De wraak van Muriël
Muriël kende nog meer truckjes met magie.
Zo had zij geleerd wat het verschil was tussen zwarte en witte magie
en hoe de vogels haar hier bij kunnen helpen.
Met een speciale combinatie van toverpoeder en zaad zouden de vogels op zwarte magie poepen.
De witte magie zou niet geraakt worden door dit goedje.
Niet slecht zo’n witte heks bij het meer in hun achtertuin dacht Muriël.
De zeevogels aten hun maaltje op en vlogen richting zee. Klaar om hun poepbommen te laten vallen. Samen met de haren van Muriël en hun munitie zou men niet blij worden.
Die nacht was het een lawaai van jewelste. Het leek wel of het ging stormen.
Het werd ook ineens donker. Overal vlogen zeevogels.
Die zeevogels lieten overal hun vogelpoep vallen, tenminste zo leek het.
|Alleen viel alle vogelpoep in zee. Nergens anders.
