M

Ik hou er van om sport te kijken. Ik volg dan ook al jaren lang verschillende sporten. De walk-on girls bij het darten en de pit-girls bij de auto sporten vond ik een normaal iets. Ik heb er als vrouw nooit aanstoot aan genomen. Al zou ik me misschien niet zo kleden. En heb ook altijd begrepen dat de dames trots zijn op wat ze doen en het leuk vinden. Waarom deze dames dan weg moesten is mij nog steeds niet helemaal duidelijk. Natuurlijk moeten we rekening houden met ieder zijn zienswijze. Maar het vrouwlijklijf is wat mij betreft nog steeds niet iets waar je je voor hoeft te schamen. Los van natuurlijk het feit dat een ieder zelf moet bepalen wat die wel en niet wil daar mee. Maar goed die dames dus weg. Nou begon er gister een dames tennis toernooi in Stockholm. Ik had het aan staan toen er veel muziek klonk. Ik keek even op naar mijn tv en tot mijn grote verbazing zag ik op die muziek een aantal dames met een tennisracket  in hun handen een dansje opvoeren. En laat ik het zo zeggen hun kleding niet net zo weinig aan de fantasie over als dat van de dames bij darts en in de auto sport. Al met al was ik dus stom verbaasd. Bij de “mannen” sporten worden deze dames in hoog tempo verwijderd omdat het seksistisch en aanstootgeven zou zijn en bij een dames toernooi worden ze juist naar voren geschoven. Op de een of andere manier ontgaat de logica mij hier. Ben erg benieuwd wat jullie er van vinden. .

M

Het is al weer zo een 17 jaar geleden dat ik te horen kreeg dat waar ik last van had fibromyalgie heet.  Op dat moment was het een relatief nieuwe term. De klachten waren nog al divers en hoe veel last iemand er van ondervind is ook nog al verschillend. Een behandeling was er niet echt. Blijven bewegen, genoeg rust nemen, pijnstilling en verder goed voor jezelf zorgen. Op dat moment ging het erg slecht met me.  Er waren dagen bij dat ik mijn eigen bh niet open kon krijgen en mijn eigen haren niet kon afdrogen na het douchen. En was heel moe van de pijn. Ik had me nog nooit zo klein en vernederd gevoeld. Maar met zware pijnstillers ging het gelukkig een stuk bezig. Ik kreeg zelf het gevoel dat ik weer gewoon mee deed. Er zat een heel groot nadeel aan. Ik werd er zo duf van. Dit zorgde er voor mij voor dat dit het net niet was. Op een avond ging ik met een vriendin naar een kroeg waar ook een joint getolereerd wordt. Daar heb ik op dat moment met die vriendin een joint gerookt.  En gewoon een leuke avond gehad. Pas de volgende dag viel het kwartje. Ik had in hele lange tijd niet zo weinig last van mijn lijf gehad en was zelfs mijn pijnstiller voor het slapen gaan vergeten en was niet wakker geworden van de pijn. Ik kon me niet heugen hoe lang dat geleden was.  Toen toch maar zelf naar de shop. Al snel kwam ik er achter dat de ene wiet de andere niet is. Het was een beetje zoeken. De behoefte om "apen stoned" in de bank te hangen had ik namelijk zeker niet. Toen was er nog niet zo veel bekend over medicinale wiet soorten.  In de loop der jaren heb ik heel wat soorten geprobeerd. Er is niet direct een soort die echt goed werkt maar een wonder middel is het wel voor mij. Ondertussen in de loop der jaren zijn er natuurlijk veel meer soorten en ook medicinale soorten op de markt gekomen.  Ik heb een fijn gezin met twee kinderen, doe zelf alles in het huishouden. Kan actief zijn met de kinderen, werk en als ik mijn energie verdeel heb ik zelfs nog energie over om andere dingen te doen.Dit alles zonder pijnstillers.  Dit alles had ik 17 jaar geleden niet gedacht toen ik me zo ellendig voelde. Geef mij dus maar mijn jointje. En nou was ik al een roker dus de stap was voor mij niet zo heel groot.  Nu hoor je de afgelopen tijd ook veel over cbd olie. Ik hou het allemaal goed in de gaten maar hier van weet ik voor mij het resultaat van. Wat ik wel heb geleerd is kijk altijd verder als je neus lang is. In mijn geval is mijn huisarts op de hoogte van het feit dat ik een joint rook tegen de pijn. Al jaren. Hij zei toen al zolang het maar niet te is. Maar niets waar te voor staat is goed. En verder gaat het om waar ik baat bij heb. Mocht je klachten hebben zoek dat dat dus voor jezelf goed uit. Vraag mensen naar hun ervaringen maar fel je eigen oordeel.  Mocht jij ook ervaring hebben met het medicinaal gebruik van wiet of cbd olie hoor ik het graag van je! Word lid en beloon de maker en jezelf! Aanmelden

M

 Op het moment dat die tweede melding kwam was ik zelf 6 maand zwanger. Niet dat je ooit op dit soort dingen zit te wachten maar toen helemaal niet. Sterker nog de stress van dit geheel zorgden bij mij uit eindelijk voor vroegtijdige weeën waar mee ik 48 uur in het ziekenhuis heb gelegen. Gelukkig zakte ze af maar moest de rest van mijn zwangerschap wel rust houden. Wat erg lastig is als je in zo een situatie verzeilt raakt. Ook was dit de periode dat de jeugdzorg naar de gemeentes over gezet zou worden.  In eerste instantie kwamen we toch bij dezelfde contact persoon terecht. In overleg werd de omgangsregeling voor een half jaar stop gezet. Mijn ex zou de mogelijkheid hebben zijn dochter onder toezicht van mij te zien. Op voorwaarden dat hij op dat moment dan ook nuchter zou zijn. Hier mee was de veiligheid van mijn dochter gewaarborgd. Ze gingen het dossier vast door zetten naar de gemeente waar ons een regisseur aangewezen zou worden die na verloop van tijd contact op zou nemen. Dit werd een meneer. Ik kreeg al snel het gevoel dat meneer helemaal niet zat te wachten op deze functie verandering. De beste man heeft twee keer gebeld en daarna gezegd dat de omgang na die 6 maand weer opgebouwd kon en diende te worden aangezien we een co-ouderschap hebben. En hij in die periode zijn leven weer op orde had gekregen. En daar mee sloot hij het dossier af. Ik wist niet wat me overkwam. Zeker aangezien ik in dat half jaar mijn ex man één maal van mijn terrein heb moeten verwijderen. Hij kwam stom dronken aan om wat te gaan doen met mijn dochter. Mijn dochter heeft hem dus stom dronken gezien. Toen heb ik haar wel weg gebracht naar een vriendin voor ik hem van mijn terrein heb laten halen door zijn vader. Ik was er dus ook helemaal klaar mee. Dus ik in de telefoon. Kijken wat mijn mogelijkheden waren tot het op eisen ouderlijk gezag en wat ik kon rond om de omgangsregeling. De advocaat was heel duidelijk. Hoe de wetgeving rond om dit soort dingen uitgevoerd wordt is erg afhankelijk van welke rechter je treft.  Er zou dan sowieso een onderzoek van de raad van kinderbescherming in worden gesteld. Over heel deze procedure gaat veel tijd heen. En op het moment dat mijn ex in die tijd zijn leven weer op de rit zou hebben zou ik maar weinig kans maken. Dit omdat na alle rancuneuze exen rechters hun vingers hier niet zo makkelijk meer aan willen branden. Als ik enig sinds een kans wilde maken moest ik dus harde bewijzen hebben. Ja daar kwam die weer. En de dossiers van de meldingen dan? Nou die zouden wel wat zeggen maar gingen niet over dit moment. Toen ik dat geheel zo ging bekijken heb ik besloten op dat moment maar niets te doen.  En dan maar te wachten tot het moment dat ik wel bewijzen zou hebben. Al weet ik tot de dag van vandaag nog steeds niet zo goed hoe ik die zou moeten krijgen. Mijn ex is namelijk zoals de meeste verslaafden een meester in het liegen en bedriegen. En manipuleren is hem ook niet vreemd  Gelukkig ging dit een dik jaar goed. Tot net na een zomer vakantie. Toen viel hij weer terug. Ik weer aan bellen naar de regisseur van de gemeente om te kijken wat die kon. Nou die beste man was er niet meer. Iemand die zijn zaken over heeft genomen en mij van advies kon dienen nee hoor ook niet. Dan moest ik maar een melding indienen. Nou in dat cirkeltje had ik al vaker gelopen en dat had met nu niets verder gebracht.  Uit eindelijk via maatschappelijk werk een dame aangewezen gekregen die zou gaan proberen te bemiddelen. En waar nodig kon ze me ook helpen in de verdere stappen.  Ik was dus heel benieuwd hoe dit alles zou lopen. Omdat ik al wist wat voor weg dat zou zijn en worden leek het me beter om dat voor zo ver dat kan samen te doen met iemand die in het belang van mijn dochter mee kijkt. In eerste instantie was ze heel simpel. Dit kan niet en hier moet wat gaan gebeuren. Ze stond ook totaal achter het feit dat ik mijn ex de omgang weer ontzegd had. Behalve dan onder mijn toezicht. Ze ging daarna in gesprek met mijn ex en heel haar kijk op de zaak veranderde. Hij deed toch zijn best en zag in dat dit echt niet kon zo. Had zich weer laten opnemen en liet aan haar merken dat hij de ernst van de zak in zag.  Hij wilde dan ook graag mee werken aan een bemiddeling.  Voor mijn gevoel stond ik weer alleen. En met de opmerking van de advocaat dat ik me goed moest realiseren wat ik aanhaalde als ik het tot een rechtszaak zou laten komen nam ik het besluit  om dan maar die bemiddeling te doen. In de loop van de tijd vond zei het ook niet meer als normaal dat ik de omgang weer op zou bouwen. Maar mijn ex mocht niet met haar rijden. Dit betekende dan ook dat ik haar altijd moest brengen en halen toen we weer zo ver waren dat ze daar zonder toezicht weer naar toe mocht. In de loop van de tijd had ik niet het gevoel meer dat er veel te bemiddelen viel tussen mijn ex en mij. Maar zag wel problemen bij mijn dochter als het om haar gedrag ging. Hier hebben we hulp voor binnen ons gezin laten komen.  Ik heb hier veel uit gehaald en we hebben veel over hoe om te gaan met een dochter met scheidingsproblematiek. Ze is erg pienter maar sociaal emotioneel heeft ze het moeilijk. Ik vind dit ook niet gek aangezien er in haar leventje natuurlijk een hoop gebeurt is. En hoe goed je het ook probeert te doen als moeder soms kan het geen kwaad wat handvatten te krijgen. Deze mevrouw die bij ons in het gezin kwam was de eerste die me het gevoel gaf me te begrijpen. Me niet te veroordelen en juist eerder me respecteerde omdat ik het belang voor mijn dochter om te weten wie haar vader is en de mogelijkheid een band met hem op te bouwen voor liet gaan. Voor op mijn eigen verdriet, mijn wanhoop en angsten. Want ze was heel duidelijk dat een vader compleet uit het leven weren van een kind vaak ook niet goed is voor het kind zelf. Mijn dochter is ondertussen 8 jaar en tot op de dag van vandaag erg gek op haar vader. Ze is ook altijd blij als ze weer naar hem toe kan. En als het goed gaat met haar vader zorgt hij ook goed voor haar. En hij houdt veel van haar.  En ik? Ik weet dat ik heel mijn leven lang te maken zal hebben met een externe factor die in mijn gezin grote invloed zal hebben. Me zal kwetsen en waarschijnlijk weer zal teleurstellen.  Daarnaast heb ik ten alle tijden de taak de veiligheid van mijn dochter te waarborgen. Er zijn dus weer andere afspraken. De overdracht gebeurt altijd bij mij. Hij is nu weer ander half jaar nuchter en wie weet blijft het zo. Maar op het moment dat ik het niet vertrouw mag ik hem vragen om een blaastest die hij verplicht is mee te hebben. Weigert hij of blijkt hij alcohol op te hebben mag ik mijn dochter bij mij houden. Ik hoop dat het niet gebeurt en weet ook nog niet goed wat ik dan ga doen. Het belangrijkste vind ik het geluk van mijn dochter.En natuurlijk haar veiligheid. Ze is nu ouder en nu zou ik haar ook meer betrekken bij wat er aan de hand is.  Zonder dat ik haar vader zwart hoeft te maken.  We hebben haar al vaker gezegd dat haar vader ziek is. En ik denk zelfs dat ze dat in haar hart ook wel weet.  Zoals de hulpverleners in de meerdere trajecten zeiden. Ze heeft het recht om te weten wie haar vader is en daarom ook het recht om met hem om te gaan met al zijn problematiek. Maar als er die dag komt dat hij haar weer kwetst. Of zei er niet meer naar toe wil dan is het klaar. Dat is iets wat ik zeker weet.  Verder proberen we hier te genieten van elkaar. Alle leuke en mooie dingen die er gelukkig zijn. Met elkaar als gezin van 4 hier in huis.Mijn dochter mijn zoon en mijn liefdevolle man die in welke beslissing ik ook neem achter me staat, En haar vader is in haar leven. Dat is iets waar ik ondanks alles op zo een normaal mogelijke manier mee om probeer te gaan. In belang van mijn dochter. En de toekomst zal ons leren wat daar in gaat gebeuren. Maar we kunnen het hier aan en ik zal er altijd voor mijn dochter zijn, en altijd begrip hebben voor haar liefde voor haar vader.  Word lid en beloon de maker en jezelf! Aanmelden

M

Na de anonieme melding bij meldpunt kindermishandeling Na de melding zei ik direct eenzijdig de omgangsregeling op. Mijn ex besloot zich op te laten nemen om van zijn alcohol probleem af te komen. In eerste instantie was ik blij met dit resultaat. Aangezien ik mijn dochter een vader gun die er voor haar is en haar kan zien opgroeien.   Aangezien mijn ex deze stappen ondernomen werd er naar aanleiding van de melding 'rond de tafel gesprekken' geadviseerd. Hier bij zouden meerdere partijen betrokken zijn. Dus ook de hulpverlening van mijn ex. En er zou worden gekeken naar een vangnet waar mee we de veiligheid van mijn dochter zouden moeten kunnen garanderen. Natuurlijk heb ik op  dat moment ook overwogen om de gang naar de rechter te zoeken. Maar ik vond dat ik hem de kans moest geven. En daarnaast ben je voor je zo iets helemaal in gang gezet hebt ook een periode verder. Als het dan nog goed zou gaan zou de rechter dat ook mee nemen. We gingen dit dus maar proberen. Ik kreeg ruim de kans om al mijn bezwaren en mijn zorgen te besprek en.  Aangezien er onderliggend ook psychische problemen werden vastgesteld bij mijn ex ging hij ook naar een psycholoog. Ook deze werd er bij betrokken en ook de hulpverlenging rond om het nuchter blijven van mijn man waren er bij.  Als je dit leest zou je denken super. Dat dacht ik in eerste instantie ook.  Tot de mevrouw die mijn ex begeleide er bij kwam. Ze sprak haar verbazing uit dat er nu pas melding was gedaan aangezien het met mijn ex veel slechter was gegaan. Dit is in de periode geweest dat ik van het kastje naar de muur werd gestuurd door de hulpverlening waar ik bij aan klopte voor advies en hulp. En toen we kwamen op de voorwaarden voor hem om mijn dochter te zien, kwamen we uit op de nul lijn wat drank betreft, aangezien dat bij hem altijd weer escaleerde naar iedere keer meer drinken. Je zou denken dat ze het hier mee eens zou zijn. Maar tot mijn stomme verbazing zei ze dat iedereen wel eens een biertje dronk. Zelfs toen ik haar zie dat dat ene biertje voor mij het probleem niet was,  maar het altijd weer escaleren naar meer drank. En dat hij dan ook niet meer nadacht over de veiligheid van mijn dochter en die daar mee in gevaar bracht. Haar response was dat hij moest leren om dit eerlijk aan te geven. En dit zeg je tegen iemand die al jaren iedereen om hem heen voor de gek hield als het om alcohol gebruik ging. Maar goed ook mijn ex leek op dat moment in te zien dat dat niet de manie was en hij daar mee zijn dochter zou verliezen. Ik ging er van uit dat mijn ex ook verder begeleid zou worden in het oppakken van signalen dat het niet goed met hem ging en het daar op anticiperen. Want ondanks alles geloof ik dat een verslaving een ziekte is. En die kun je op het moment dat de persoon dit wil behandelen.  Mijn ex bleef nuchter en hield zelfs op met alcoholvrij bier drinken. In ieder geval waar mijn dochter bij was. Op deze manier werd in de loop van een aantal maanden de omgang langzaam weer omgezet naar in de weekenden weer bij hem. Dit was ook prima en mijn dochter vond dat ook duidelijk heel fijn. Door de weeks was ze heerlijk bij mij en mijn partner. En is hoopte dat we dit nu achter ons konden laten Ook werd het jeugdzorg dossier naar aanleiding van een positieve evaluatie gesloten. Toch zat er in mijn achterhoofd toch altijd dat zinnetje maar wat als... Rust? Mijn huidige partner en ik waren blij dat we ons weer op ons leven konden richten want daar waren we in die periode daar voor weinig aan toe gekomen. We genoten van de dagen met mijn dochter en van de dagen met elkaar. Er was 1 kleine terug val maar die erkende mijn ex direct en met een kleine pauze waar in mijn dochter haar vader alleen bij mij thuis zag leek het allemaal goed te gaan. Dit heb ik zonder hulpverlening gedaan ook omdat de vorige periode van samenwerking veel van ons allemaal hier in huis gevraagd had. En dat leek in eerste instantie voldoende te zijn.  Mijn dochter ging ondertussen naar school vlak bij mij en had daar veel plezier in. Toen kwam de dag dat ik een voicemail van de directeur ontving of ik hem zo snel mogelijk even terug wou bellen. En ook een voicemail van mijn ex of ik hem terug wou bellen. Ik weet niet waarom maar ik wist toen al welke kant het op ging. Ik belde de directeur en die vertelde dat er meerdere ouders bij hem waren geweest. Zei hadden hun zorgen uitgesproken over het feit dat mijn ex met drank op mijn dochter van school haalde. En zo haar en de veiligheid van anderen in gevaar bracht. De directeur vond dit natuurlijk een hele zorgelijke zaak. In overleg met mij en met mijn nadrukkelijke toestemming heeft hij toen weer melding gedaan. Hij heeft daar ook keurig mijn ex van op de hoogte gesteld. Daar gingen we weer...... Op korte termijn zal ik het vervolg hier van weer posten Hieronder kunnen je vrienden zich aanmelden. Jullie krijgen beiden gelijk een beloning van 125 Yp. Je kunt het helemaal bewerken en op maat maken.Weghalen is ook heel eenvoudig met het rode kruisje als je er met je muis op gaat staan. Word lid en beloon de maker en jezelf! Aanmelden

M

Voorwoord Ik heb na lang nadenken besloten mijn ervaringen te delen over mijn scheiding en vooral alles wat er na kwam.  Wie weet heeft iemand er wat aan. Voor de duidelijkheid zal ik beginnen bij het moment waar op voor mij het duidelijk was dat ik wou gaan scheiden van mijn Ex. Er zullen meerdere delen volgen over dit geheel. Het staat je natuurlijk altijd vrij om op het artikel te reageren of me vragen te stellen. De scheiding En toen was voor mij de kogel door de kerk. Het was niet alleen een kwestie van willen. Ik kon dit gewoon niet meer.  Mijn ex en ik woonden nog in Frankrijk en ik was voor een periode met onze dochter in Nederland. We waren ondertussen een ruime 10 jaar bij elkaar. Hadden een eigen huisje in Frankrijk en een prachtige dochter. Allemaal perfect zou je zeggen maar helaas. Mijn ex is alcoholist. Nou had de verhuizing naar Frankrijk hem zeker goed gedaan want de maatschappelijke druk tot prestatie is daar zeker anders en dit had de problematiek die we in Nederland hadden gekend zeker vermindert.   Maar in toen ik in Nederland de tijd voor mezelf had en niet constant op hem kon en hoefde te letten, ik hem voor de zoveelste keer beschonken over Skype zag knapte er iets in mij.  Ik had het lang genoeg geprobeerd. Hem meerdere kansen gegeven. Ik wou dit niet alleen niet voor mezelf maar ook zeker niet voor mijn dochter. Aangezien het nog een hele periode zou duren voor hij ons in Nederland op kwam zoeken,  en ik nou eenmaal niet kan liegen, heb ik het hem ook de eerste keer dat ik hem sprak via Skype verteld hoe ik er over dacht en dat ik niet meer terug zou komen. Hij besloot daarop ook terug te komen naar Nederland zodat hij in ieder geval een deel van het leven van zijn dochter kon zijn. Op zich ben ik hier ook een groot voorstander van.  Het is en blijft de vader van mijn dochter en niet allen hij maar ook zeker zij heeft het recht haar vader te kennen. De scheiding zelf liep eigenlijk heel makkelijk. Op dat moment leek het zelfs  voor hem heel goed te zijn, en besloten we onderling om een co-ouderschap aan te gaan. Zondagmiddag tot en met woensdag bij mij en dan donderdag tot en met zondagochtend bij haar vader. Dit tot vreugde van mijn dochter want ze is erg gek met haar vader. Mijn dochter was op dat moment twee jaar oud. En toen ging het mis Mijn ex woonde bij zijn vader in en daar was hij de weken ook dat onze dochter bij hem was. In eerste instantie leek alles goed te gaan. Op het moment dat hij weer afgleed en weer meer begon te drinken had ik op een gegeven moment het vermoeden dat hij dit ook deed als onze dochter bij hem was. In die toestand stapte hij ook gewoon in de auto. Aangezien - geheel terecht -  de vader ook rechten heeft, kon ik op dat moment voor mijn gevoel niet meer dan hem confronteren met mijn vermoedens. Maar harde bewijzen had ik natuurlijk niet. En dat is wel noodzakelijk als je een omgangsregeling wilt beëindigen. Ook heb ik zeker geïnformeerd in zijn omgeving maar er werd aangegeven dat het allemaal wel meeviel. Ik was  ondertussen goed bezig mijn leven weer op te bouwen. Had een super fijne nieuwe partner getroffen die er niet alleen voor mij was maar ook voor mijn dochter. Als snel gingen we samenwonen en vormden we met ons drieën  een fijn gezin. Maar met mijn ex ging het niet goed. Hij leek steeds meer te gaan drinken. Maar naar mij ontkende hij altijd en ik kon het niet bewijzen. Wel belde ik meerdere instanties om te kijken wat ik kon doen. Ik werd van het kastje naar de muur gestuurd maar dan wel altijd met de opmerking dat ik als moeder ten alle tijden verantwoordelijkheid draag voor de veiligheid van mijn dochter. Maar daarbij natuurlijk ook altijd de mededeling dat de vader ook rechten heeft en het dus ook hard moet kunnen maken. Oftewel bewijzen! Hopeloos werd ik er van. En met sterke tegenzin liet ik mijn dochter gewoon naar haar vader gaan, zoals beschreven in de omgangsregeling. Want bewijzen kon ik het niet. En mijn ex bleef ontkennen dat de problematiek zo ernstig was als dat ik dacht. Toen kwam dat telefoontje van mijn ex. Hij was woest; waar ik het lef vandaan haalde!? Ik had werkelijk geen idee waar hij het over had. Toen ik hem dat duidelijk had kunnen maken, bleek dat er anoniem melding was gedaan bij het meldpunt kindermishandeling. Ik had hier niets van vernomen en vond dit vreemd. Heb dus mijn ex de contactpersoon gevraagd van de brief en direct contact met deze persoon opgenomen. Er was anoniem melding gedaan van het feit dat mijn ex met mijn dochter naar buiten liep en wankelend tegen een boom in elkaar zakte. Hij was laveloos in bijzijn van mijn dochter en ze gaven ook aan dat ze hem meerdere malen met zijn dochter in de auto hadden zien stappen terwijl hij alcohol op had. Ik schrok erg van deze dingen en vroeg mijn contactpersoon direct waarom ik niet op de hoogte was gebracht. Toen bleek dat de anonieme persoon had gemeld dat de moeder niet in beeld was en nog in Frankrijk verbleef. Dit kwam mij als zeer vreemd over aangezien er toch bekend is wie de moeder is en ik gewoon in Nederland op mijn eigen adres ingeschreven stond. Ze was blij dat ik belde aangezien ze al naar de mogelijkheden van 'Uithuisplaatsing' van mijn dochter aan het kijken waren. Direct heb ik aangegeven dat dit niet nodig zou zijn en dat ik mijn dochter niet meer naar haar vader zou laten gaan. En daar mee begon het allemaal. Dit was voor nu deel een. Ik zal op zeer korte termijn een volgend deel plaatsen. Bedankt voor het lezen. Hieronder kunnen je vrienden zich aanmelden. Jullie krijgen beiden gelijk een beloning van 125 Yp. Je kunt het helemaal bewerken en op maat maken.Weghalen is ook heel eenvoudig met het rode kruisje als je er met je muis op gaat staan. Word lid en beloon de maker en jezelf! Aanmelden

M

De ingrediënten die je hier boven ziet is alles wat je nodig hebt. Wat we hier van gaan maken heet bij  ons thuis sla met zure saus. Tot nu toe ben ik nog geen mensen tegen gekomen die het kennen. Maar het is wel verschrikkelijk lekker. Dus ik heb besloten dit maar eens hier te delen. Ingrediënten: Aardappels hier moet ik altijd ruim nemen voor het aantal personen waar ik het voor maak. Gewone sla zoals hier boven op de foto. Met 4 personen gebruiken we een grote sla. Gerookte spek. Als je de smallere stukjes neemt neem ik altijd 6 plakken per persoon. Ongebakken van ongeveer een centimeter dik. Azijn naar eigen inzicht en maïzena om het wat in te binden. Je schilt de aardappels en snijd het gerookte spek in plakken van ongeveer een centimeter dik.  Terwijl je de aardappels kookt bak je de spek uit en je scheurt de sla in stukken en wast deze. Dan laat je de sla goed uitlekken. In een sauspannetje warm je de azijn op je maakt wat maïzena aan en dikt daar mee de azijn wat in. De saus hoeft niet super dik te worden maar het moet wel wat binden. Als alles klaar is zet je de aardappels, de sla de saus en het spek op tafel. Je prakt de aardappels op je bord, doet daar wat sla overheen en daarna de zure saus. Doet dit door elkaar en doe er een paar stukken spek op. Dan is het tijd om aan te vallen. Het is vooral de combinatie van de smaken die hier erg lekker gevonden worden. Zelfs de kinderen zijn er gek op. Mocht je het een keer willen maken. Moeilijk is het zeker niet. En natuurlijk ben ik dan ook wel benieuwd wat er van gevonden wordt. Hieronder kunnen je vrienden zich aanmelden. Jullie krijgen beiden gelijk een beloning van 125 Yp. Je kunt het helemaal bewerken en op maat maken.Weghalen is ook heel eenvoudig met het rode kruisje als je er met je muis op gaat staan. Word lid en beloon de maker en jezelf! Aanmelden

M

En toen was het zo ver. Een van onze vrienden werd 50. Iedereen kent er wel een. De wat stillere vriend die er niet van houd op de voorgrond te staan. Maar dat betekend zeker niet dat je zo een mooie en bijzondere aangelegenheid zo maar voorbij wil laten gaan.  En toen kwam voor mij het idee. Een taart want dat kan natuurlijk niet ontbreken op een feestje. Ik ben begonnen met de 5. In dit geval heb ik gekozen voor mokka-schuimtaart. Hier voor zijn voldoende recepten te vinden maar mocht je advies willen hoor ik het natuurlijk graag. Dit omdat je de 5 zo mooi op kunt spuiten voor je het gaat bakken. Ik maak de schuimbodems altijd een dag voor ik de taart in elkaar zet. Daarna heb je natuurlijke het maken van de mokka crème. En dan kun je de 5 in elkaar zetten. Voor het laatste afwerken zet ik hem altijd een paar uurtjes in de koelkast zodat die wat harder wordt en je het makkelijker mooi glad kunt maken. En als je de tijd er voor neemt krijg je een heel aardig resultaat. Er zijn natuurlijk veel verschillende dingen die voor je voor decoratie kunt gebruiken. Omdat ik de taart in dit geval nog moest vervoeren heb ik simpel voor nogatine (kun je ook heel makkelijk zelf maken) gekozen en daar ter plekke de laatste hand er aan te leggen. Daarna kwam natuurlijk nog de 0.  In dit geval heb ik gekozen voor Swartzwalder Kirch taart. Maar het belangrijkste is dat je een stevige basis hebt waar je de nul uit kunt snijden. Ik heb een 0 op bakpapier getekend om die te gebruiken bij het uitsnijden. En met een vulling er tussen in elkaar gezet worden. En dan komt misschien nog wel het belangrijkste. Het vervoeren naar bestemming, daarna met net zo veel liefde en plezier er de laatste hand aan leggen. Dan kan de taart natuurlijk onder toeziend oog van in dit geval de Abrham onthuld  worden. Positieve reacties gegarandeerd!