Mitchell houdt van meta. We zijn nog niet begonnen of hij filosofeert al over meta-meta-clichés: „Clichés zijn vaak clichés omdat ze waar zijn. Wat zelf weer een cliché is. En dat is een meta-cliché. Maar zelfs daarop wijzen is een cliché, dus dat is een meta-meta-cliché.” Daarna vertelt hij dat er een meta-parasiet bestaat die leeft op de parasieten in onze wenkbrauwen, voordat het gesprek veilig op zijn werk komt. Maar ook daar weet hij regelmatig opgewekt bij weg te associëren.


„Een van de grote nadelen van de zegeningen van sociale media, Netflix en veel van internet is: het maalt je hersenen tot moes. Je kunt mentaal de weg van de minste weerstand nemen: maximaal resultaat van minimale inspanning. Voor pianospelen moet je je concentreren. Je kunt niet tegelijkertijd het nieuws lezen. En de piano is geweldig want je hoeft dít maar te doen” – hij zet zijn handen theatraal neer, vingers gespreid – „om een geweldig geluid voort te brengen. Het kost je máánden om een goed geluid uit een viool of trompet te krijgen!”



https://www.nrc.nl/nieuws/2020/10/08/over-een-boek-of-drie-is-het-tijd-voor-vergelding-a4015206



#vandaaggelezen


‘Netflix maalt je hersenen tot moes’