer over. Voor die vrouwen is het echt een zegen dat de overgang in aantocht komt. Want zo heet de volgende fase en voor sommige vrouwen gaat die voorbij zonder een centje pijn maar de meeste vrouwen hebben er gigantisch last van en of het dan een zegen is dat de overgang eraan komt, weet ik nog zonet niet want je kunt er 5 tot 10 jaar inzitten. Je gaat ineens merken dat je niet meer zo blij als anders bent en je hebt zoveel sombere dagen. Maar ja, de kinderen zijn de deur uit en men zegt wel eens dat je last hebt van een lege nest syndroom, dat zal het dan wel zijn want o wee wat ben je bang voor depressies, en gelukkig, dat is het dus niet. Maar het gevoel blijft, het gaat maar niet over en dan begin je te piekeren. De kinderen zijn de deur uit en zijn jong en hebben energie, zijn op zoek naar een leuke baan, na hun opleiding of hebben er al een gevonden. Ze staan aan het begin van een prachtig leven vol avontuur en uitdagingen en jij? Jij hebt alles al gehad. Dan wordt je misschien oma en dat is het geweldigste wat er is maar toch…….is mijn leven nu bijna voorbij?.......ben ik nu echt oud?........nu al?...en ik wil eigenlijk nog zoveel doen maar ik ben zo moe, zo vreselijk moe, wat mankeert mij toch? Ja, dames, de overgang is al een tijdje bezig en het leven begint nu moeilijker te worden, niet alleen heb je geen energie maar ook zoveel pijntjes. Als je ergens een hekel aan hebt, dan is dat wel aan die zeurende moeders, tantes, oma’s en nu ben je zelf zo’n zeur. Help!!! Waar gaat dat heen? Er was eens een uitzending van, ik meen, Pauw en Witteman en daar zaten een paar mensen aan tafel, een politicus, Youp van het Hek, Freek de Jonge en een dame die alles maar dan ook alles wist van de overgang en ze kwam aan het woord en de volgende dag sprak heel Nederland erover. Ze vertelde dat door de overgang, vrouwen niet meer slapen konden, opvliegers hadden, het bed 10 keer per nacht moesten verschonen, spier- en gewrichtspijnen hadden, incontinent werden, pijnlijke bosten hadden en……………een droge doos, hahahahahaha. Dat gezicht van Youp en Freek, in het begin nog wel geïnteresseerd maar hoe verder deze Miep aan het woord was, hoe viezer ze keken en vooral Youp keek zo verschrikkelijk vies, ik lach echt op de grond van het lachen en dat terwijl ik toen zelf midden in de overgang zat en ik heel graag wat informatie wilde. Wat vertelde die vrouw, naast de dingen die wel kloppen, een hoop onzin en het was een geweldige uitzending en ik wist het maar een paar dagen later stond er een column van Youp in de NRC met de titel: Droge doos. Gebruld van het lachen heb ik. Om nooit weer te vergeten, Onbetaalbaar, zo mooi. Natuurlijk is de overgang geen pretje en ik heb er 10 jaar ingezeten maar alleen het laatste jaar was erg maar zoals die vrouw het vertelde was echt niet pluis. Wat hoop ik dat vrouwen die met vragen zaten, naar een overgangsconsulente zijn gegaan want daar heb je echt wat aan, ik ben er ook geweest en het was zo goed, echt hoor. Ik moet nog steeds lachen als ik opvliegers had. Als ik dan eens met mijn man de stad in ging en ik moest in zo’n achtelijk klein pashokje, dan kwam ik bijna naakt en wapperend die pashok uit. Mijn man en later ik ook, lagen slap van de lach, we hebben het er nog wel eens over en echt, pashokjes vind ik nog steeds een crime en niet alleen om die ellendige spiegels die je jezelf in de meest onvoordeligst laat zien maar ook zijn ze veel en veel te klein. En zo komen we dan ook even bij de mannen want die komen ook in de overgang. Het heet bij hen alleen: Midlife crisis en het duurt bij mannen ongeveer 3 tot 10 jaar. Ook zij denken op een bepaalde leeftijd: was dit nou alles? Tel ik niet meer mee? Waarom krijgt die jonge hond nou die functie op het werk en waarom ik niet? Ben ik niet meer capabel genoeg? De man kijkt om zich heen en kijkt naar zichzelf en ziet dat zijn haargrens zich nu toch wel heel erg aan het terugtrekken is. Shit, en die oubollige kleding moet ook maar eens de deur uit. Ik zal de jonge generatie wel eens een poepie laten ruiken , ik sta heus mijn mannetje nog wel hoor!!! De man gaat weer uit en drinkt meer dan hij aankan en hij moet daar drie dagen voor boeten want het lijf heeft meer tijd nodig om de boel op te ruimen. Daar baalt hij van maar goed, volgende week maar weer eens kijken. Hij gaat ook maar eens op motorrijles want vroeger is dat er niet van gekomen en later waren de kinderen klein en had zijn vrouw er problemen mee. Lekker racen op zo’n cool ding, dames: Ik kom eraan!! En ja, ook kijkt de man of hij nog in trek is bij de meisjes en soms lukt dat hem ook nog. Wat voelt hij zich dan een stoere, echte kerel want kijk mij nou! Ik kan nog zo’n jong ding krijgen en soms is een scheiding dan een heel verdrietige zaak. Maar de man gedijt en de vrouw verbijt. Er zijn inderdaad mannen die een tweede relatie beginnen, gaan samenwonen met een jonge vrouwen vaak komt er ook nog eens een tweede leg. In het begin is alles rozengeur en maneschijn. De man heeft zich een goddelijk lichaam getraind, heeft een mooie strakke jeans aan waar zijn strakke kont lekker in uit komt. Ze gaan uit, ze drinken een boel en de volgende dag wil ze weer uit en daarna weer en ook is er een concert waar ze graag heen wil en die man denkt op een gegeven moment: neeeee!!! Mag ik even bijtanken? En zij denkt: grrr ouwe kerel!! Maar op een dag is ze zwanger en is er eerst wat meer rust en dan wordt het kindje geboren en kan meneer weer aan de nachtelijke voeding, luiers, aaitjes en alles wat er bijkomt, wennen en dat valt om de donder niet mee op zo’n leeftijd. Heel vaak zie je die relatie ook stranden want mannen: We kunnen het niet meer bijbenen. Soms gaan ze dan op handen en voeten terug naar de exen en er zijn zelfs vrouwen die deze mannen terugnemen en de man die dat geluk heeft, is blij, zoals hij jaren niet zo blij is geweest. De rust, de wandelingen in het bos of park, even een knippertje maken na het eten en niet te laat naar bed. Wat een weelde. Mijn dochter vroeg laatst aan mijn man: “Zeg papa, heb jij nooit een midlife crisis gehad?” En mijn man zei: ”Ik?, echt niet, nooit gehad.” En nee, hij is daar ook niet een type voor en toen ik dat bedacht, dacht ik: moet of kun je daar een type voor zijn dan? Of overkomt je dat gewoon. Ik weet het eigenlijk niet maar mijn man is een man die met beide benen heel stevig op de grond staat en wat ook belangrijk is, hij is zo ongelofelijk tevreden. Tevreden met een grote letter T want dat is hij echt. Met alles wat we hebben, onze geweldige kinderen en kleinkinderen, en wat we doen, een baan waar hij, in dit ziekenhuis, fluitend naar toe gaat, zo fijn vindt hij zijn baan. En de vakanties, weekendjes weg, een schitterend huis. Noem maar op. Hij is tevreden met zijn leven en kijkt niet naar doelen die nog gehaald zouden moeten worden, of hij bij de vrouwen nog goed in de markt ligt, hoe hij eruit ziet. Ja, dan ben je niet een type, misschien , om een midlifecrisis te krijgen. Ik geloof zeker dat zowel mannen en vrouwen het soms best moeilijk vinden dat ze ouder worden en dat het leven veel te snel gaat. Ik kan me dat echt wel voorstellen en dat moet ook niet onderschat worden. Op een dag ben je de oudste generatie en dat voelt soms heel raar. Maar dan nog, wij mogen oud worden en we maken er wat van, van het leven, van onze liefde naar elkaar en we proberen allemaal om goede mensen te zijn, die klaarstaan voor elkaar en voor anderen en als dat lukt om zo te leven dan heb je je doel bereikt. Beter kan het niet. Chapeau!!! Ik hoop dat jullie genoten hebben en dat het niet te lang was. Wilt u ook gratis lid worden van Yoors? Klik dan hier: https://www.yoo.rs/aanmelden?via=38855
