Ik word wakker van ijselijke kreten. Ik houd mijn ogen gesloten: dit is niet afkomstig van een mens. De kreten klinken hard en schel en ik open mijn ogen. Waar ben ik terecht gekomen? Ik besef dat ik op mos lig, in een omgeving die ik nog nooit heb gezien. Het lijkt op een bos…toch voelt het niet vertrouwd. Ik heb geen idee hoe ik hier terecht ben gekomen.

Ik zie een zanderige pad, wat ik besluit te volgen. Ik heb nog nooit zoveel bomen gezien: de ene heeft nog vreemdere kronkels dan de andere, alsof ze allemaal vechten om de beste plek. Hun stammen en takken maken de gekste bochten. Je kunt op bepaalde plaatsen de ene boom niet meer van de andere onderscheiden, ook hun blaadjes zijn nauw met elkaar verstrengeld.

Loading full article...
Cheers
Gift
Boost
Share to Whatsapp Share to Facebook Share to Pinterest Share to Twitter Share to Telegram Share to LinkedIn Share to Reddit Share with Email