Er was eens een beest met haar enzo,
het was verre van rijk en heette Beau.
Die naam hadden de ouders slim bedacht,
want Beau werd veel knapper dan verwacht.

Het zat met een fiets in de walnootboom
en keek uit op ‘t plein van de Utrechtse dom
en het restaurant "Wasknijper & Pincet",
waar bloemkoolschotel op ‘t menu was gezet.

De raven vlogen steeds af en aan
en zorgden voor een goed bestaan.
Zonder euro had hij een goddelijk leven
dat zelfs aan Job niet was gegeven.

Op een dag werd de boom met grof geweld,
door ‘n reus van een haak en steenhamer geveld
zo kwam Beau in de toren van de Notre Dame,
waar hij goed af was met borstel en kam

Hij bespeelde daarmee de klokken in de toren,
zó mooi dat iedereen het kon horen.