DidI'Ms world

Camping Vliegenbos in Amsterdam Ik had al een tijdje het verlangen om te gaan kamperen. Eigenlijk gaan wij altijd kamperen in de zomervakantie en regelmatig gebeurd het ook door het jaar dat wij even het tentje pakken om ergens op te zetten om een nachtje te slapen na bijvoorbeeld een dagje zwemmen aan de Rursee of in een riviertje in de Ardennen. Of we besluiten spontaan om bijvoorbeeld naar de rommelmarkt in Berlijn of Amiens te gaan en dan gaat hup die tent de auto in en zijn we weg. Maar dit jaar dus nog niet. We zijn niet gaan kamperen deze vakantie maar hadden een huisje geboekt (nota bene op mijn initiatief), we zijn wel gaan zwemmen in meren en rivieren maar hebben daarna niet een nachtje op een camping gestaan en de rommelmarkten ........ niet geweest! Het gemis begon eigenlijk al tijdens onze zomervakantie. Het huisje dat wij geboekt hadden was prima. Het was groot, voorzien van alles wat je maar nodig kunt hebben en gelegen in een prachtig gebied in de Toscane. Eigenlijk niks te klagen. De eerste 2 dagen hadden we wat pech maar op zich was dat geen ramp - we bleken vlooien als huisdieren te hebben en een gaslek - en dankzij een super aardige buurman waren beide na die 2 dagen opgelost. Maar dat was wel de eerste keer dat wij zeiden "In de tent zouden we dit niet gehad hebben". Het echte gemis kwam echter door het gebrek aan "een buiten" bij dat huisje. Je kon wel buiten zitten maar alleen met 2 personen en wij waren met 5 personen. En hoewel wij in eerste instantie riepen "ach, zoveel natuur om ons heen wat maakt het uit",  wij gingen het toch missen. Het samen buiten zitten, barbecueën, kampvuur maken en wat je nog zo meer doet als je kampeert. Wij hebben een fijne vakantie gehad hoor maar het gevoel van gemis was wel aangewakkerd. Terug van vakantie bleef dit en op een gegeven moment vond ik het wel welletjes geweest. Toevallig zouden mijn kinderen afgelopen weekend met de scouting een weekendje weggaan en ik bleef maar denken "dat wil ik ook". En dus besloot ik om het maar gewoon te doen. Ik had dat weekend geen verplichtingen dus waarom niet! Het idee was om niet te ver weg te gaan want het ging me alleen om die nacht in de tent slapen maar vlak voordat we vertrokken kreeg ik een berichtje van mijn dochter die in Amsterdam woont en studeert sinds dit jaar en die het even zwaar had. En toen dacht ik "we kunnen natuurlijk ook bij of in Amsterdam gaan kamperen". Ik wist eigenlijk niet of dat wel kon maar na even googlen bleek die optie te bestaan. En dus reserveerden wij een plekje bij camping Vliegenbos in Amsterdam. We zouden wel zien ........... en ik moet bekennen dat ik het een bijzonder leuke camping vind voor een stadscamping.  Kleine recensie: Het is een camping voor voornamelijk campers en tenten. Ik heb tenminste geen caravans met voortenten gezien en ik geloof dat het daar ook niet echt geschikt voor is. Je kunt er hutjes huren en tenten (die er trouwens erg leuk uit zien). Er is in elk geval 1 tentenveld en dat stond half september ook helemaal vol (dat verbaasde me wel een beetje). Wat ik absoluut een pluspunt vond was dat je geen afgezette stukken hebt op dat veld maar dat je je tent kunt neerzetten waar en hoe je wilt. Ik heb persoonlijk een gruwelijke hekel aan omheinde veldjes dus dit vond ik helemaal top. Op deze camping betekent dit wel dat je weinig privacy hebt al zag ik wel dat groepen hun tentjes groepeerden en dus die privacy wel konden creëren. Ik moet opmerken dat wij laat aankwamen en daardoor ook weinig keuze hadden. Dus misschien dat als je eerder komt dit anders is maar aan de andere kant vond ik het ook geen probleem. Je hebt de mogelijkheid om te koken in een soort van keukentje waar een gasstel staat waar je ook een kampvuur kunt maken. Tussen de tenten staan bankjes en stoeltjes dus in principe hoef je die niet mee te nemen en het sanitair was uitstekend. Ik kan daar niks negatiefs over zeggen. Het zag er mooi uit en was en bleef schoon en er hingen wc rollen (altijd een pluspunt). Op het veld waar wij stonden was ook een stuk voor een groep afgezet en die hadden het duidelijk gezellig met elkaar maar om 23 uur was iedereen stil. Zo fijn !!!!!!!! Wij hadden dochterlief opgepikt toen wij in Amsterdam aankwamen en zijn daarna naar de camping gereden om de tent op te zetten. Toen die stond wilden wij wat eten in het restaurantje dat bij de receptie ligt. Dat zag er erg gezellig uit. En ik moet ook bekennen dat wij er heerlijk gegeten hebben. Je had de keuze uit hamburgers en hamburgers (was volgens mij bbq avond of hamburgeravond) en dat was ook prima. Ze werden op de bbq gebakken en wij hebben lekkere hamburgers gegeten. We hadden het echt gezellig, lekker weer, we waren samen, samen eten en even bijkletsen ................. en daar komt dan het enige minpuntje aan ons verblijf aan camping Vliegenbos. Terwijl wij daar zaten te kletsen en te wachten op de hamburgers kwam na een tijdje een meneer die liedjes begon te zingen en gitaar speelde. En ik moet bekennen dat er niks mis was met die meneer. Hij zong goed en ook zijn gitaarspel klonk goed. Het geluid stond wat hard maar goed een zeurpiet die daar een punt van maakt. Wij hadden het gezellig en vonden een muziekje op de achtergrond (ook al was het wat overheersend) ook wel gezellig. Na enige tijd verscheen er een mevrouw aan onze tafel die ons sommeerde om niet te praten terwijl de zanger aan het zingen was want zij wilde filmen en naar de zanger luisteren en ze had het opgenomen "ze hoorde ons praten". Volgens haar hadden wij de keuze om of onze mond te houden of om maar ergens anders naartoe te gaan. Niet om het een of het ander maar wij kwamen daar om te eten niet om naar een concert te luisteren en de tafeltjes waren best klein en we zaten naar elkaar toe gebogen omdat we juist dat intieme moment met elkaar wilden hebben dus het was niet dat wij aan het schreeuwen waren dus we hebben beide opties naast ons neergelegd. Maar die mevrouw deed dat niet bij alleen bij ons. Ze ging meerdere tafeltjes af met dezelfde boodschap. Behalve het tafeltje waar personeel aan het eten en praten was, dat tafeltje sloeg ze over. Ik had door dat zij de zanger kende en waarschijnlijk vond ze dat de mensen vooral oog voor hem moesten hebben maar ik vond haar gedrag een beetje vreemd. Soms dan ga je ergens naartoe omdat je naar muziek wilt luisteren en dan eet je wat en soms dan ga je ergens naartoe omdat je wat wilt eten en dan is er muziek maar ik vind dat we wel een verschil is tussen beide situaties. Ik begrijp ook wel dat je als muzikant de volledige aandacht wilt hebben maar ik denk ook dat je als muzikant je bewust moet zijn waar je aan het optreden bent. Als je op straat speelt dan zullen er altijd mensen doorlopen en als je bij een terras speelt dan zullen er altijd mensen zijn die komen om te eten en te praten met elkaar. Speel je in een theater of op een bühne dan komen de mensen voor de muziek en dan mag je verwachten dat je alle aandacht krijgt. En ja, wij hoorden ook de mensen aan de andere tafeltjes praten met elkaar. Maar het was ook bij die mensen niet dat zij luidruchtig waren. Gewoon mensen die met elkaar in gesprek zijn, soms wat enthousiaster en soms wat intiemer maar ik denk dat dit met het onderwerp van gesprek te maken had maar ook dat wisselde elkaar af. Maar dit was dan ook het enige minpuntje dat ik ervaren heb op de camping. Wij zijn trouwens blijven zitten en hebben gewacht op ons eten maar er zijn ook mensen geweest die nadat die mevrouw ze aansprak snel daarna vertrokken. Ik weet niet of je daar als camping zo blij mee moet zijn, het waren op zich allemaal mensen die anders een gezellige avond op het terras hadden gehad met eten en drankjes. En ik denk dat zo'n zanger om die reden wordt ingehuurd namelijk om mensen op het terras te krijgen en te houden. Maar ik kan me vergissen. Wat had jij gedaan? Was jij vertrokken? Had jij de rest van de avond stilzwijgend daar gezeten? Of zou jij blijven zitten en eten en met elkaar blijven praten?  Zou ik deze camping adviseren. Absoluut. Maar dan hoop ik alleen dat die mevrouw de mensen met rust laat en niet aanwezig is. Verder is het een leuke camping omringt door bomen en goed sanitair in Amsterdam. Groen en rustig en gezellig.  Hieronder enkele foto's:  Wil je meer weten over deze camping klik dan hieronder:  Read More camping Vliegenbos Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:  Inloggen Lees meer Barcelona: Cementri de Montjuïc. Prachtig! Slot Schaesberg Duivelsbrug (ponte della Maddalena) Help, hoe vind ik een studentenkamer?! Wist jij dat er grafheuvels zijn in Vaals? Gratis naar Oslo reizen

DidI'Ms world

Cementri de Montjuïc in Barcelona Barcelona wat is het toch een heerlijke stad. Ik kom er graag. Het is een stad waar je je makkelijk kunt onderdompelen in het Spaanse leven zonder je continue een toerist te voelen tussen de toeristen. Maar misschien komt dit ook wel een beetje omdat ik DE toeristische trekpleisters zoveel mogelijk probeer te vermijden. Wie weet, wie weet?? Tijdens mijn laatste bezoek aan Barcelona wilde ik heel graag Cementri de Montjuïc bezoeken. Ik ben namelijk dol op begraafplaatsen en deze leek me zo indrukwekkend dat ik hem moest en zou gaan bekijken. Je ziet hem al liggen als je vanaf het vliegveld met de auto richting de stad rijd op de berg van Montjuïc. Het lijkt als je hem ziet liggen alsof de begraafplaats echt een onderdeel is geworden van de berg. En hij is GIGANTISCH groot. En dus reserveerde ik een dag om er naartoe te gaan. Ik ben gaan lopen (goed voor mijn stappenteller) en het was een fantastische wandeling. Okay, misschien was het handiger geweest als ik iets meer had geweten hoe ik precies moest lopen i.p.v. "richting berg van Montjuïc" maar dat mocht de pret niet drukken. Het was echt fantastisch.  Begraafplaats van Montjuïc De begraafplaats van Montjuïc werd in 1883 geopend als oplossing voor het ruimtegebrek bij de Cementiri de Poblenou. Het is een soort van ministad van de doden, vol imposante funeraire architectuur. Sommige daarvan behoren gerenommeerde artiesten toe, zoals Josep M. Jujol, Josep Puig i Cadafalch of Eusebi Arnau. Enkele van de meest beroemde bewoners van Barcelona liggen hier begraven: van Joan Gamper (oprichter van FC Barcelona) tot aan de kunstenaar Joan Miró, de architect van l’Eixample Ildefons Cerdà, of de president van de Generalitat Francesc Macià. Daarnaast kun je hier de enige collectie lijkwagens in Europa bewonderen. Die ik trouwens niet heb gezien.  De meest spectaculaire manier om Montjuïc te bezichtigen is met de kabelbaan wordt wel gezegd; de zogenaamde telefèric. Er zijn  twee verschillende kabelbannen op de Montjuïcberg te vinden: de Telefèric Aeri del Port die van de haven van Barcelona naar Montjuïc heen en weer rijdt, en de Telefèric de Montjuïc, dat je naar het hoogste punt van de berg, bij het kasteel van Montjuïc, brengt.  Uitzicht vanaf de berg Ik heb ze niet gebruikt omdat ik ben gaan lopen maar ik heb wel bij de in- en uitstapplaats van de telefèric Aeri del Port even wat gegeten en gedronken en van het uitzicht genoten.  Onderweg kom je trouwens verschillende bezienswaardigheden tegen dus het is zeker de moeite waard om je wandelschoenen aan te trekken en de tijd te nemen om het e.e.a. te bekijken. Ik heb dat zelf ook gedaan en het is puur genieten. Ik ben bijvoorbeeld langs en door prachtige parken gelopen, verschillende gebouwen en plekken die gebouwd zijn voor de Olympische spelen, een zwembad en een kasteel en dan zal ik nog wel het e.e.a. vergeten zijn te noemen. Als je voorbij de Stadion bent dan zie je langzaamaan Cementri de Montjuïc al liggen:  Ik wist dat het groot zou zijn maar toch kun je niet bevatten hoe groot het is. Het gaat maar door. Rij naar rij. Toen ik er was verbaasde het mij wel enorm hoe rustig het was. Als ik in totaal 5 mensen heb gezien dan overdrijf ik niet. Even wat weetjes:  Het kerkhof werd  ontworpen door de architect Leandro Albareda en in 1883 geopend. Op het terrein zijn zeker 150.000 grafzerken te vinden. Albareda vond het belangrijk dat zowel arm als rijk hier een laatste rustplaats zou krijgen. De armen werden begraven in gemeenschappelijke grafkuilen, terwijl de allerrijksten uitbundige pantheons lieten bouwen. Vertegenwoordigers van het Catalaans modernisme werden gevraagd om de bouwwerken en bijbehorende beelden te ontwerpen. 150.000!!!! En hoewel ik ze niet geteld heb geloof ik het meteen. Hieronder plaats ik een aantal foto's die ik genomen heb toen ik er was. Kijk zelf maar even hoe indrukwekkend deze plek is:  Mocht je ooit in de buurt zijn en bedenken dat je deze plek dan ook wilt bezoeken vertel dat dan wel van te voren even aan iemand (dat had ik niet gedaan)  want ik moet bekennen dat ik hem wel even kneep toen ik het onderstaande bericht plaatste op Facebook: Zoals al gezegd en zoals je op de foto's kunt zien was het er letterlijk uitgestorven - geen mens te bekennen, nergens - en ik was dus serieus verdwaald. Ik heb zo vol verwondering en bewondering daar rondgelopen dat ik niet opgelet heb hoe en waar ik aan het lopen was. Ik weet nog dat ik op een staptrede zat en dat ik overweldigd werd door de omvang, de rust en sereniteit van deze plek en toen realiseerde ik me dat ik langzaamaan terug moest en dat ik geen flauw idee had hoe ik terug bij de in/uitgang moest komen. Ik dacht laat ik maar even op Facebook zetten waar ik ben - gewoon voor het geval dat - mocht mijn lief zich afvragen waar ik ben als hij terug bij hotel komt. Oh ja, ik geloof dat mijn mobiel nog iets van 5% aangaf dus ik was na dat bericht ook niet meer bereikbaar. En geloof me als ik zeg dat ik hoewel ik 'em echt een kneep op een gegeven moment maar ik zag er ook wel de humor van in en om niet in paniek te raken: zingen helpt in dat soort situaties voor mij altijd prima dus dat heb ik maar gedaan:   De foto's in dit blog zijn van mijzelf en mogen niet zonder toestemming gebruikt worden.  Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:  Inloggen Lees meer Gratis naar Oslo reizen God bestaat echt! In Oslo is hij te vinden. Slot Schaesberg Wist jij dat er grafheuvels zijn in Vaals? Bokrijk, een begrip in Genk en verre omstreken. Duivelsbrug (ponte della Maddalena)

DidI'Ms world

Time to say goodbye.  Iemand & Niemand trekken uit! Andere school, andere slaapkamer en andere bezigheden als ze thuis is dus dat betekent afscheid nemen van de barbies, little petshop, meisjes LEGO, Zhu Zhu Pets en ander te schattig speelgoed. De leesboekjes zijn veranderd dus die mogen ook weg op de boekjes na dan die zij toch in serie compleet wil blijven houden. Nu lijk ik daar opeens meer moeite mee te hebben dan zij. Terwijl ik van de zomer degene was die toch een paar keer flink aangedrongen heeft om eens te gaan opruimen. En dat heeft zij uiteindelijk ook gedaan. Toen haar andere slaapkamer realiteit ging worden vond zij het tijd om afscheid te gaan nemen van. Ik heb haar alles beneden laten zetten met het idee dat we dan daar alles zouden kunnen sorteren en schoonmaken indien nodig. En daar stond het een tijdlang goed maar inmiddels ben ik dan toch begonnen met het sorteren en uitzoeken. Ik begon met de barbies en ik blijf het leuk vinden (vooral die vintage meubeltjes die ertussen zitten) en de herinneringen aan hoe zij - maar ook broers en zus - hiermee speelde(n) spelen zich af in mijn hoofd als een film. Het is zo lief allemaal, lieve kleurtjes, lieve figuurtjes, het is allemaal een groot fantasierijk sprookje. En dan zie ik haar (ze) weer zitten op de grond, of aan tafel of op een vensterbank (voor mijn dochters DE ideale speelplek al heb ik nooit helemaal begrepen waarom dat is) in pg en met blote voetjes of na een flinke wandeling met nog blosjes op de wangen geconcentreerd spelen volgens de verhalen verzonnen in haar fantasierijke hoofdje. Ik zou het liefst alles willen bewaren maar ik realiseer me dat er echt een eind gekomen is aan die tijd van kindertelevisie, en speelgoed op de grond. Ik hoef niet meer voor te lezen en ik zal zelf ook - zeker weten - niet meer voorgelezen worden (tenminste voorlopig niet dan 😉). Ik mis het soms een beetje, dat samen in bed een boekje lezen. Die ochtenden, vrije middagen en weekenden waarop ze allemaal aan het spelen waren met of naast elkaar. De dozendorpen die gebouwd werden of de hutten onder tafel of met alle stoelen die in huis te vinden waren. Okay, het heeft ook iets positiefs natuurlijk. Ik mis niet dat ik niet meer op kleine LEGO blokjes, Playmobil of ander klein speelgoed ga staan met blote voeten. Ik mis het niet dat ik puzzels moet maken om te kijken of alle stukjes nog wel aanwezig zijn. Ik mis het niet dat ik niet meer de trap af donder omdat ik op een skeeler ga staan die daar achtergelaten is. Ik mis het niet dat de volle chocoladepastapot als snoeppot wordt gebruikt en zich door "niemand" verspreidt heeft over de meubels. "Iemand" en "Niemand" mis ik ook niet trouwens ......... jarenlang schijnen ze bij mij in huis gewoond te hebben, illegaal trouwens, en vervelend dat die twee waren. Ik heb ze trouwens nooit te pakken gekregen en ik weet ook niet precies wie die twee ooit binnen gelaten heeft maar het lijkt erop dat ze aan het vertrekken zijn. Ik kan oprecht uit de grond van mijn hart zeggen dat ik met veel plezier terug kijk op die tijd die is geweest. En ik vind de tijd die komen gaat ook echt wel leuk, zeker weten strakjes als ik erop terugkijk. Maar ik mis nu eventjes, nu ik met dat speelgoed bezig ben, die tijd van oneindige kusjes, knuffeltjes, onnozele acties en dolkomische uitspraken van die spruiten van mij. Ze waren zo leuk saampjes. Wij waren zo leuk samen. Okay, kleine correctie ........... tijd van onnozele acties is nog niet voorbij. Ach ja, tegen de tijd dat ik alles doorgenomen heb ben ik er vast wel overheen maar de komende dagen wentel ik me af en toe gewoon als een suffe moederkloek door de modder van weemoed en nostalgie. | header: pixabay geralt| Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:  Inloggen Lees meer Kun je eikels eten? Geef ik wel het goede voorbeeld aan de kinderen? Jongsenspeelgoed versus meisjesspeelgoed. Onbegrip. Helpende ouders op school Hoe voorkom je als ouder(s) dat je kind schulden maakt? Wat verandert er als je kind 18 jaar wordt? De "een kwartier later naar bed"- verjaardagsregel. Creatieve blogs, DIY- blogs, Hergebruik blogs. (Enge) dromen leren begrijpen.

DidI'Ms world

De dode hoek Het schooljaar is weer begonnen en dat betekent dat veel (school)kinderen weer op de fiets springen en deelnemen aan het verkeer. Dit is een goede zaak, want zelfstandig deelnemen aan het verkeer is mijn inziens een belangrijk onderdeel van het zelfstandig worden. Er liggen echter ook gevaren op de loer en een van die gevaren is de dode hoek. Elk jaar weer bespreek ik met mijn kinderen wat de dode hoek is en waar ze op moeten letten onder het mom van "beter safe than sorry" want ik moet er toch echt niet aan denken dat ik ooit gebeld wordt omdat mijn kind onder een vrachtwagen ligt. Een belangrijk ezelsbruggetje is sowieso "als jij de chauffeur niet ziet, dan ziet hij jou ook niet" ! Als ze dit al onthouden dan maak je veel winst. Wat is de dode hoek? De 'dode hoek' van een vrachtauto is de ruimte om de wagen waarvan de chauffeur niets kan zien. Een vrachtauto heeft overigens niet één, maar meer dode hoeken: vlak voor de auto, naast de auto en achter de auto. De dode hoek aan de rechterkant van de vrachtauto is de meest gevaarlijke. Ondanks allerlei extra (verplichte) spiegels blijft de 'dode hoek' aan die kant bestaan. Doordat deze ruimte aan de rechterkant zo groot is, ontstaat voor fietsers een gevaarlijke situatie als de vrachtauto rechtsaf slaat. Niet alleen de ruimte naast de vrachtauto levert gevaarlijke situaties op voor fietsers. Ook vlak voor de auto kan de chauffeur overstekende fietsers en voetgangers niet zien. Hoe hoger de cabine, hoe groter de dode hoek aan de voorkant is, soms wel tot enkele meters voor de vrachtwagen. Vooral kinderen, die door hun lengte al slechter zichtbaar zijn, moeten zich terdege bewust zijn van deze gevaarlijke situaties. Hieronder zie je enkele afbeeldingen van de dode hoek: bron: www.facebook.com/LokalePolitieKouter bron: www.veiligbereikbaardrenthe.nl bron: www.standaard.be Ik zelf vind het prettig om in de volgorde zoals de afbeeldingen hierboven staan de dode hoek te bespreken. Ik heb gemerkt dat het voor kinderen te bevatten stappen zijn.  Hoe blijf je uit de dode hoek? • Veiligheid is belangrijker dan voorrang! Als kwetsbare weggebruiker ben je kansloos tegen een vrachtwagen. I• Ga nooit vlak voor of naast de cabine van een vrachtwagen staan.• Fiets of wacht aan een kruispunt niet naast de laadbak of oplegger van een vrachtwagen.• Ga nooit achter de laadbak of oplegger van een vrachtwagen staan. Blijf altijd minimaal 3 meter rechts achter een vrachtwagen als die aan een kruispunt vertraagt of staat te wachten voor het rode licht.• Ga ver genoeg naar voren staan in het opstelvak voor fietsers als je als eerste aan een kruispunt komt.• Komt er nadien een vrachtwagen in jouw buurt staan, maak dan altijd oogcontact met de bestuurder om zeker te zijn dat hij je gezien heeft, geef elkaar een duidelijk teken voor je een manoeuvre uitvoert.• Maak altijd oogcontact met een vrachtwagenbestuurder aan een zebrapad. Geef elkaar een teken voor je oversteekt.• Laat een vrachtwagen altijd voorgaan of stop als hij een rotonde wil verlaten of oprijden. Als fietser zit je bijna altijd in de dode hoek op een rotonde. Waar ik ook altijd op hamer is dat als ze twijfelen ze zichzelf terug moeten trekken uit de onoverzichtelijke situatie wat eigenlijk gewoon betekent: stap maar van je fiets af en ga op de stoep staan/lopen totdat je weer overzicht hebt. Ook vertel ik de kinderen altijd om bijzonder op te letten met bussen. Een bus trekt namelijk vaak meteen na het vertreksignaal op om te gaan rijden. Ik attendeer ze er elke keer weer op om de knipperlichten goed in de gaten te houden. Een vrachtwagen zullen ze niet snel voorbij gaan maar een bus die stilstaat bij een fietshalte wel.  Natuurlijk is het ook belangrijk om opvallend gekleed te zijn en een fluoriderend hesje te dragen maar ik krijg dat er zelf niet echt door bij mijn kinderen. Gek genoeg vinden ze het geen probleem om zo'n hesje te dragen als ze met een groep moeten fietsen. Wat ook belangrijk is om niet te vergeten is om te zorgen dat 1. de fietsverlichting werkt en 2. dat ze die ook meteen aanzetten als het begint te schemeren. Ook dit is iets wat in elk geval bij mijn kids soms even herhaald moet worden.  En als ik dit dan weer even met ze doorgenomen heb dan hoop ik elke keer weer dat mijn"better safe than sorry"-aanpak ervoor zal zorgen dat ze veilig het verkeer door komen.  |header: pixabay|  Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:  Inloggen Lees meer Mineralen, vitamines en vezels Geef ik wel het goede voorbeeld aan de kinderen? Jongsenspeelgoed versus meisjesspeelgoed. Onbegrip. Alles is de schuld van school en school moet het oplossen. Helpende ouders op school Hoe voorkom je als ouder(s) dat je kind schulden maakt?

DidI'Ms world

Dotolimuk (gelei van eikels) Koreaans bijgerecht  Muk ( of mook) is een Koreaans bijgerecht en heeft een gelei-achtige consistentie. Muk heeft weinig smaak van zichzelf, dus worden mukgerechten gekruid met sojasaus, sesamolie, fijngesneden lente-uitjes of chilipoeder en gemengd met diverse groenten.  Dotoli betekent eikel in het Koreaans. Wat heb je nodig? 200 gr in vieren gedeelde en gepelde eikels (verwijder zowel de harde schil als de velletjes) 2 el maïszetmeel ¾ theelepel zeezout Plantaardige olie Bereidingswijze:  Meng de eikels met 100 ml water in een blender en meng tot er een ruwe puree ontstaat. Schenk dit mengsel over naar een grote kom. Voeg 100 ml water toe en roer het geheel goed door. Bedek de kom. Plaats nu de kom afgedekt op een koele en donkere plaats (De eikelpuree zal naar de bodem van de kom zakken als sediment, terwijl het water bruin wordt van tannines).  Na drie uur giet je voorzichtig het water uit de kom, zonder het sediment van de eikels te verstoren. Giet 200 ml schoon water in de kom en roer goed door. Herhaal dit proces 2 keer per dag totdat het water niet meer bruin wordt (dit proces kan 3-7 dagen duren). Na de laatste keer meng je de eikenpuree met 5 kopjes water in een grote pan. Breng het water aan de kook en zodra het begint te borrelen draai je het vuur laag. Blijf roeren om te voorkomen dat de puree aanbrandt. Klop ondertussen met een garde het maiszetmeel met het zout en 3 eetlepels water tot een glad papje. Voeg dit papje toe aan de pan met de eikelpuree. Blijf roeren totdat het volume met de helft is verminderd en de vloeistof indikt (+/- 30 minuten). Wrijf 4 kleine kommetjes in met plantaardige olie. Zeef het mengsel en verdeel het over de kommetjes. Laat het nu ongeveer 2 uur rusten bij kamertemperatuur. Draai het kommetje met gelei onderste boven op een bord. De dotolimuk is nu klaar.  Om het geheel af te maken en om smaak toe te voegen wordt de dotolimuk gekruid met een dressing. Deze kan gemaakt worden door in een kleine kom sojasaus  met azijn, sesamolie, pepervlokken, sesamzaden en knoflook te mengen. Tenslotte voeg je lente-ui toe en meng goed met elkaar. Schep dit over de dotolimuk. Smakelijk eten! |afbeelding: pixabay|| Bron: leonvanrijswijk| Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:  Inloggen Lees meer Kun je eikels eten? Eikeltjesbroodjes Eikeltjespap

DidI'Ms world

Wat is pap? Pap is een vloeibaar gerecht gekookt van graan of meel. Wat is meel? Het woord meel komt van malen. En malen komt van of is verwant aan molen. Meel is een fijngemalen product. De bovenstaande uitleg staat er alleen voor de twijfelaars die zich afvragen of je van eikeltjes wel pap kunt maken. Ja, dat kan dus. Want de eikeltjespap is niet meer of minder dan een vloeibaar gerecht gekookt van fijngemalen eikels.  Hieronder kun je lezen hoe je eikeltjespap maakt:  Verzamel eerst zoveel mogelijk eikels en laat ze drogen. Pel ze, zowel de harde schil als het dunne bruine velletjes. Maal de eikels fijn en was het in een zeef. Was het lang, om de bittere stoffen eruit te halen.  Voeg eventueel bessen en honing toe vlak voor het eten.  1. Verzamel zoveel mogelijk rijpe eikels en laat ze drogen.  Je kunt aan de kleur zien of ze rijp zijn. Groene eikels zijn nog niet rijp maar die kun je wel meenemen en in de zon laten rijpen. Let op dat er geen gaatjes in de schil zitten.  2. Als ze droog zijn dan kun je ze pellen. Zorg dat zowel de harde schil als het dunne bruine velletje verwijdert wordt.  3. Maal nu de gepelde eikels fijn. Dit mag natuurlijk ook met een moderner apparaat dan hiernaast afgebeeld is. Het is afhankelijk van de eigen persoonlijke voorkeur hoe fijn je ze wilt malen. Ik zelf houd van hele gladde pap maar vind je iets meer structuur prettiger dan maal je ze iets minder fijn. Je hebt nu in principe al meel gemaakt.  4. Spoel de fijngemalen eikels in een zeef.  Spoel of was ze lang. Hierdoor haal je de bitterstof tannine uit de eikels. 5. Doe nu het eikeltjesmeel in een pan en voeg hier water aan toe. Als richtlijn geldt dat de verhouding 50/50 is. Dus net zo veel water als eikeltjesmeel.  Meng het water en het meel tot een papje en kook het een half uur.  In principe is de eikeltjespap nu klaar. 6. Je kunt voordat je gaat eten eventueel ook nog honing en/of bessen toevoegen. Of stroop of andere vruchten.  Smakelijk eten!! | foto's zijn afkomstig van pixabay|  Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:  Inloggen Lees meer Kun je eikels eten? Eikeltjesbroodjes Dotolimuk (gelei van eikels)

DidI'Ms world

Benodigdheden: * Bruine eikels  * water * vijzel *meel/bloem * zout  1. Je begint met het verzamelen van een kleine hoeveelheid bruine eikels. Groene eikels kun je wel meenemen maar die moet je dan eerst in de zon leggen totdat ze bruin zijn. Verzamel alleen eikels zonder gaatjes. 2. Doe de eikels in een pan en kook ze in water totdat ze gaar zijn. Roer ze met regelmaat. Door het koken verminder je de tannine die in eikels zit, ze zullen hierdoor minder bitter worden. 3. Als de eikels gaar zijn -de meeste eikels zullen open splijten bij het koken - dan kun je ze pellen. Na het pellen stamp je ze tot meel. Je kunt de gepelde eikels ook eerst laten afkoelen. Laat tenslotte het eikeltjesmeel goed drogen. 4. Als het eikeltjesmeel goed gedroogd is meng je het met gewone bloem of meel. Dit is afhankelijk van je eigen voorkeur. De verhouding moet half om half zijn. Voeg daarbij een snufje zout en wat water toe. 5. Maak nu bolletjes ter grootte van een hamburger. Druk ze daarna een beetje plat zodat ze de vorm van een hamburger krijgen. Deze schijfjes bak je in een pan met boter.  Smakelijk eten! | foto's zijn afkomstig van Pixabay| Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:  Inloggen Lees meer Kun je eikels eten? Eikeltjespap Dotolimuk (gelei van eikels)

DidI'Ms world

Ze komen weer te voorschijn Spinnen in huis Mijn eerste dikke spin is er ...... brrrr.... dat betekent dat het 1. echt herfst gaat worden en 2. dat ik er de kriebels van krijg. Zo'n hele grote met hele dikke poten. Nu vind ik die spin ansich nog niet zo'n ramp, maar waar ik werkelijk panisch voor ben is als die beesten gaan rennen, gewoon lopen kan ik ook nog wel hebben maar als ze gaan rennen, o jeetje, dan heb ik het niet meer. Nu zit 'ie nu op de gang op de muur tegen het plafond aan maar elke keer als ik langsloop houd ik hem in de gaten. Ik hoop steeds dat hij nog hoog zit want daar kan ik niet bij en dan hoef ik dus niks te doen. Gaat meneer lager zitten dan krijg ik vast weer het gevoel dat ik wel iets moet doen in de trant van "safe the children". Hemeltje niet, alstublieft!! Maar wat ik echt het aller aller ergste vind is als die beesten op een harde vloer zitten. Als ze dan gaan rennen dan HOOR je ze lopen, en dat is nog niet het ergste maar ze zijn ook razend snel, echt dan gaat mijn fantasie met me op de loop en zit ik heel stil en het liefst ergens OP. En daar blijf ik dan ook zitten. Soms ga ik mezelf overtuigen dat dat BEEST er NIET is, heel stoer doen alsof ik hem niet zie maar vanuit mijn ooghoeken ontglipt hij me niet dus zo heel stoer ben ik dan ook weer niet en - ik beken - als ik de kans krijg: een schoen, in 1x, zonder schuldgevoel ook. Verder mogen alle spinnen en spinnetjes doen wat ze willen maar deze exemplaren zijn gewoon grrrrrr  en brrrrr. (en heel stilletjes HELP!). Hier komt trouwens ook het nadeel van het ouderschap om de hoek kijken. Wil ik het een beetje goed doen dan ga je hier cool en relaxed mee om als voorbeeld voor de kinderen en dat is zenuwslopend want eigenlijk wil ik nu als een doorgedraaide idioot met maakt niet uit wat maar tot aan mijn tanden gewapend dat beest te lijf gaan maar dat is zo niet cool en opvoedkundig correct vind ik. Soms hé.......... ( Nogmaals heel stilletjes: HELP!). Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:  Inloggen Lees meer Wat is een wespenplaag? Do's and Don'ts bij een wespenplaag Als je huisdier naar jezelf vernoemd wordt Teken encefalites is dichterbij dan je denkt. Voederbollen in plastic gevaarlijk voor vogels. We hebben (eindelijk) MIEREN!!!!

DidI'Ms world

De pubertijd  mineralen, vitamines en vezels. Gevarieerd eten ……… grinnik ……. gisteren bij een van mijn bloedjes aangekondigd dat ik er vanaf nu weer eens als een havik op ga letten. Vanmorgen vertelde zij aan mijn lief dat ze in de pauze naar huis zou komen omdat "mama, wil checken wat ik eet" en zo is het maar net. Het is niet dat ze niet eet, of heel veel niet lust of wil eten, niks van dit alles. Ze heeft haar eigen ritme zeg maar. En tot op zekere hoogte is dat ook wel prima maar ik denk dat ik even die hoogte opnieuw moet instellen. Wil je noodlesoep in de ochtend, prima maar dan de rest van de dag niet meer. Wil je pap eten, prima maar dat eten we 1x per dag (al heeft ze me nu net afgetroefd maar morgen lukt dat niet meer). Kom je uit school dan mag je best wat eten maar geen volledige maaltijd om dan tijdens etenstijd vol te zitten en …….. dat dus. Dus na mijn preek over mineralen, vitamines en vezels kreeg ik een "ja, ja" en uiteindelijk roep ik dan iets over groeien erachteraan. Ze is nou niet bepaald een uit de kluiten gewassen spruit zeg maar. "Ik ben niet meer de kleinste in de klas" is dan het tegenargument waarop ik reageer met "dan zeker de op een na kleinste" waarop zij in de lach schiet en voldaan roept: "de op 2 na kleinste" ……… "we" lopen in blijkbaar (grinnik). Ik moet altijd een beetje lachen om dit soort gesprekken. Misschien nog wel meer over de berusting bij mijn spruiten. Ergens heb ik altijd een beetje het gevoel dat ze iets hebben van "heb je haar weer" en dan stiekem denken "gewoon laten gaan, het is weer zo'n fase en gaat wel weer over en hoe minder we er tegenin gaan hoe sneller dat gaat". Een beetje dat dus wat ik regelmatig bij mijn kinderen heb. Ik kan het ontkennen maar dat zou oneerlijk zijn. Ooit heb ik tegen spruit numero 3 gezegd dat hij het niet in zijn hoofd moest halen om de pubertijd in te duiken voordat de oudste eruit zou zijn. Dat ik maar 2 tegelijk kan handelen met pubertijdsperikelen. Dat beloofde hij toen plechtig toen ik zuchtend deze smeekbede deed en hij net daarvoor een discussie mee gekregen had en zijn zus nakeek en verbaasd en ook berustend zei: "DAT is een gevalletje pubertijd zeker hé?" Toen ik begreep dat er best wel eens een overlapping plaats zou kunnen vinden heb ik tegen numero uno gezegd dat ze toch echt de pubertijd uit moest zijn voordat numero 3 er in zou komen want dat ik dat anders echt niet zou gaan trekken. Van het weekend had ik weer even zo'n momentje (Wederom in de keuken. Blijkbaar is de keuken DE geschikte plek voor zinloze discussies en gesprekken) maar deze keer waren de rollen omgedraaid en keek numero 1 hoe numero 3 wegliep en ze merkte op dat dit toch goed geregeld was hé. De een de pubertijd uit en de ander erin. Ik heb nog geprobeerd om haar dat zwart op wit met handtekening te laten vastleggen maar daar trapte ze niet in. Even een adempauze was fijn geweest maar aan de andere kant na elkaar in de pubertijd moet ik aankunnen. Ik ben benieuwd wat me allemaal te wachten staat op dit gebied. De grootste krachtmetingen die ik in mijn leven met de kids heb gehad zijn toch wel de krachtmetingen met de nieuwste deelnemer aan dat pubergedoe. Ik kan me er maar beter alvast op gaan voorbereiden denk ik. Niet dat het heel vaak voorgekomen is maar die enkele keren dat ze plaatsvonden staan nog in ieders geheugen gegrift. Voorlopig houd ik me maar bezig met de vitamines, mineralen en vezels en wat er nog meer bij hoort en dan zien we de rest wel als dat komt. Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:  Inloggen Lees meer Geef ik wel het goede voorbeeld aan de kinderen? Jongsenspeelgoed versus meisjesspeelgoed. Onbegrip. Als je huisdier naar jezelf vernoemd wordt Alles is de schuld van school en school moet het oplossen. Helpende ouders op school Hoe voorkom je als ouder(s) dat je kind schulden maakt?

DidI'Ms world

Zijn eikels eetbaar? Ik zat ooit met mijn dochter te wachten op haar broer en dat deden wij op een bankje onder eikenbomen. Heerlijk in het zonnetje spelend met de eikels die rondom ons lagen. Terwijl wij de eikels bekeken, uit elkaar haalden en bewonderden vroeg zei opeens of je eikels ook zou kunnen eten. Op zich natuurlijk een goede vraag waar ik niet 1 2 3 een antwoord op had. Maar die vraag was het uitzoeken waard en dat hebben we gedaan en wij ontdekten dat eikels inderdaad eetbaar zijn net als wilde kastanjes, beukennootjes en hazelnoten die je net als eikels in de vrije natuur kunt vinden.  Zijn eikels dan niet giftig? Ik heb als kind wel eens mijn tanden in een eikeltje gezet maar dat was niet een ervaring die ik wilde herhalen dus ik heb het me ook nooit meer afgevraagd eigenlijk. Eikels smaken in principe namelijk best bitter. Dit komt door de tannine (bitterstof) die in eikels zit.  Eikels zijn niet giftig voor mensen. Door de tannine die erin zit zijn ze wel giftig voor dieren m.n. honden, paarden, rundvee, schapen en geiten . Tannine is een stof die ook te vinden is in het favoriete drankje van veel mensen: wijn. Het is van invloed op de smaak, kleur en structuur van voedingsmiddelen. En op je tanden want tannine is namelijk de boosdoener bij een zwart gebit na een paar glazen rode wijn.  Kun je eikels rauw eten? Zoals ik al aangaf smaken eikels bitter doordat er tannine in zit. Daarom is het raadzaam om de tannine uit de eikels te verwijderen. Hoe je dat doet? Door ze te spoelen of te weken. Je moet dan wel eerst even de schil en de vliesjes van de eikel verwijderen voordat je begint, want alleen zo kan het water tot de kern doordringen. Je kunt ook de eikels koken. Dit doe je met schil, door het koken breken ze open. Alle soorten eikeltjes zijn eetbaar. Ze verschillen alleen in afmeting en gehalte tannine ). Als wij grote hoeveelheden tannine eten is dit slecht voor onze nieren. Zijn eikels voedzaam? Tot mijn verbazing ontdekte ik in mijn zoektocht dat eikels de vitamines  C, B1, B3, B3, B5 en  B6 bevatten. Daarnaast bevatten ze ook magnesium, calcium, koper, zink, mangaan, ijzer, kalium en fosfor. Eikels leveren zelfs alle acht essentiële aminozuren, wat betekent dat ze een compleet eiwit zijn en niet gecombineerd hoeven te worden met ander voedsel. Ze bevatten ongeveer 54% koolhydraten, 30% vet, 7,5% proteïne. En hebben ze lage glycemische- en insuline indexen. Klik op de knop hieronder als je wilt weten wat glycemische index is.  Read More Welke eikels kun je eten? In Nederland komen de Winter- en Zomereik het meeste voor maar mocht je een andere eikenboom tegenkomen dan kun je ook die eikeltjes rapen om te eten. Je kunt eikels rapen van +/- oktober tot december. Let er wel op dat er geen gaatje in de schil van de eikeltjes zit. Neem alleen de eikeltjes zonder gaatje mee voor als je ze wilt gaan eten.  Raap je bij meerdere eiken? Hou de eikels dan apart van elkaar, het kan zijn dat de ene langer bitter blijven dan de andere. Sommige eikeltjes bevatten minder tannine (de ‘white oak’), anderen meer. Hoe meer tannine er in zit hoe langer het spoelen van de eikels duurt om de bitterstof eruit te krijgen. Pluk geen groene eikels uit de boom. Als er op de grond groene eikels liggen kun je die wel meenemen. Je ze (een dagje of langer) in de zon leggen dan worden ze ook bruin. Wil je liever geen eikels eten die op de grond hebben gelegen sla dan de rijpe eikels uit de boom (zonder de boom te beschadigen).  Hoe weet je welke eikels goed zijn? Thuis kun je eikels in een schaal met water leggen. De eikels die naar boven komen drijven zijn leeg of niet meer goed. Hoe bewaar je eikels? Als je ze even wil bewaren kun je ze uitspreiden en laten drogen. Bewaar ze daarna niet in plastic maar in een katoenen tas of in een mand. Meng ze wekelijks even door elkaar en haal de eikels eruit die er niet goed uitzien. Ook kun je ze eerst pellen en dan drogen in een dehydrator, in een oven op +- 60 graden of in de zon. Op deze manier blijven de eikels erg lang goed. Toen ik het bovenstaande ontdekte ging er een wereld voor mij open! Zo gek dat mensen niet massaal eikels eten, net als in lang vervlogen tijden. Ze zijn goedkoop, massaal beschikbaar en gezond. Het nadeel van eikels eten is dat het bewerkelijk is omdat je wel de tannine eruit moet halen. Dochter en ik hebben zitten filosoferen waarom ze niet meer gegeten worden en waarom de meesten mensen helemaal niet meer weten dat ze eetbaar zijn en wij dachten dat dit komt omdat ze niet in de winkel te koop zijn. Wij zijn namelijk niet meer gewend om ons eten zelf te verzamelen en eten vooral wat er in de winkels ligt. En wij concludeerden dat de reden dat ze niet in de winkels verkocht worden is omdat ze in de natuur vrij verkrijgbaar zijn. Wat denk jij dat de reden is dat de kennis over eikels eten verdwenen is?  Kijk hieronder bij Lees meer wat je allemaal kunt bereiden met eikels: | header is afkomstig van pixabay|  Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:  Inloggen Lees meer Eikeltjesbroodjes Eikeltjespap Dotolimuk (gelei van eikels)

DidI'Ms world

Landgraaf Slot Schaesberg  "build the history" Gisteren bezocht ik Slot Schaesberg en ik moet bekennen dat ik dit deed met een bovengemiddelde nieuwsgierigheid.  De reden hiervoor was dat ik werkelijk nog nooit gehoord had van Slot Schaesberg hoewel dit slot zich op nog geen 11 km bevind van de plek waar ik ben opgegroeid en nu ook weer woon. Hoe kan ik dit gemist hebben? Als excuus heb ik 1. dat hoewel ik er regelmatig (!!!) langs rijd met de auto het slot verscholen ligt achter bomen en het niet zichtbaar is vanaf de weg en mijn tweede excuus is dat het geen "kant en klaar" slot is maar een ruïne waar ze 30 jaar de tijd voor hebben uitgetrokken om weer op te bouwen. Ze zijn inmiddels al 7 jaar bezig. Dus als het goed is staat over 25 jaar het herbouwde slot in volle glorie weer overeind. Maar eigenlijk zijn dit smoezen en blijf ik het raar vinden dat ik het niet wist. Ik heb het slot bezocht samen met mijn jongste twee kinderen  die 12 en 14 jaar zijn. En wij hebben genoten van dit bezoekje. Ik vond het interessant en inspirerend. Mijn dank gaat uit naar de Bankgiroloterij want zonder de familiedag had ik er vandaag nog niet van geweten en waren wij gisteren niet naar Slot Schaesberg geweest.  Geschiedenis in uitvoering De naam Schaesberg was in de middeleeuwen blijkbaar al een bekend begrip. De eerste ridders die deze naam droegen stammen uit de 13e eeuw en de familielijn ontwikkelde zich in de eeuwen daarna tot een naam van adel. Rond het jaar 1411 liet Willem II van Retersbeek-Schaesberg in het Limburgse dal een burcht bouwen. In 1571 gebruikte Johan van Schaesberg de fundamenten hiervan voor de aanleg van een nieuw kasteel in Renaissance-stijl. De laatste uitbreiding van het slot vond plaats in 1650. In 1733 stierf het geslacht van Schaesberg uit en kwam het kasteel leeg te staan, waarna het niet meer bewoond is geweest. Het verval van het kasteel deed hiermee zijn intrede. De bouwhoeve op het landgoed is tot de zestiger jaren van de vorige eeuw in gebruik geweest als boerderij. Na de onteigening van het kasteel met bouwhoeve in 1944 werd het in 1949 aangekocht door de toenmalige gemeente Schaesberg. Met de sloop van de hoeve en delen van het kasteel  in de jaren 60 verloor Nederland een van haar mooiste Renaissancekastelen. Na een lange periode van leegstand en verval is het publiek inmiddels weer van harte welkom op het landgoed.  Read More Wat is er te zien?  1. De TOREN staat er nog. Nou ja, deels maar ze hebben binnenin de toren een constructie gemaakt zodat je wel naar boven kunt gaan. Vanaf de toren kun je het hele terrein goed overzien en de ruïne van dichtbij inspecteren. 2. BOKKENRIJDERSKELDER: Ervaar hoe de bokkenrijders gevangen zaten! In de 18e eeuw zaten de beruchte bokkenrijders, de dievenbende Zuid-Limburg onveilig maakten, gevangen in de kelder van Slot Schaesberg. 3. KASTEELTUIN - HOF VAN SCHAESBERG: In de tuin van 1000 m2 staan vergeten kruiden en groenten verdeeld over twaalf verschillende hoven. Het schijnt dat het ook mogelijk is om groenten en kruiden te bestellen uit deze tuin. 4. KENNISMAKEN MET OUDE AMBACHTEN: Bij Slot Schaesberg kun je van alles te weten komen over de oude ambachten waarmee het kasteel weer opgebouwd wordt. Tijdens evenementen, workshops, maar ook in het historische ambachtendorp (nu nog in aanbouw) leer je alles over ambachten die er bij het bouwen van een kasteel komen kijken. Smeedwerk, houtbewerken, tingieten, spinnen, touwslaan, leidekken en nog veel meer. De meneer op de onderstaande foto heet Gerrit Peele. Wil je meer over hem te weten komen klik dan op de button hieronder. Read More 5. RONDLEIDINGEN EN TE HUUR VOOR EVENEMENTEN: Om hiervan gebruik te maken kan rechtstreeks contact opgenomen worden met Slot Schaesberg. Wat ikzelf echter heel erg bijzonder vond was de aanpak die zij hanteren om het kasteel en de hoeve met ambachtelijke technieken op een historisch verantwoorde wijze in de komende 25 jaar te herbouwen. Het schijnt dat zij ook een erkend leerbedrijf zijn en dat zij samenwerken of willen samenwerken met scholen. Op deze manier verdwijnen de oude ambachten niet. Ook gebruiken zij zo veel mogelijke authentieke materialen en hergebruiken zij materiaal uit de tijd die past bij de restauratie. Natuurlijk is er ook een brasserie. Bij Hoeve 1650 kan een hapje (o.a. vlaai) en een drankje genuttigd worden. De hoeve kan ook bezocht worden trouwens zonder het slot te bezichtigen.  ALGEMENE INFORMATIE: Meer informatie met betrekking tot openingstijden, entreeprijzen, adresgegevens en het terrein kun je vinden door op de knop hieronder te klikken.  Read More NB: foto's zijn van mijzelf en mogen niet zonder toestemming gebruikt worden. Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:  Inloggen Lees meer Duivelsbrug (ponte della Maddalena) Zwart gecombineerd met hout in je interieur. God bestaat echt! In Oslo is hij te vinden. Bokrijk, een begrip in Genk en verre omstreken. Wist jij dat er grafheuvels zijn in Vaals? Gratis naar Oslo reizen

DidI'Ms world

Zoonlief gaat even naar de speelgoedwinkel om iets voor zichzelf te kopen. Komt hij terug zegt hij dat er iemand was die het voor hem wilde betalen maar dat hij gezegd had dat dit niet hoefde. Meteen gaan bij mij de voelsprieten uit en volgens mij ziet hij dit aan mijn blik en vervolgd hij dat het volgens hem familie van vriendje was. Okay ........... ik laat alarmfase 3 los. Nu ga ik gelijk een hele rits langs van "neah', "neah"......... "dat moet dan wel X zijn"............ "misschien wel Y" ........."neah", neah", "moet X wel zijn". Dus zoonlief krijgt een hele ondervraging in de trant van haarkleur, omvang, lengte etc. en pas als hij zegt bij wie diegene volgens hem hoort heb ik zoiets van "ah, dat had ik goed, het is X" en kan ik door naar de volgende vraag. Want terwijl het bovenstaande zich afspeelt besef ik echt wel dat mijn reactie over the top is, dat zijn reactie op diegene misschien ook wel een beetje vreemd is en dat ik hier iets mee moet. Inmiddels dus wetende wie degene is die aangeboden heeft het speelgoed af te rekenen zeg ik dat het wel erg aardig was van die persoon om dit te willen betalen voor hem en vraag ik waarom hij gezegd heeft dat dit niet hoefde. Ik krijg dan het volgende antwoord: "Ik kon het toch zelf betalen en X kan het dan beter aan zichzelf uitgeven, X kan het vast wel goed gebruiken". En dan loop ik dus eigenlijk meteen nogal goed vast ( vreemde zin maar weet even geen betere) want dit antwoord is een antwoord dat ikzelf dus ook gegeven zou hebben. Wat is daar dan mis mee? Nou eigenlijk dus niks en ook meteen alles. Blijkbaar heb ik mijn kind zo opgevoed of geef ik het voorbeeld dat als je voor jezelf kunt zorgen dat je dit dan ook moet doen. Maar ook dat je niks aanneemt van andere mensen, niet vreemden wat ansich wel een goed advies is maar gewoon van andere mensen in het algemeen. En dat is natuurlijk niet zoals het zou moeten zijn. Nu heb ik het afgelopen jaar wel geleerd dat ik dat wat meer moet loslaten maar blijkbaar niet in die mate dat dit ook overkomt bij mijn kind(eren). Het is natuurlijk hartstikke leuk om zo maar een cadeautje te krijgen ........... maar blijkbaar voelt hij zich daar zo ongemakkelijk bij ( herkenbaar) dat hij het weigert ( herkenbaar zucht) en dat is hoe je het ook wend of keert niet echt goed. Dit laatste had ik natuurlijk tegen hem moeten zeggen maar als ik eerlijk ben schrok ik zo van de spiegel die ik hier voorgehouden kreeg dat het gesprek hier ook bij gebleven is. Ik ging dus geschrokken verder met poetsen en ik bleef er over nadenken en ik dacht: "Welk kind weigert nu een cadeautje? Dat is toch raar!" en ik had het nog niet gedacht of ik realiseerde me meteen dat ik zeker weet dat van de andere drie met zekerheid twee hetzelfde gezegd zouden hebben en bij de laatste durf ik niet met zekerheid te zeggen dat zij het wel had aangenomen maar bij haar sluit ik het in DIT geval ook niet he le maal uit. Ik denk in procenten dat numero 4 met 75% "Nee, dat hoeft niet" gezegd zou hebben en misschien 25% het aangenomen zou hebben. Ik ging toen wat dingen na en ik kon veel soortgelijke situaties herinneren waarin een van de 4 hetzelfde reageerde en eigenlijk word ik van de conclusie best wel verdrietig .................. Oppervlakkig gezien kan ik ook concluderen dat mijn kinderen niet ten kostte van anderen zich verrijken, dat ze rekening houden met de beurs van andere mensen en dat ze etc. etc. ect. Allemaal heel positief ansich maar dat is natuurlijk niet de hele waarheid en nu komt het mooie van het hele verhaal. Hoewel ik er verdrietig van word, best besef dat er hier doorgeslagen wordt etc. ect. etc. weet ik dus ook niet hoe ik nu tegen de kinderen moet zeggen dat dit best wel okay is. Dat het okay is als ze in zo'n geval iets aangeboden krijgen om het aan te nemen. Kinderen confronterend? Als je dat maar door hebt. Ik vond wat ik vandaag in de spiegel zag en de rest die volgde echt heel erg pijnlijk en niks leuks "an". |header: pixabay avantrend|  Reageren op een blog? Dat kan als yoorslid. Lid worden is gratis. Behalve reageren kun je dan ook bloggers volgen of zelf aan de slag als blogger. Je hoeft je alleen even hieronder aan te melden:  Inloggen Lees meer Als je huisdier naar jezelf vernoemd wordt Alles is de schuld van school en school moet het oplossen. Mag ik alsjeblieft de dorpsgek worden? Verder kijken dan de stempels. Helpende ouders op school Zijn vrouwen zonder kinderen mindere vrouwen? Wat verandert er als je kind 18 jaar wordt?