Would you rather be the smartest person in the world but have no friends, or have many friends but be of average intelligence?
Picture yourself: the unparalleled genius, unravelling the mysteries of the universe, yet isolated in a world devoid of camaraderie. On the other hand, envision a bustling social circle, laughter and banter filling the air, yet your intellect merely treads the middle ground.
Would you trade the solace of unparalleled knowledge for the warmth of companionship, or forsake the bonds of friendship to ascend the pinnacle of intelligence? It's a delicate dance between the allure of brilliance and the comfort of companionship, challenging the very essence of what it means to truly thrive.
#qa #dilemma
Loading full article...
6 comments
Answer the question to see all the comments
You can answer the question here.
6 comments
ik wil eigenlijk allebei niet. Ik wil niet veel vrienden en ik wil niet dat ik helemaal geen vrienden heb. Dan vind ik een goede vriendschap waardevoller dan heel intelligent zijn, hoewel ik ook van intelligentie weer houdt. Wat een dilemma!
1
Een paar echte vrienden graag, en een normale tot iets hogere intelligentie. De lijn tussen briljant en totaal gestoord is vaak maar dun....
Ik hoef niet de slimste te zijn, maar wil, en ben dat gelukkig ook niet, heel dom zijn. Wat vrienden aangaat, zijn er maar weinig die zich echt vrienden mogen noemen.
Veel vrienden zijn meestal geen echte vrienden, dus eigenlijk graag een bovengemiddelde intelligentie (niet de slimste ter wereld dus), met een tweetal echte vrienden.
I heb niet de behoefte om.veel.vrirnden te hebben. Een paar is voor mij al genoeg.Wt de intelligentie betreft. Gemiddeld intelligent is oke. Meer heb je niet nodig in het leven.Als je daarboven zit is het meegenomen.Maar hoe bepaal je dat zelf? Je weet van je zelf gewoon niet op welke schaal je zit. Het heeft ook geen belang.
