Wat is er mis met mij
<•>Neance| 20-03-2019 | Blogs<•>
Toen mijn moeder overleed, brak er letterlijk iets in mij. Ik herkende mezelf niet meer.
Mensen die mij kennen, weten dat ik nogal een emotioneel tiepje ben.
Zoals ik al zei, is er de nacht dat ze overleed, iets in mij gebroken, want waarom kon ik niet huilen?
Tuurlijk, er waren wel momenten dat het me overviel en ik in tranen uitbarstte, maar... in principe liep of zat ik er maar bij. Ik deed wat gedaan moest worden.. Ik stond op de automatische piloot.
Iedereen huilde steeds, maar ik niet... Dit viel me eigenlijk gelijk op. Waarom huil ik niet?
waarom lukt het me niet? Ik wil het wel, maar het lukt niet?
Loading full article...
Puur Harold
6 years ago
Hmmm ... zwaar. Ik hoop dat je helemaal openbreekt Neance.
Diaantje 🦋
6 years ago
Ik herken een stukje wel, al is het dat niet door een overlijden. Soms voel je dat je wilt huilen en komen de tranen niet, maar als ze dan eenmaal wel komen............. dan komen ze heftig. Ieder verwerkt alles op zijn manier en dit is nu jou manier.... Show moreIk herken een stukje wel, al is het dat niet door een overlijden. Soms voel je dat je wilt huilen en komen de tranen niet, maar als ze dan eenmaal wel komen............. dan komen ze heftig. Ieder verwerkt alles op zijn manier en dit is nu jou manier. Emoties zijn rare dingen en je moet het nemen zoals het komt. Het overlijden van je moeder, zo kort na de geboorte van Mees is heel heftig lieverd. Goed dat je er over schrijft! Sterkte en dikke knuffel xxx
Schorelaar
6 years ago
Moeilijk hoor, en emoties laten zich niet dirigeren, je bent ook weer moeder geworden dus moetje er ook zijn voor je kindje.
Ingrid
6 years ago
Het een en ander is voor mij herkenbaar. Iedereen verwerkt dingen ook op een andere manier. Wel ben ik er van overtuigd dat emotie er ooit op de een of andere manier uit komt. In 1992 verongelukte een vriendin. Ik kon pas een half jaar later er (heel hard)... Show moreHet een en ander is voor mij herkenbaar. Iedereen verwerkt dingen ook op een andere manier. Wel ben ik er van overtuigd dat emotie er ooit op de een of andere manier uit komt. In 1992 verongelukte een vriendin. Ik kon pas een half jaar later er (heel hard) om huilen... plotseling. Uit het niets. BAM, daar kwam de waterval. Voel je er vooral niet schuldig over. Mocht er al iemand iets van vinden, dat is van hun. Niet van jou!
Copied the link. Now go ahead and share it.
