De hond ligt lekker te rollenbollen in het gras. Dat is een mooi gezicht. Hij ziet er gelukkig uit. 

" Dat heeft hij toch maar mooi gehad", denk ik, "eenvoudig blij zijn met niets." 

Even later komt hond nummer 2, mijn baby, ook gezellig rollenbollen. Op exact dezelfde plek. Het moet wel een magische plaats zijn. Zij wisselen elkaar af en zijn diep gelukkig. 

Blij komen zij ook even naar mij toe voor het betere spring- ("niet springen!") en kuswerk (wie vind jij nou het liefst?). Om er vervolgens weer snel vandoor te gaan. 

Mijn oog valt op het binnenste van een bekend schepsel. Iets wat mijn baby een paar dagen eerder gevangen heeft en ik naar buiten geschopt had. Ik was hem eigenlijk weer vergeten. Die ene zwaluw, die hier echt geen zomer heeft gemaakt, blijkt nu een zalig parfum. 

Loading full article...