#yoorsnovember #dag 22 Empty
Daar zat ik dan in mijn rolstoel in een lege kamer met mijn cactus als gezelschap. Dat was met onze verhuizing in november 2013. Ons huis in mei verkocht oplevering eind december. Pfff maar ja je accepteert het blij dat je verkocht hebt. Ons huur appartement moesten wij al huren vanaf 24 juni dat was ff aardige dubbele kosten. Nieuwbouw ze hadden ons al een optie gegeven maar langer kon niet.
Achteraf nog blij mee ook want een week later moest ik voor de zoveelste keer weer een operatie ondergaan en 4 maanden been niet belasten. Dus ik zat weer op bed en Fred ging elke middag naar het appartement want alles moest gedaan worden. Helemaal niks op de muren etc. dus was nog een leuke klus. Hij nam foto’s wat ie had gedaan zodat ik het kon zien.
Afijn ik moest inpakken op mijn billen de trap op om mijn kamer in te pakken (de inhoud dan hé). Schuifelend over de grond alles wat Fred op de grond had gezet uitzoeken en in dozen doen. Kan je zeggen dat dat vreselijk onhandig was maar goed het is me gelukt. Beneden kon ik overal komen met de rolstoel. Een paar dagen voor de verhuizing kreeg ik loopgips. Maar goed op de dag van de verhuizing zat ik dus in de woonkamer en de verhuizers keken maar naar de cactus….moet die ook mee…ja die moet ook mee. En ze keken er maar naar en lieten hem maar staan. Ik zeg jullie kunnen kijken maar hij gaat echt mee.
Als allerlaatste werd hij met plastic ingerold. En als allereerste stond hij in onze nieuwe woonkamer. Helaas heeft hij daar maar 3 maanden mogen staan. Hij viel bardoes om en was niet meer te redden. Deze verhuizing is hem dus fataal geworden.
Ik heb hem denk 45 jaar gehad van een vensterbank maatje tot plafond hoog. Ik mis hem echt!!
